Het bejaardenhuis waar mijn moeder verblijft bestaat 30 jaar. Reden voor een feest voor de bewoners. Ze mochten één familie-lid meebrengen .
Omdat het om 10.30u begon vertrok ik gisterenavond al naar Nederland. Ik sliep als vanouds met mijn 'kleine zusje' in een tweepersoonsbed. Babbelend tot in de kleine uurtjes, maar vanmorgen was ik op tijd present. Ik ken verder geen mens daar, maar trof het enorm met de tafelgenoten, een dame van juist 90 jaar met haar dochter en een tweeling van 83 jaar, waarvan de ene in het home woont en de andere nog thuis. Eerst was er ambiance met een accordeonist en daarna een brunch. Wij bleven het langst zitten. Hoe kon het anders de 'olijke tweeling' was op dreef, ze vertelden moppen de ene al wat 'schuiner' dan de andere, ze schudden ze zo uit hun mouw en de advocaatjes smaakten. Toen de tafels voor onze neus opgeruimd werden, pakten ze hun rollater en schuifelden ze naar hun kamer en huisje. Mam en ik vertrokken ook met een afspraak voor een groot verjaardagsfeest over 2 jaar in onze zak.
|
