Hay Beste blogvrienden en -vriendinnetjes, (Dit lijkt wel de aftitelingssong van Bassie en Adriaan),
Zoals beloofd, mijn vertelling over deze uitroep.
Het is nu al meer dan 14 jaar dat wij (petra en ik) ze kennen, de familie Kukuric [koekoerietsch]. Hij, Drazen, Kroaat, en zij, Slaviça, Servische, en hun zoontje van 5 jaar, Sacha. Schitterende mensen, een pracht van een familie. Drazen leerden wij kennen via het voetbal in St-Eloois-Winkel. Hij voetbalde er samen met de jongste zoon van mijn allerbeste ex-collega maar nog-vriend Jan Depraetere. Sinds die tijd zijn wij Drazen overal blijven volgen. (allé, ttz niet letterlijk 'overal blijven volgen', hé, maar naar alle ploegen waar hij naartoe trok, bedoel ik) Zowel als speler als, nu de laatste jaren, als trainer. Sinds een 4 tal seizoenen is Drazen aan de slag bij FC Rumbeke. De prettig gestoorde stadionomroeper van de blauw-witten (tevens schepen van sport van Roeselare) , geeft voor de wedstrijd telkens een zeer geestige en ludieke inleiding op en voorstelling van de wedstrijd en de spelers. 'Op geheel eigen én volstrekt onnavolgbare wijze' mogen we wel zeggen.
Gezien de supergedrevenheid van onze Kroatische vriend een voorbeeld is voor iedereen, én gezien 'Kuki' [koekie] sinds jaar en dag zijn voetbalroepnaam is, heeft de stadionomroeper er op een dag een vaste uitdrukking van gemaakt : We geven er een 'Kuki' op ! Sindsdien heeft deze uitdrukking ten huize Hennion een vaste plaats gekregen in onze woordenschat.
Dit schrijven is dan ook een pleidooi : Zeg in het vervolg aub niet meer, 'we geven er een lap op', maar laat ons vanaf nu met zijn allen 'we geven er een Kuki op' zeggen. In Rumbeke zal je met deze zegging nu al 'wereldwijd' begrepen worden. Ja, ik weet het, "Rumbeke is niet groot", zal je zeggen. Dat is waar, maar je moet érgens beginnen om de wereld te veranderen, hé.
"Allé, genoeg gezeverd Hennion". Ik ga werken. Veel werken. Ik ga er een, jawel, Kuki op geven !
groetjes,
nico
|
