:roll: Hallo iedereen,
Dat schrijven begint een obsessie te worden. Ik heb deze nacht nog tot 2 uur aan onze opdracht gewerkt.
mijn relatie begint er stilaan onder te lijden. Inplaats dat ik 's avonds knusjes in de zetel naast mijn echtgenoot TV kijk, zit ik voor het computerscherm. Ook het samen gaan slapen zit er niet meer in, omdat ik net die ene zin niet in de juiste vorm krijg. Ook zit ik overdag dikwijls verdiept in mijn verhaal, zodat ik me helemaal niet bewust ben van hetgeen mijn echtgenoot me vertelt. Gelukkig heb ik een heel tolerante man, waarschijnlijk denkt hij dat het maar voor een tijdje zal duren, dat het wel zal overgaan, maar ik denk dat het net als een chronische aandoening,
zal blijven de kop op steken, want wat is er nu plezanter dan schrijven! ?
groetjes Norva
|
