Toen ik vanmiddag een broodje wou gaan kopen bleef ik met mijn arm haken aan mijn oorring. Plots had ik alleen nog de sluiting vast. Omdat ik niets had horen vallen op straat, was de kans groot dat de oorring ergens vastzat in mijn kledij. Ik was nog vlakbij de personeelsingang en besloot terug naar binnen te gaan. De veiligheidsportier keek raar op toen ik mijn mantel uitdeed. Ik wou immers kijken of de oorring niet in de halskraag was terecht gekomen. Daar was het juweel echter niet beland. Gelukkig vond ik zonder verdere kledij uit te moeten doen het verloren gegaan kleinood: gewoon recht in de mouw van mijn gilet gevallen. Oef, want deze oorringen zijn de lieveling van mijn dochter en ik zou niet graag thuis vertellen dat ik ze kwijt ben...
