Om oma op haar feest in de bloemen te kunnen zetten zou ik om een boeket van 40 rozen gaan. De timing was wat krap dus zorgde ik dat ik als een der eersten de winkel binnenkon. De rozen waren per 10 verpakt en dus vroeg ik aan de kassa om 4 pakken te herschikken tot 1 groot boeket. Vlak na mij kwam een heer en die wachtte geduldig. Ik vond wel dat de kassierster haar tijd nam om het boeket te maken maar ze deed veel moeite en ik praatte gezellig wat met haar. Tot ik even achterom keek bij het afrekenen. Een rij van 10 man/vrouw stond te wachten. Met rozerode wangen stapte ik buiten. Want ik weet wel dat mijn moeder al die moeite waard is, maar de andere klanten niet.
