in deze vakantie oefen ik elke dag met jongste het autorijden. Omdat oudste aan zijn thesis werkt en met de auto naar het bedrijf moet gebeurd dat oefenen in de vroege ochtend. Jongste is met een weinig moeite steeds op tijd op appel. Alleen toen we in de auto zaten en hij wilde vertrekken zei ik nee! Verbaasd keek hij me aan en op mijn antwoord dat hij niets kon zien door de beslagen ruiten en dat hij die maar eerst proper moest maken kwam er een diepe zucht maar met een moet dat echt deed hij het toch. Hoe dat valt nog te verbeteren.
