|
Ons vakantieweekje kan je samenvatten met:
-veel luieren op dag 1 en dag 2 na aankomst, rustig in de zon rond het zwembad met mijn boek, man en kind in handbereik. Wel deden we een uitstapje met een klein stoomtreintje naar het 4 km verder gelegen Kournas Lake, één van de twee meren op Kreta.. Er viel niet veel anders te beleven dan met de pedallo op het meer te gaan. Meer hoefde ook niet.
-dag 3: onze eerste uitstap naar Rethymno: mooi grieks stadje met authentieke griekse tavernes en winkeltjes. Dochterlief en ik shopten (ondermeer voor de buurvrouw die zich thuis om de twee poezen bekommerde), papa stond er bij en keek ernaar. Alhoewel: hij trakteerde dochterlief en mij op een ouderwets juwelenkistje met schelpen. We aten in een kleine griekse taverne: souvlaki, lasagna, vis en griekse salade. De 'Mythos' pint ging er ook zonder moeite in.
-dag 4 ging het richting Knossos. Een niet te missen uitstap voor een dochter met aspiraties om grieks/latijn te volgen later. Gelukkig opteerden we toch voor een gids. Ze sprak Engels en deed ons een "gunstig voorstel" omdat het niet in onze moedertaal was. De dochter kon al redelijk volgen, de rest vertaalde ik. Best wel de moeite als uitstap, zeker als ook het weer meezit.
-dag vijf was Chania ons doel. Na een beetje zoeken (we geraakten niet op de E75 in de goede richting) toch aangekomen en een wandeling gemaakt in het authentieke haventje. Dochter bezweek hier voor een kretenzisch jurkje, mama voor een paar zilveren oorbellen met opaalblauw.
Hier bestelden we overmoedig een verse visschotel, maar die bleek achteraf toch niet zo vers. Het is de enige keer dat het eten mij niet bevallen is.
-dag 6 trokken we tenslotte richting Hora Sfakion (alias Sfakia) en Frangakastello. Hiervoor moesten we Kreta dwarsen van Noord naar Zuid en dat op een klein bergweggetje. De heenrit vond ik dan ook een beproeving maar de bestemming maakte alles goed. Frangakastello is eigenlijk bekend om de ruïne van een venetiaans fort. Meeste toeristenbussen stoppen er 10 minuten op weg naar de volgende halte (hebben we gechronometreerd terwijl wij in de taverne aan de overkant op ons eten aan het wachten waren).
Het hotel was absoluut de max: voor het eerst genoten we de luxe van 5 sterren verblijf. Het personeel was altijd zeer vriendelijk en beleefd, de bediening snel (naar Vlaamse genietersnormen soms wat te snel), het eten lekker en op de laatste dag van ons verblijf werd ons nog een mand met eten gebracht. Bij uitschrijven uit het hotel kon er zelfs nog een flesje olijfolie af. Dat laatste is wel goed bedoeld maar niet zo'n gelukkige keuze omdat de beveiliging in Heraklion aarzelde om de valies door te laten.
Mijn boek "Wicked" van Jill Cooper is zowat halfweg. Ben namelijk op bladzijde 600 van de 1190. Als vakantielectuur niet slecht, maar geen grootste lectuur. Wel goed voor vliegtuig en aan het zwembad.
En tenslotte nog een leuk weetje: aangezien in Griekenland Pasen een weekje later wordt gevierd, vertrokken we op Paasdag van huis en keerden we op Paasdag terug!
Marijke
|
je vergeet mama lief dat ik bijna moest overgeven op dat bergbaantje 
