Zondagavond gingen manlief en ik naar een concert in Antwerpen. Terwijl we aan de bar op onze drankjes aan het wachten waren komt er een mevrouw naast me staan en ze vraagt me of ik haar niet ken. Blijkt dat we twee dagen ervoor samen op een boot zaten in Cran Canaria en eerder die week ook al samen op uitstap waren en zelfs een tijdje in elkaars gezelschap vertoefden. Hier waren we in een andere outfit en met andere partners vandaar dat het frankje wat later viel.

Ik volg een workshop met nog 5 andere dames waarvan ik er drie niet kende. Alhoewel de stem van één van hen ergens een belletje bij me deed rinkelen vaag totdat ik haar naam las op haar mail. Nu volgen we samen les toen volgde ik les bij haar van een heel andere categorie. Door haar toendertijd prachtige zwarte krullen lopen nu veel grijze lijnen wat haar niet minder mooi maakte maar ook hier viel mijn frank niet meteen. Ik weet niet of ze mij herkent, ze had veel leerlingen.

18 februari onze trouwdatum, een datum die manlief nooit vergeet in tegenstelling tot mij tot die datum werd vernoemd op de radio en ik als een gek nog net voor sluitingstijd naar een bloemenzaak reed eindelijk er één vond die open was en een mooi bosje bloemen voor hem kocht met een kaartje erbij waarop al stond: 'geniet er maar van' en zelf schreef ik erbij: 'nu ik er eens aan denk'. Hij had het heel druk die dag op zijn werk en zou laat thuis komen. Zelf moest ik nog weg en zag hem pas weer rond 22u. Manlief was heel blij met de bloemen. Ik had er ook aan gedacht een fles cava koud te zetten en terwijl hij die opende ging ik nog even ons bed opmaken. Groot was mijn verassing dat ik daar zijn bloemen voor mij vond :) De fles cava kwam goed te pas en we genieten van twee mooie bossen bloemen, in de living.