Dit boek geschreven door Diane Van Broekhoven is een pareltje. Enkele jaren geleden zag ik er een theateruitvoering van. Een monoloog gebracht door Kurt Defrancq. Toen al was ik onder de indruk. En nu ik het boek echt gelezen heb, is dat alleen maar versterkt. Het verhaal gaat over een vrouw die nog geen afscheid kan nemen van haar net overleden man. De taal is sober maar de gevoelens zo goed verwoord dat je je helemaal inleeft in het verhaal. Ook de autistische buurjongen wordt zeer knap geschetst. In het boek komen na het hoofdverhaal nog enkele andere kortverhalen voor met hetzelfde hoofdpersonage. Ze lezen vlot maar ongemerkt bekruipt je wel het gevoel dat het helemaal niet zo goed gaat met haar. Een echte aanrader.