Ouderlijke gsm's en de vaste telefoonlijn zijn ondertussen hulplijnen geworden voor zoon twee die op de eerste studiedag zijn kot verliet en er niet meer in kon. Omdat we op verlof waren belde hij vergeefs de hulplijnen en ook zijn broer kon niets voor hem doen. Dan maar de beheerder bellen die een nieuw slot moest plaatsen, zoon kon daarna zijn hele kot opnieuw kuisen. Deze week belde hij de hulplijn omdat hij een glas drinken omgestoten had de inhoud kwam op het toetsenbord van zijn pc en niet erg slim zette hij meteen zijn pc aan om te kijken of die nog werkte. Niet meer dus misschien nooit meer dat weten we binnen twee weken. Oudste heeft de hulplijn alleen de vrijdagavond nodig gehad om te weten hoe hij thuis geraakt. Jongste werd door zijn ma gebeld omdat hij een trein vroeger moest nemen, dat een spitsuurtrein bleek en hij niet meer wist of hij de goede trein had genomen. Omdat de trein later in plaats van vroeger was dan de trein die hij normaal neemt en alle contact werd verbroken was zijn ma toch lichtjes in paniek. Gelukkig kwam hij na een tijdje aangewandeld. Er was geen gsm bereik meer.