Jaren geleden werd je de penvriendin van ons jongste. Japan was het land van zijn dromen en jij leerde hem zijn eerste woordjes Japans. Een andere droom werd ook werkelijkheid; jou ontmoeten op onze vakantie in Japan. Het was een fantastisch moment. We leerde je kennen als een heel lieve en sociaal bewogen vrouw. Jongste werd ouder en het schrijven naar elkaar verminderde maar we vonden je weer terug op facebook. We wisten tijdens onze ontmoeting dat je ziek was geweest en op facebook vernamen we dat de ziekte was teruggekomen onomkeerbaar deze keer. Facebook was een hulpmiddel voor jou en je Canadese echtgenoot om te communiceren naar de buitenwereld die zich voor jou steeds meer afspeelde tussen de ziekenhuismuren. We lazen je dagboekverslag en chatten met elkaar. Altijd bleef je positivisme uitstralen en anderen omarmen. Dit weekend overleed je rustig thuis omringd door je dierbaren. Rust zacht lieve Saori.
