Ze is terug van weggeweest. En we hoorden en zagen dat het goed was geweest. Op donderdag kregen we zelfs een briefje met daarin "het is mega". Bovendien sliep ze op een kamer met al haar vriendinnetjes. Eén keer was ze toch wat bang geweest: bij de rotsafdaling. Van een hoogte van maar liefst 20 meter werden ze naar beneden gelaten. Zelfs de grootste jongen van de klas (toch al gauw zo'n 1,55 m) had toen enkele traantjes gelaten. Maar toen mama zei "wat knap dat jij dat durft, mama zou niet afgedaald zijn" glunderde ze. Verder waren ze door een lage donkere grot gekropen, hadden ze een weg gezocht door het bos (weliswaar onder discrete maar wel aanwezige begeleiding) en lekker gegeten. Ze was al hees toen ze thuis vertrok, maar nog heser en snipverkouden toen ze doodvermoeid maar dolgelukkig thuiskwam. Marijke
Reacties op bericht (3)
04-06-2008
veilig thuis
Altijd fijn als ze weer veilig in hun eigen bedje liggen. Als mama wil je ze het liefst altijd dicht bij jou maar ze moeten nu eenmaal hun vleugels uit slaan af en toe om dan weer veilg in het nest te vliegen. Violaine
04-06-2008, 22:00
Geschreven door violaine
03-06-2008
spannend
Heftig weekje zo te lezen. Ik wilde dat ze in mijn jeugd zulke dingen ook deden.
Groetjes Ellen
03-06-2008, 08:57
Geschreven door ellen
02-06-2008
jonger
Op zo'n momenten zou ik best wel eens veel jonger willen zijn... Misschien is het daarom dat ik me af en toe vrijmaak om de kinderen te begeleiden als de school vrijwilligers vraagt...
