Schrijven is eens je ermee begonnen bent iets wat je niet meer los laat. Al is het telkens met vallen en opstaan . Zoals Marc al eerder aangaf,schrijven is niet eenvoudig en mag jij de tekst nog zo goed vinden,iemand anders kan dat helemaal anders zien. Al van toen ik nog maar pas kon lezen had het lezen van boeken me in haar greep. Geen dag gaat voorbij zonder ook maar één letter te lezen,voor mij is dat een enorme uitlaatklep alsook het schrijven al moet er nog veel aan gewerkt worden. Door omstandigheden,heb ik niet mogen studeren,dat is iets wat ik nu op mijn 36ste enorm mis.De kennis die je hoort op te doen in je studententijd werd me ergens ontnomen,waardoor ik nu ook wel enige vorm van zinsbouw en grammatica mis. Mijn groetste troef is mijn doorzettingsvermogen en de wil om iets te bereiken. Ik laat me graag begeleiden door mensen die er iets van kennen,vandaar ook deze cursus. Tine doet dat zeer goed en ze wijst je op je fouten,met zijn allen leren we veel van haar. Het is een toffe groep mensen en we leren uit elkaars fouten. Voor mij was het een hele stap om dat te volgen uit angst dat ik er niets van zou snappen. Wel ik moet zeggen,het valt zeer goed mee en ben met hart en ziel aan onze nieuwe opdracht begonnen. De ene week heb je al wat meer inspiratie dan de andere en ik kijk al uit naar de volgende les. Ik verzin graag verhalen en mijn droom is er ooit eens zelf één op papier te zetten. Dromen mag hè! En wie weet dat het er ooit nog van komt. Veel schrijfgenot aan iedereen en tot later Violaine
|