Wij zijn wel lief maar ouderwets een beetje raar soms, alles is poepsimpel en vul het puberlijstje van ons jongste maar aan. Ons derde en laatste, ik geniet er toch maar van zolang het binnen de grenzen blijft. Ook al zegt hij dat alles poepsimpel is en haalt hij laatdunkend zijn schouders op als ik hem vraag of iets gaat lukken, we weten dat dat niet zo is. Een beetje wereldvreemd is jongste en zijn leerproces is geen vanzelfsprekend proces. Elke grote vakantie is het moment om hem nieuwe dingen aan te leren, omdat hij dan ontstresst is en open staat voor nieuwigheden. Gisteren gaf ik hem de opdracht met de fiets naar de dorpswinkel te gaan om flessen water te halen. Het fietsen hadden we al een paar keer geoefend. Het zou zeker lukken volgens zoon. En het is hem gelukt ook al was het verder dan hij dacht.
In plaats van zomerkampen te doen wat niets voor hem is ga ik hem nog meer van zulke opdrachten geven, mondjesmaat groeien op zijn tempo maar hij komt er zeker. En ik laat hem genieten van zijn welverdiende vakantie ook al weet ik waar hij tegen mijn goesting de meeste tijd doorbrengt, hij geniet en dat is het mooiste.