Daar ben ik een grote fan van. Ik maak boodschappenlijstjes, "te doen" lijstjes en lijstjes van dingen die ik moet onthouden voor mezelf of mijn huisgenoten. Een afgewerkte taak wordt geschrapt en een nieuwe toegevoegd, tot het lijstje onleesbaar wordt. Dan is het tijd voor een nieuw lijstje. Soms vind ik de lijst niet op het moment dat ik het nodig heb bv de boodschappenlijst. Dan begin ik er aan en hoop ik er maar het beste van. Als het lijstje dan bij thuiskomst toch nog opduikt tussen de wanorde in de handtas dan blijkt meestal dat ik zo goed als niets vergat. Dan ben ik zo fier als een gieter en gerustgesteld dat mijn geheugen nog goed werkt.
