Manlief en ik mijmeren soms wel eens dat ooit, binnen enkele jaren, één van ons beiden op zal blijven om dochterlief te gaan halen op een fuif. Maar de "enkele jaren" duurden minder lang dan we dachten. Want onlangs organiseerden enkele klasgenoten van onze dochter een reünie voor de leerlingen van het 6de leerjaar. En dochterlief zou er blijven tot middernacht. Om de tijd te doden keken mijn man en ik naar een film: "Albert Nobbs". Een prachtig kostuumdrama over een als man verklede vrouwelijke ober dat zich afspeelt in Manchester eind de jaren 1800, begin 1900. En omdat manlief aandrong dat ik een glaasje wijn dronk, bood hij aan om zelf te rijden. Dochterlief liet wel stipte orders na: vooral niet aanbellen aan het huis en niet parkeren voor de deur. Gevolg: om kwart voor middernacht waren we geparkeerd op zo'n 100 m van de plaats van de fuif. We sms'ten onze komst en stipt om middernacht was de dochter terug veilig in de wagen. Het gaf zo'n beetje een assepoetster gevoel. Dochterlief vond de reünie "keicool" en wij weten nu dus reeds wat ons binnen enkele jaren te wachten staat. Marijke
Reacties op bericht (1)
29-12-2012
het begin
Dit was het begin mooi op tijd en nog met z'n tweeen ophalen :)
