Als ik om 6.30u de slaap niet meer kan vatten en wil opstaan zegt manlief dat het nog veel te vroeg is. Anderhalf uur later zonder nog een oog dicht gedaan te hebben sta ik toch op, ondanks protest. Op de overloop zie ik dat twee zonen al op zijn, voor de ene normaal maar voor de andere een uitzondering en ik duik snel mijn bed weer in. Niet veel later komen de twee oudsten onze slaapkamer binnen met een zalig ontbijt vanwege moederkesdag. Samen waren ze naar de bakker geweest en hadden bovendien voor een kado gezorgd. Jongste hadden ze alleen niet wakker durven maken omdat ze bang waren dat hij 'vies' zou zijn. Niets was minder waar toen ze hem er nog vlug bij riepen.Dat was nog eens een tof begin van de dag! De hele dag liep ik op wolkjes. Manlief wist er wel van maar ze hadden alles (voor het eerst) zelf bedacht :-D