Zaterdagochtend 5.30u. Tijd voor ons om op te staan. Een kop thee spoelde de vroege boterham door de kinderkelen. Om 6.00u vertrokken we naar Amsterdam voor onze eerste  afspraak in het reisbureau. Om 9.00u arriveerden we mooi op tijd. Twee uur, nog geen geld maar wel een hoop wijsheid, later vertrokken we naar onze tweede afspraak. Naar neef in het dorpje Uitgeest net boven A’dam waar we  onze auto parkeerden om van daaruit weer met de trein naar A’dam terug te gaan. Na een half uur boemelen stapten we uit in Amsterdam Centraal. We maakten een stadswandeling. Staken talloze brugjes over, maakten een rondvaart onder diezelfde brugjes door, over de Amstel en het IJ. We aten frieten  uit puntzakken bij een friteszaak die ‘echte Vlaamse frieten’ bakte. De grootste puntzak heette Obelix de middelste Urbanus en de kleinste Schanulleke. We pauzeerden op de Dam tegenover het hotel Krasnapolsky. Vandaar uit liepen we verder door de winkelstraten. Op het moment dat de voeten van Kleine Man moe werden doorkruisten we de ‘Walletjes’. Zijn ogen gaven zijn voeten vleugels. Terwijl ma, pa en broers tussen de oogwimpers gluurden bekeek hij alles glunderend en lachte vriendelijk naar het vrouwelijk schoon. Het drieletter woord wat Kleine Man overal las durfde hij niet uit te spreken en verbasterde het in: Krasnapolsky-shops, Krasnapolsky-films, krasnapolsky-dames enz. enz. Met vernieuwde energie bekeken we nog het Anna Frank huis en het Madame Tussauds. Om zes uur weer met de trein terug naar Uitgeest naar neef en familie. We aten bij hen en tafelden gezellig na tot in de kleine uurtjes. De kinderen hadden elkaar dan ook sinds hun kleuterjaren niet meer gezien, Kleine Man bestond niet eens. Zondagmorgen op tijd op voor het ontbijt. Puberzoon kreeg beide meisjes zover dat ze zijn campingbed oprolden, zijn spullen opruimden en  zijn schoenen dichtmaakten. Jammer dat ze achternichtjes waren! Met z’n allen naar het dorp Wijk aan Zee, dat dus aan zee lag. We maakten een strand/pier wandeling. Spraken met de talloze vissers en genoten van het schitterende weer.

Na een kleine hap in een strandhotel was het tijd om afscheid  te nemen. Wij trokken verder naar Schiphol om te ‘spotten’. We waren niet de enigen die in het mooie weer naar de vliegtuigen keken. Stilaan werd het toch weer tijd om naar België terug te keren.

14-02-2008, 09:17 Geschreven door ellen

13-02-2008, 21:28 Geschreven door violaine