|
Hay, eer iemand ook maar durft te denken dat de titel van dit stukje betrekking heeft op de toestand in mijn bovenkamer, neen. De titel van dit schrijven is "knetter" omdat ik vandaag onze houtkachel weer volledig winterklaar heb gezet. De ring op de muur opnieuw perfect bevestigd, de aslade geledigd, het venstertje gecleand, en de kachel zelf opnieuw zijn gitzwarte trots terugbezorgd. Gezien de lange herfst dit jaar, van juni tot nu, én de nakende winter leek me dit geen overbodige luxe. Het wordt stilaan weer tijd voor het geknetter van de houtblokken, de geruite wollige plaids op de zetel en de lange avonden met klassieke muziek, een zalig oude porto of een houterige whiskey. Dikke boeken, gezellig gekeuvel en twee zen-spinnende poezen triomferen ver boven de concurrende winterprogrammaties van de tv-zenders. Enfin, sorry voor dit kleine mijmermoment, want we zijn nog niet zover. Hopelijk krijgen we eerst nog een prachtige nazomer, of zoals een ex-collega van mij steevast zei telkens we ook maar een uur de zon te zien kregen in september of oktober, "un été indien". Maar zelfs als dat niet zo zou zijn, dan kan me dat niet raken. Niet na vandaag, nu onze kachel weer op punt staat.
|
