We reisden van Mammoth Lake naar Death Valley. Die naam zette ons op een verkeerd spoor. De natuur hier was van een overompelende schoonheid, we waren er stil van. Oké heter dan heet, 50 graden celsius in de schaduw (maar er was geen schaduw).
 
In ons 'hotel 'konden we nog niet terecht en op goed geluk reden we wat rond, want ergens gezellig op een terasje zitten was onmogelijk, uit de auto en stilzitten stond gelijk aan geroosterd worden. Al rijdend kwamen we per toeval terecht in een oase van groen, bij een kasteel. Jawel ,een kasteel in the middle of no-where, omringd door groen en cactussen. We kregen een rondleiding van een gids die zweette in de authenthieke kledij van de tijd waarin het verhaal van het ontstaan van het kasteel zich afspeelde. Een geromantiseerd verhaal over een louche figuur 'Scotty' en zijn vriend een steenrijke bankier. Zij bazuinden rond dat ze een goudader gevonden hadden, wat in werkelijheid een waterbron bleek te zijn.
 
|
