Dochterlief wou de belangrijke overgang naar het tienerschap markeren door gaatjes in de oren te laten maken. Reeds maanden op voorhand droomde ze ervan. Donderdag 4 december was het dan zover. Het eerste probleem: keuze maken. Geel goud, wit goud, poes of schildpad of kers of meisje of dolfijntje of.. Uiteindelijk werd het een geel gouden schildpadje, klein en discreet. Ze hield zich flink terwijl de juwelierster alles gereedmaakte voor het grote ogenblik. Even in hand knijpen van mama, zelfs tieners mogen dat nog. Het tweede gaatje werd wat flinker geknepen, wellicht omdat ze dan wist wat er te wachten stond. Maar ook dat gaatje belandde op de goede plek in het oor. Toen ik echter aanstalten maakte om te vertrekken was er plots een heel klein stemmetje: 'Mama, ik voel me niet goed. Ik zie niets meer". Arme grote schat viel zo goed als flauw. Gelukkig zat ze neer. De juwelierster was heel bezorgd. Beetje water gedronken, rustig neergezet, beetje snoep gekregen om suikerpeil omhoog te krijgen, beetje vuisten maken. Alle beetjes hielpen om na verloop van tijd weer wat kleur op haar wangen te toveren. Eén conclusie : wie schoon wil zijn moet blijkbaar nog steeds lijden! Marijke
|