|
De examens zitten erop. Ik heb ijverig mee-gestresst.
Bijna twee weken lang werd op de tenen gelopen.
Zenuwen getroost met lekkere broodjes, koek, limonade en brede schouders.
De piano is vergrijst onder de stof en de dwarsfluit moet voor het weekend kerst-gestemd worden.
Ze hebben hard gewerkt, een pluim verdiend.
Mijn oudste zit in het vijfde middelbaar, zijn keuzevak is verkenning van het heelal.
Hem op het lijf geschreven, waarschijnlijk daardoor dat hij aardse zaken van minder belang vindt.
Gelukkig brieft de mama van een klasgenoot mij over belangrijke schoolse zaken.
Zoals verplicht nette kleren tijdens mondeling. Een kostuum hoefde niet, wel graag een blazer.
De examens waren al begonnen, maar we zijn toch geslaagd.
Mijn zoon onderging door een simpele blazer een hele metamorfose.
Als ik dertig jaar jonger was en hij niet mijn eigen zoon, dan.. wouw.
Onze verliefde zoon is zijn ei kwijt. Hij mist lief, ook vaak op de computerafspraak.
Gelukkig is er vanavond een extra repetitie voor de komende kerstconcerten en de concerten zelf natuurlijk.
Einde van de maand gaat ze op vakantie, hij baalt.
Misschien nodigen wij haar en haar ouders uit om na de mis op eerste kerstdag bij ons te borrelen.
Eten koken voor Vlamingen durf ik nooit, of ze moeten van boerenkoolstamppot met rookworst en spek houden?
Trouwens op eerste kerstdag koken mijn zoons.
De een kookt de soep, de ander het hoofdgerecht en de derde het dessert.
Telkens een verassend diner, omdat ze onafhankelijk van elkaar bepalen wat hun keuze is.
Samenwerken om tot een homogeen menu te komen lukt (nog) niet, maar het blijft gezellig en daar gaat het om.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
