|
Schitterend hoe een mens bij een optreden helemaal in vervoering kan geraken door een artiest op een podium. Gewoon bij muziek. Muziek als samenspel van stem en instrumenten. Een groep muzikanten die voor een muzikale harmonie zorgt en zo muziek tot kunst verheft. Met een publiek dat hierdoor op sleeptouw wordt genomen. Logisch toch.
Hoe zalig om tijdens zon optreden in de hemel te vertoeven, los van de aarde, los van de realiteit. Even zweven. Je helemaal laten gaan. Tot in je kleinste vezel. Een gevoel van vrijheid, van puur geluk. Een mens verheven boven zichzelf. Zoals Violaine. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En niet alleen het muzikale hoogtepunt was goddelijk. Eerst een ganse dag hoopvol voor-genieten en daarna intens nagenieten. Dit zal nog een tijdje nazinderen.
Daarom is cultuur zo belangrijk. Het verheft ons tot een hoger niveau. Nieuwe stimuli krijgen, je ervaringswereld uitbreiden. In contact komen met andere mensen, die de realiteit soms door een andere bril bekijken. Nieuwe invalshoeken ontdekken.
Zelf ben ik eveneens gek op goede optredens. Ook bvb. tijdens een festival groepen zien die je vooraf nauwelijks kent. Hoe fascinerend dikwijls. Vanuit het niets een hele nieuwe wereld die voor je opengaat. En daarna op zoek naar CDs en die dan intens beluisteren.
Violaine, Piet Goddaer heeft jou door zijn muziek een stukje getoond van het mooie dat het leven kan bieden.
Niet alleen muziek doet dat. Schrijven heeft iets identiek.
Door woorden en ideeën, een nieuwe realiteit voorschotelen aan je lezer. Deze iets bieden waar hij zichzelf in erkent. Of juist niet. Een gezamenlijke reflectie op een stukje realiteit, een ontmoeting van gedachten, gevoelens, Vreugde en verdriet delen. Of juist niet. Want soms gaat een schrijver bewust choqueren.
Misschien kunnen wij ooit door te schrijven mensen meenemen op zon reis, een reis vol intensiteit, of juist zonder intensiteit. Omdat je ook rust, verveling, het niets kan overbrengen. Volgens filosofen heeft dat ook betekenis.
Zelf wil ik ook op reis. Nieuwe horizonten verkennen. Lekker lang en heel ver. Eindelijk terug zeer goede literatuur lezen. Een festival, maar dan een van boeken.
En vermits ik die duivelse Excel-cursus geschrapt heb uit mijn leven
Kwestie van de juiste prioriteiten te leggen.
Lezen en schrijven, met op de achtergrond een vleugje muziek. Bijvoorbeeld van Ozark Henry. Zo laat je het Licht binnen in deze donkere winterdagen. En wordt het ook binnenin een beetje Kerstmis.
20-12-2007, 00:03
Geschreven door marc
|
