Soms heb je van die dagen dat het stroomt van - doorgeven-.

Een rasechte - doorgever- is mijn vriend Aljosja. Zijn naam betekent: mensenredder. Hij is geen superman, maar hij is niet vies van je even ergens mee helpen. Hij koopt een fiets voor een behoeftige buurman, hij geeft zijn net verdiende bonus voor het meespelen in de band op een bruiloft gelijk weer door naar iemand anders plus één of twee kerstpakketten die hij net geoogst heeft van een jaar werk..

Ik sta soms paf van hoe makkelijk hij weggeeft. Als ik hem bezig zie of erover hoor, merk ik hoe vast ik vaak zit aan dingen los kunnen laten. Nu was ik op een vrije zaterdagmiddag zomaar naar de tweedehandswinkel gegaan omdat het op dat moment in me op kwam om voor een nieuwe tafel te gaan kijken, en warempel, ik vond ook echt een mooie. Aljosja hielp met de tafel naar binnen rollen, uit zijn werk. Hij paste echt nét door de deuropening heen en wat dagen later hielp hij ook weer met de oude tafel opschuren om door te verkopen. Ik had er ook mijn best op gedaan, op het schuren, en trakteerde hem op een lekker biefstukje. We zaten samen voor het eerst warm te eten aan de nieuwe tafel en hij had ook al een koper voor me; een erg goede bekende van hem. Ik was net van plan mijn vraagprijs te verhogen op marktplaats nu ik de gebutste tafel weer ongekend glad heb gekregen, in een handomdraai, en nu komt Aljosja zijn vrijgevigheid bij om de hoek. Wat ga ik nu doen? Ik noem enigszins opgelaten een stuk hogere prijs ervoor. Maar als ik 's avonds hoor hoe graag die persoon hem wil hebben en ik terugdenk aan de vreugde van geven, verbleekt ineens die hoge prijs en app ik dat een heel stuk lager prima is. Aljosja geeft me alle ruimte en checkt of ik dit echt zo wil. Wat netjes van hem!

De volgende dag werk ik de rand nog wat bij en komt hij er al snel aan. We laden de tafel in de auto en brengen hem op de nieuwe plek. Zijn goede bekende doet gezellig een plak chocolade bij het geld, als extra er bij. Blij met de goede afloop doen we nog een bakkie bij mij want het is ook Valentijnsdag en dan krijg ik een kaart in de bus met geld erin voor bloemen en ga ik nog net voor zessen bloemen kopen. Voor mezelf en een vriendin. Als de hardwerkende vriendin 's avonds afgedraaid bij me langs komt om het boeket mee te nemen kijkt ze me stralend aan en zegt: "geven is zaliger dan ontvangen."

Klopt! Ik werd zo blij ervan om de bossen bloemen door de midden te doen.

Vandaag was ik op naailes, bij de Marokkaanse dame die elke twee euro die ze voor les ontvangt opspaart en in Marokko onder de armen en zieken uitdeelt. Toen ik de sleutel terugbracht in het gebouwtje vroeg de eigenaresse, die ook graag uitdeelt en doorgeeft, of ik eten mee wou. Ik mocht uitkiezen; rode kool, boerenkool of witlof. Ik koos voor gratin dauphinois en witlof en op hun aandringen kreeg ik nog vier vegetarische worstjes mee.

Onderweg zit ik te broeden over met wie ik dat kan delen. maar als ik de auto wil parkeren zie ik de buurvrouw al met haar twee kinderen en als ik even later op mijn balkonnetje sta nodig ik ze gezellig uit voor morgen. Ze lusten het wel, de gratin die alleen maar in de oven hoeft te worden gezet. Als de buren de volgende dag weer op huis aangaan, ga ik nog even-  na- feesten in het buurtcentrum waar ze chinees voor me hadden gehaald. Dat eten gaat dan weer ingepakt mee naar huis.. Pfft, gezellig zeg dat doorgeven.