Wil me warmen aan Uw liefde komen met mijn eenzaam hart zitten als voor een open haard met alle gevoelige snaren weer eens geraakt
Geraakt door verlaten, onbegrepen gevoel altijd weer zoekend naar eigen diepte rust en heelheid daalt zachtjes weer neer als een herfsttapijt, warm van kleur wanneer ik alleen wat vertoef geniet van een nieuw zachtblauw wolschilderij van muziek, zo puur, die past bij mij
Moe van een wereld met zoveel andere tonen schuil ik in mijn lieve rose vest de poes wil graag een knuffel, laat zich kroelen winterse buitenlucht, donzen jas en wollen wanten nog een klein tochtje door de avond op mijn fiets
Vergelijken maakt verdrietig verdrietig en alleen geloof in wie ik ben voelde zo kwetsbaar aan de onvolmaakte buitenwereld een wereld met mensen die ook maar -zijn- en doen als een geschaafde knie van een kind dat valt zo voelt mijn ziel, de schok, de pijn niet eenvoudig; Olga zijn
Niemand voelt het zachte trillen van elke snaar zoals ik dat voel van binnen en daarom moet ik schuilen soms onder warme dekens en in mijn knusse vest tere poezepootjes, haar lijfje zacht in bed
Schaduw van de blaad'ren in het licht van de lantaarn waaien schaduwblaadjes op mijn kastdeur door het raam met open gordijn als ik rust, alleen in bed overdenkend bezig zijn
Hervinden van mezelf ontvouwt zich in iets willen maken; zinnen schrijven, iets creatiefs zag mooie kerstballen in een mand beetje oud, versierd en kleurig mooi linten en ideeën; iets voor die en iets voor die mooie dingen brengen me bij die hunkering naar schoonheid diep in mij daarom, bedacht ik, maken ze me blij
Wil me warmen aan Uw liefde op Uw paden van vrede wand'len stap voor stap me verwond'ren in Uw trouw Uw genadig herhalend refrein mijn kind, geliefd kind, mijn dochter, mijn schone je bent mooi, je bent een vreugde voor mij
