De knusse dorpsslagerij aan het plein met het medicijnvrije en buitengrazende vlees.. Inmiddels is het een vertrouwd gevoel er binnen te stappen. Ik weet waar alles ligt; de hamburgers, kipschnitzels en het speciale gehakt. De kiprollades en plakjes worst op de toonbank. Maar wat het extra intiem maakt en persoonlijk is - zij-. Vanaf het begin dat ik er kom heb ik een klik met haar. Ze is zacht en bescheiden, wat stil en haast verlegen. Maar ook mooi en echt en van een geweldige schoonheid van binnen. Als een zachte waterstroom die me fluistert van vredige bronnen en me uitnodigt in heilzame binnenkamers van stilte en geluk. Als we elkaar ontmoeten, zij achter de toonbank en ik ervoor, gebeurt er iets. Ik word ook verlegen en houd ook ineens van wegkruipen en stil en rustig zijn en het is alsof ik met een deel van mij erg thuiskom. Alsof we plots samen zijn; twee vriendinnetjes in een achterkamer of op een rustig plein, die elkaar zonder woorden begrijpen. Ik praat net zo zacht als zij en voel me geborgen en klein. De slager staat wat verderop te werken en voelt beschermend en liefdevol naar zijn medewerkster. Ik voel me door hen beiden geliefd en dat ze zich over mij ontfermen. Ik krijg stempels op mijn klantenkaart en soms een plakje worst. Ze kijkt me aan met zachte ogen door haar grote brillenglazen heen. Ik weet dat ze Vader kent en bij Hem hoort.Onze zachtheid raakt elkaar en versmelt. Ik wens ze vaak shalom als ik geregeld op vrijdag mijn vlees haal voor het begin van de sjabbat. Met een verwarmd hart, maar ook alsof er allerlei lichtjes in zijn gedwarreld stap ik weemoedig weer naar buiten. Als watten en kussens deze zachte ontmoeting in een van warmte doortrokken slagerij. Takes away all my defenses. Leaves me as a child. Maakt me altijd een stukje heler, moediger en blijer. Oh, the mysteries of Godly love.
