Net was ik heerlijk aan het piano spelen, en kwam het woord warrelen in me op. Ik doe mijn ogen dicht en warrel de klanken aan elkaar en geniet van het gebruiken van mijn creatieve hersenhelft. Warrelen doe ik met lapjes wolvilt waar ik harten van maak met klepjes die open en dicht kunnen en een ingenaaid stukje hand made paper met iets erop gezet.Warrel door mijn huis waar de tafel zoals altijd weer hopeloos bezaaid ligt met allerlei frutsels die allemaal nog een opbergplekje moeten krijgen zodat ik er nog steeds niet echt goed aan kan eten. Dus weer met een bord en dienblad op de bank. Structuur, structuur.. Ik heb het geaccepteerd. Ik ben een creatief brein die creëert vanuit chaos.Slechts met heel veel inspanning krijg ik het aanrecht aan kant. Eindelijk heb ik de hobbykamer ingericht met nog één rommelstapel op de grond. Tada. Als ik de groentetas bij mijn vriendin halveer en in de koelkast leg, zie ik jaloers naar de opgeruimde laatjes met bakjes waar je alles zo in kan vinden.Waarom is zoiets simpels zo'n schijnbaar onmogelijke taak voor mijn warreldrive? De mevrouw van de naaiwinkel kent me ook al. Als ik lint koop stopt zij het vast in de tas zodat ik het niet kwijt raak. Ze ziet mijn ogen dromend langs de linten gaan en weet dat ik zo zonder lint de deur uit kan stappen.Warrelen, warrelen. Ik weet dat ik er serieus mee aan de gang moet, met structuur en discipline, oefeningen doen voor mijn nek en schouders.Maar wat als je een warrelmeisje bent? Naaien helpt me, geeft rust. Dan móet je dingen één voor één doen. Ik zit weer op les en ga elke week project na project aanpakken in een geordende ruimte met grote tafels en alle spullen in kisten en dozen. Goed zo Olga, profiteer van de structuur van de ander. Warrelmeisjes hebben meer tijd nodig om te antwoorden omdat ze zoveel denken en zien, maar als je me de tijd geeft en de ruimte komt er vanzelf iets moois uit, iets zinnigs soms. En daar geniet ik dan wel van, als ik echt tevreden de harten leuk inpak met wat ik zomaar in mijn lintenmandje vind en tot slot van deze avond nog een gezellig blogje schrijf met de pianomuziek nog in mijn achterhoofd. Tot warrels!
