Daar stond ze! Voor het station in Zutphen wachtend op een weerzien met mij na wel 40 jaar!! We zijn samen opgegroeid als dikke vriendinnetjes vanaf baby tot mijn 5e en nu gingen we samen in een hotel twee daagjes. Iets uit een boek vond ik wel.We keken elkaar stralend aan en omhelsden elkaar. Hartstikke leuk! De tijd die ik nog had op't parkeerkaartje konden we net effe koffie drinken aan de overkant. We pakten elkaars hand, zoals kleine meisjes dat doen en holden zwierend de straat over. Net als vroeger lachte ik. In de auto was er gelijk, wham, een wolk van God om ons heen toen we elkaar hugten en even baden. Dagen vol van verhalen, van nu en van vroeger, met babyfoto's en familiefoto's. We gingen zwemmen en uit eten, wandelen en na het eten naar de sauna tot het allerlaatst. Met de lichten al uit namen we nog een verfrissende duik en dat was so cool!! Ik dook in het water en zong lekker luid en we hadden zo'n plezier. Degene die je uitkiest onbewust, hoe klein je ook bent, past toch bij je als vriendin. Pyjama aan en verzadigd in bed nog van alles nakletsen( zij is een avondmens en kwam helemaal op stoom) tot ik écht wou gaan slapen.De volgende dag samen winkels kijken en ik zie welke kleur haar goed staat en zij vindt dat malle pyjamapak echt iets voor mij. Het grappige was ook dat we beiden van die gangmakers waren vroeger met toneelspelen Zij schreef toneelstukjes voor kinderen uit de klas en als ze het gingen opvoeren dan veranderde zij het nog net op het eind. Helma had de leiding. Net als ik. In twee dagen zien we elkaar in alle verscheidenheid van wie we zijn; mal en serieus, vol geloof, krachtig en vol pijn. Ik speel op mijn meegenomen fluit en zij maakt overal foto's van. Zij blijkt heel netjes te zijn en ik heb geen kleed mee voor op het gras. Met uitzicht op de koeien en het mais eten we onze lunch op en gaat het weer richting afscheid. Zelfde plek in Zutphen schrijven we samen een kaartje voor mam. Onze moeders zijn ook vriendinnen. Die stonden vroeger de pannendeksels tegen elkaar te slaan op het balkon als ze kookten. Wat een leuk en vol weerzien! Wat een geweldig iets dat we allebei door God gevonden zijn en nu uiterlijk als vreemden innerlijk elkaar zo weer vinden.Super! Life can be so wonderful..
