Voel me wat raar en terneergedrukt. Om me heen zie ik overal kerstdingen. Toch word ik er niet blij van. Het is zo raar. Waarom kan de hele wereld als het ware met groot gemak kerst vieren terwijl er in het gewone leven helemaal niet een denderende interesse is voor Jezus/ Jesjoea. Is het niet gewoon een gezelligheidsfeest geworden met ergens een mooi verhaal en mooie symbolen op de achtergrond? Ik voel me wat verscheurd door aan de ene kant dichtbij mensen te willen zijn, hun goede bedoelingen en de warmte van het jaar afsluiten met elkaar, het elkaar wat toestoppen, terugkijken, goede wensen. Maar ook de duisternis die ik ervaar in de figuur van de kerstman, de plaatjes, de liedjes, de kerstbomen met alle achtergrond van dien. Heeft allemaal te maken met afgoderij van zonnegod, Wodan, Odin, Baäl. Jezus is geboren in het najaar. Als het ons echt om Hem gaat waarom vieren we dan Zijn verjaardag niet wanneer Hij echt jarig was? Het schijnt ook helemaal niet gevierd te zijn door de eerste christenen; Zijn verjaardag. En toch blijft het heel bijzonder dat iemand die 2014 jaar geleden werd geboren nog steeds zo actueel is. Actueler misschien wel dan ooit, gezien de uistortingen van Zijn Geest in de 19e eeuw. Wat is het lang geleden voor Jezus dat Hij temidden van Zijn volk was. Zal Hij niet verlangen ze weer te zien?Wat kan God lang wachten! God weet precies wat Hij doet, en wanneer. Jezus kwam precies op de goede tijd en op de goede plek. De wereld was gelijk geen veilige plek voor Hem. De vijand wou hem gelijk ombrengen en Maria en Jozef moesten vluchten. Dus waarom zou de wereld nu veel anders zijn? Ik dacht er over na, hoe Jezus heeft geleefd. Hij zal vast goed voor zijn broertjes en zusjes gezorgd hebben en voor zijn ouders. Hij studeerde de schriften en leerde het timmermansvak. En toen Hij volwassen was ging hij op een andere manier ons het koninkrijk van God laten voelen en zien met wonderen en tekenen en vooral ook het hart van de Vader. In de hemel schijnen mensen zo rond eind twintig begin dertig te zijn en niet ouder. Voordat Jezus zijn aardse lichaam zou aftakelen, op de top van Zijn volwassenheid en kracht deed Hij het meest ultieme wat ooit gedaan is; He became sin for us. Hij nam geen vrouw en had geen thuis voor zichzelf. Hij was gehoorzaam in de kleine en grote dingen. Jezus vond Zijn kracht bij de Vader en die discipline heb ik lang niet altijd. Dan ben ik maar wat lui of makkelijk en mis het echte leven. Zelfs een zwembaduitje heeft dan ineens niet veel kleur. Ik kan me wat uitgehold voelen door feesten die geen basis hebben in wat echt is, in wat van God is. Onze cultuur die van allerlei heidens in het christelijke leven heeft gestopt. Ik ben de bijbelse feesten aan het leren, maar eigenlijk geloof ik dat alle dagelijkse dingen die je samen met Hem doet en meemaakt een feest kunnen zijn. Dan is er vrede, woorden van leven, blijdschap en overvloed of lijden ook, maar lijden wat zin heeft. Soms lukt het me, dan heb je van die goede, vervullende dagen. En andere keren verval ik in verkeerde gewoontes, waardoor de stroom van leven stopt . Me zeer bewust van mijn kwetsbare ik weet ik wel waar het echte leven te vinden is maar soms ben ik ook moe, van alleen zijn of oude patronen, of alle ingewikkeldheid van het leven terwijl het ook weer eenvoudig is. Laten we niet de symbolen en tijden van de tegenstander zo'n plek geven in het vacuüm van ; hoe vieren we feest? Ik houd wel van de naakte winterboom op de kale akker. De rust van deze tijd. Tijd voor stilte, na het buiten zijn van de zomer. Daarom ga ik voor een wandeling, alleen op eerste kerstdag, koekjes bakken en 's avonds samen eten. Het hoeft ook geen kale boel te zijn! In ieder geval ben ik over mijn eigentekeningkaart tevreden en liggen de voor 20cent per stuk gekochte kerstballen versplinterd in de kliko. Struikelend achter Jezus aan..
