Kreeg een mail in mijn mailbox: concert van IONA, één van mijn favoriete bands! Had er gelijk een klik mee. Maar geen geld.., én het was behoorlijk ver weg. Gebeden ervoor en de week ervoor dacht ik ineens aan potje voor minima voor iets cultureels. Ik gebeld, en jawel, half februari is er weer een cheque beschikbaar van 100 euro. Tádá. Na enig wachten en voelen besluit ik om er voor te gaan.Mijn eerste gevoel van een klik ermee, blij in mijn hart, daar ga ik op af. Ik kan geld lenen als voorschot van een lieve vriend en met veel joy in mijn hart trakteer ik leuke kennis, die ook fan is, en ook geen geld heeft. De tickets zijn geprint. Toch wel spannend, de treinreis is lang en prijzig. Ik zet een berichtje op facebook of er iemand is met wie we mee kunnen rijden. Ik tip nog een vriend van wie ik weet dat hij ook IONA fan is en mail,vrijmoedig dan maar, dat als hij eventueel gaat we misschien samen kunnen reizen. Zijn vrouw is net dat weekend op reis en hij boekt een kaartje en belt op dat we mee kunnen. Wat een opluchting. The plan just comes together. Zodoende kunnen we één uur later op pad, kort treinreisje en dan bepakt met brood en fruit, thee en water, alsof we een hele dag op pad gaan in de auto, sjezen we erheen. Het is een heerlijke rit. 's Middags voelde ik me nog ziek ineens, maar ik klaar op en éénmaal binnen zoeken we een lekker plekje boven in het muziekcafé waar je op houten kisten kan zitten en door mooi traliewerk de artiesten kan bewonderen, of over de balustrade heen hangen. Het is zo gezellig en harmonieus, de rit erheen, gesprekje, wat muziek, rust en lichtheid. Al gauw ga ik dansen en dansen en dansen. na de pauze zit de band er voor mijn gevoel lekkerder in en stormt de muziek de Hardenbergse dorpse lucht in en ontstaat er ruimte voor de Koning. Gaaf. Het is heerlijk mijn hele lijf ontspannen te voelen, in harmonie, en nergens pijn te hebben en alles te gebruiken wat ik mijn hele leven heb geleerd aan danstechniek en gevoel voor muziek en ritme. Gevoel voor God en aanbidding en geestelijke strijd en plezier. Nog twee mensen gaan mee dansen terwijl de rest wat over de reling hangt en naar de band kijkt, maar ik doe mee, ik doe mee met de band, en als mijn laarzen stampen dan doe ik mee met de snaren van de gitaar die Zijn koninkrijk bekendmaken en neerzetten aan alles om ons heen. Ik draai met armen wijd, als een kind of kniel op de muziektentvloer en strek mijn armen uit en draai rondjes met mijn vingers of gooi mijn benen hoog in de lucht en dan weer ierse snelle passen, steeds sneller, en draaien of klappen, lichte bewegingen op Joanne's stem of snel en krachtig. Zweten doe ik en helemaal zijn. Een gratis cd is er voor de meest expressieve danser zegt de groep. Maar beneden is geen plek om te dansen en ik tril een beetje nu want heb al zoveel gedanst. Maar de mensen van boven vonden dat ik 'm verdiende en één man ging naar de band om het te vragen voor mij. Ze deden het niet, ik denk omdat ze het niet hadden gezien. Ik deed een blik in mijn portemonnee en dacht: for the investment in His Kingdom en kocht er zelf één. En toen kam later Joanne naar me toe en gaf me toch een gratis cd en ik had ook een kaart van Iona gehad met erop: keep dancing; Joanne en Martin. Wow. Het was zo speciaal. Foto's maken samen met Ploni, op elkaar wachten bij de wc, gratis drankjes halen bij de bar, thuisgebracht worden door geweldige vriend, gave cd in de tas, boterhammen op de weg terug, het gezellige teruglopen in de koele winternacht langs de Vecht en oude huisjes van hardenberg. Verfrissende stilte na zoveel geluid. Muziek die voedt, zooooveel waard. Ik voelde me een bruid en geliefd, dat God plezier in me heeft terwijl ik danste en voel me zo rijk dat ik dit kan doen, als een kind, zonder gezien te hoeven worden, zonder iets te hoeven presteren, zonder wat ook.Want alleen een arm omhoog doen vanuit je hart,ziel en geest is al dansen. Vandaag voel ik me still so energized en licht en blij en wil ervan uitdelen.. Straks op Iona dansen met de gehandicapten. Op de fiets door de rustige Veenendaalnacht naar huis, glim ik na, wow Dave Bainbridge een hand gegeven( zó aardig!) en Joanne gave me a cd en Ploni is zo lief en oude bekenden gezien.I'm so lucky! Gaaf; concertje in geloof.
