Ik houd van grote plannen, van veel versieren en lekker veel ideeën.( barbecuetuinfeest) Ik houd van uitnodigen en de bonte verzameling van prachtige mensen, met wie ik allemaal wat heb. Ik houd van 'er tussendoor flaneren', wat springen tussen serieuze gesprekjes door. Van vragen: Wil jij dit?", en "Wil jij dat?" en de liefde kostelijk vieren. Ik houd van creeëren en delegeren, een spel, een lacherige fotoshoot. Een warm en dichterlijk verhaaltje voorgelezen met gevoel.Een dankbaarvol gebed, echt en uit het hart. Ik houd van verbinden van mensen en samen wat zingen, een fluit en een gitaar, een zwoele cd. Ik houd van mini-feestjes met zijn drie of met zijn twee. Ontbijten als feestdis met sprankelende vriendinnen. Sapje, croissant, cadeautjes to unwrap, verse koffie, zelfgemaakte jam. En dan de verhalen, van lang geleden, maar nog vers in zijn kracht. Van hoe het was. Dat moment van ontmoeten, van gevonden worden door God zelf. Op een zandheuvel in Australië,alleen in een woestijn of in een koffiebar in Frankrijk, echt horen van Zijn stem. Momenten van geboren worden in Zijn Koninkrijk. Vers werd het weer, de rijkdom van Hem kennen. Opborrelende vreugde te midden van nú spannende levens as well, van drie vrouwen onderweg, vol verhalen, reizen en verledens. Open harten en vol schietend gemoed. Delend in vrijheid, lekkere ontbijthapjes, aardbeien, mjam,overvloed. Ruimte voor elkaars verhaal, ontmoeten wie we zijn. Elkaar nog nooit gezien of al zoveel jaar verbonden zijn. Het maakt niet, alles is vrij. Alles is gekregen en we delen van het leven.
Oranje lampjes geplakt op het raam; lampionnen om de kerstlampjes heen. Joods receptenboek en zelfgemaakte zeefgedrukte doek. Wat foto's en muziek; zo'n kleurrijk samenzijn. Vijftig jaar ben ik geworden, maar het gaat hierom; het samen in Hem zijn. Verleidingen van zonde de wereld die ook lokt betoverd als ik was maar dit jaar en nu feest op feest, cadeau op cadeau iets wat stapelt en stapelt en de rest die verbleekt..
We zongen vanochtend, gedragen door Hem. Gevoed door Zijn Geest tuimelden de noten van mijn vingers en combineerden we voorbede, profetie, strijd en aanbidding, stilte en plezier, roepen en spreken met gezag, muziek als hamerslagen tegen duisternis en machten. Genezende tijd van liggend, helemaal plat. Haar woorden die verbreken wat niet bij mijn - Gods kind zijn- past. Ons samenspel, genezend, niets geheim. Een schild als schutting en safe place. His presence, tenderness, His grace. Het hield niet op, onze harten zo vol. We dronken water, later, ergens aan een kraan ,op weg voor een wandeling in de septemberzon.. Aten bramen zoet en warm, zoveel als we maar wilden.We spraken en werden opnieuw geroerd en ontroerd. Zulke dik gevuld levens, zoveel nieuws te verwachten, zoveel stirred up and tons and tons to share. Mijn jubeljaar! Alles is vrij,schaapskudde onder de bomen, heidekiekjes in de warme zon, plukken van een heiboeket, woorden van geloof, visie ontluikt en een hart zo vol, zo vol.
We kunnen huilen, lachen, heel serieus of ook weer licht. God ik houd van dit leven, na alles gekregen. Alstublieft, een opsommend 'gedicht'. Gisteren danste ik nog in een zaal waar iedereen lekker at en kletste of zomaar wat. Kinderen deden mee en ik draaide ze wat rond. Vrij, vrij. Het is zo heerlijk de vruchten te plukken na jaren van strijd. Door nu te kunnen - zijn-; jezelf. A broken vessel maar in genadige vrijheid. Het leven hebben we geleefd, zij en ik, in dalen, diep verdriet. Maar deze dag was er zo'n overvloedig lied. Duizendmaal, duizendmaal dank eeuwige God, deze weg, deze koers, daar klaar ik van op. Een Olga/Jezus/Annekedag; nachten met zo weinig slaap want Olga wil zo graag, zoveel. Veel is 't wel maar ook zo heerlijk; op en top! L'Chaim
Pff.. Luchtballonnen schilderde ik, zomaar, vaag en oningevuld onder een rode streep op een klein schilderijtje, met erboven de machtige Ierse bergen.Symbolisch voor een nieuwe tijd. It has started! Balloons have come my way! Mijn huis en tuin were covered with balloons, as I turned 50, just! Ballonnen aan de schutting. Ballonnen aan de voordeur, lampionnen in de tuin en boeketten lampionnen( van die oranje die in de tuin groeien) in huis. Feest, feest en time of change. Ik lag in het gras, op mijn rug of half op mijn zij, omringd door vrienden en buren die een - wie kent Olga het best quiz- deden. Of ik iets wel of niet gedaan had of hoe ik iets aanpak... Ik genoot van de gezelligheid van de avond. Nog een laatste echt warme zomerdag, de vuurkorf die brandt in de nu snel donker wordende tuin. Fakkels en lampionnen geven net genoeg licht. De stress is voorbij van heel veel tegelijk in de middag en toch nog een regenbui."Ellen, zet jij de mokken op tafel?" "Robert, wil je helpen met de ballonnen? "Robert wil je helpen met de kaarsjes op de taart? "Betty, kun jij de stokjes afmaken, Monique wil jij dit filmen, Gijp kun jij de barbecue aandoen..enzovoort". Het was wel een -allemaal doen we iets feest-. Weken van plannen, shoppen, slingers maken en spullen lenen komen tot rust in het bijzondere moment van liggend in het gras. Te midden van het feest, lieve mensen, cadeaus en nog gaar wordende barbecuestokjes voel ik me zo gezegend dat alles er is, dat God zorgt en ik gewoon liggend met blote voeten kan -zijn-, in een veilige met liefde en plezier gevulde tuin. Dit geschenk van - mogen zijn- is er voor iedereen. Het is een vrijheid zo kostbaar, zo goed. Blije gezichten en knuffels met afscheid. Vrolijke dansjes op het laatst en ons toetje in het gras opscheppen ( jammie; ijs en vruchtenbowl; Tiens idee!) Een bewaardoosverjaardag voor herinnering, zoals Carien voorlas. Een echte parker pen om te laten graveren, veel bonnen en 50 rozen. Balloons, balloons, for a moment or a day. But evry gift of love will stay, will stay..
