Net voor Pinksteren zat ik op vrijdagavond heerlijk aan de rivier. De avondzon scheen op de Rijn, mijn voeten staken in het zand en ik nam een teugje warme koffie met geitenmelk uit mijn thermoskan.
Tóch nog gegaan, en zo genoten. De stilte, de rust. Ik zat er, zong een liedje en zei: "Zend mij", tegen God
Verzadigd en verstild weer naar huis. Op zondag was ik in de samenkomst van de messiaanse gemeente. De spreker had het over een rivier uit Ezechiël ,waar ook iemand bij zat en waarvan de naam betekende: als vanouds.
Na afloop van de dienst snelde ik naar beneden, naar het koffiezaaltje, om mijn lekkere kwarktaart aan te snijden.
Het was al gauw druk met hongerige, kletsende mensen. Volop bezig met mijn klusje, staat zíj ineens achter mij: "Liz!"; mijn vroegere geestelijke moeder en vriendin.
Ik had haar niet herkend. Wat een vreugdevol weerzien. Ze heeft haar haren heel leuk geverfd in een soort rood met blond door elkaar en een gezellige oranje-achtige jurk aan van soepele stof. We knuffelen en houden elkaar vast en vast. Wat heerlijk.
Dit is zo'n verrassing en cadeau voor mij. Ik voel me enorm bemoedigd, dat zij er ineens zijn, zomaar, iets kostbaars uit mijn vroegere leven; Ton en Liz; als vanouds..
Gauw wisselen we emailadressen uit, scheppen taart voor elkaar op bordjes, gaan voor een heerlijk stuk versgebakken boord met jam en blijven maar samen verwonderd en blij.
Thuis ruik ik nog de hele dag haar parfum en ben zo blij. Wat een verrassing! We gaan elkaar opzoeken, hartstikke tof.
Zend mij..
Ik ben van plan een kort reisje naar Ierland te maken in augustus, omdat het ineens kon ,qua geld en mogelijkheden en omdat ik er ineens zo blij van werd.
Ik had het losgelaten en ineens lijkt het alsof de deur zomaar open gaat. Voor een paar dagen dan. Ik ben heel benieuwd en vind het ook wel mega spannend.
Maar er is van alles in ontwikkeling.. Wordt vervolgd, enne. .vanuit rust komt groei, en leven! Daily living stuff.
