De wereld staat in brand met haar oorlogen, hongersnood, vluchtelingen zonder kleren, huizen die verzakken en in mijn hoofd peinig ik mijn hersenen af voor welke kleuren ik de nog laatste resterende niet opgeknapte kamer wil verven.
We hebben allemaal onze battles.
Ik kom er achter dat een huis niet zo heel veel nodig heeft voor aan een muur. Dat rust super fijn is.
Wow, mijn twee groengeverfde muren samen met oxford stone soort beigegrijs in het piephobbykamertje. Wat een oase van rust.
Mijn doel is om alles te gaan ordenen en overal rustige vertrekken te realiseren waarin het overzichtelijk voor het pakken is.
Hoe moeilijk kan iets zijn?
Het leven is een doorgaande beweging. Eerst heb ik van alles verzameld om kamers mooi en leuk te maken en nu zit ik met een teveel aan kunst en posters en beweeg ik me naar rustige muren, matte tinten en dat ene aan de muur wat echt raakt.
In mijn psychisch leven ga ik als het ware door een tijd van rouw. Zolang had ik hoop, geloof en dromen over nog veel meer genezing en toename in kracht. Van allerlei dromen. En nu stap ik met beide voeten in een werkelijkheid die anders is. Een werkelijkheid van nog steeds broos, kwetsbaar en gauw moe zijn.
Door een 'valse start' heeft het leven tot nu toe zijn sporen diep na getrokken.
Ik wil door die rivier van waarheid gaan en me ermee verzoenen en mezelf omarmen in wie ik echt ben en kan zijn, nu in deze wereld en genieten van wat er wél is!
Vandaag fietste ik, doodmoe, naar Amerongen. Het bos is altijd helend voor mijn drukke hoofd. Ik vond het heerlijk om alleen te zijn. Alle energie die ik heb niet te hoeven delen. Ik fietste door de pittoresque straatjes en vond een énige schoenenwinkel met twee kleine etalages met grappige laarzen erin. Het knusse en niet overweldigende aanbod vond ik al een verademing.
In de bloemenzaak keek ik zomaar rond en zag er grappig getekende kaarten liggen en aardewerken schalen in prachtige tinten en een perfecte niet doorsneevorm.. Een mooi hartenzeep in groen aan een touw. Echt goede kaarsen in een doos. Échte dingen die me raken en waar ik van geniet.
Dan het zaakje op de hoek waar ze echt ZALIGE koffie maken, goed ijs hebben, en originele limonades met van alles goeds erin. Ik kocht er zo één met bloedsinaasappel en zat in het VT-wonen zaakje in de vensterbank, op een enig kussen met de verwarming onder mijn benen en een boek van Afrika op schoot. Later zat ik aan een hoge tafelplank met uitzicht naar buiten waar de poes van de achterbuurvrouw lag te rollen op de stoep. Op het houten bankje, tegen het muurtje aan zaten wat klanten van de zalige koffie te genieten met een puntje boterkoek.
Ik appte een foto van hoe moe ik ben, na een paar dagen huisjes kijken, aan Annelies.
Inderdaad, ik heb airbnb's uitgezocht in SPANJE!! Plan is om daar onwijs geweldig te gaan genieten van onder een afdak zitten in luie stoelen op het platteland met een werelderfgoedstad op 5 minuten rijden afstand met onze dan gehuurde auto. Plan is om zo vaak maar kan de zee in te duiken, restaurantjes uit te proberen, gezellig samen te logeren bij gastvrije Spaanse mensen met mooie badkamers en noem maar op.
Alle vakantieopties, belangrijke -wat wil je wel en wat wil je niet- flitsten door mijn hersenen en uit alle paar honderd keuzes.... tada, iets goeds gevonden.
Vanuit een brei van verzamelingen uit het leven is het ook weer weggooien, weggooien, kiezen, loslaten, koesteren en genieten uiteindelijk van DEZE DAG, van zonlicht door het bos, van een pauze onderweg op het bankje in de zon. Een poes op straat, een zalige koffie klaargemaakt door een vriendelijke man. Alles wat je maar wil, zomaar om de hoek.
