Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bartompa
30-09-2012
Maasrun Lanaken
Ondertussen ben ik begonnen met afbouwen met het oog op Hasselt, volgende week, waar ik m'n PR op de 15 km ga aanvallen. In principe moet me dat gaan lukken, want m'n conditie is echt wel in stijgende lijn en de pijntjes blijven nog steeds achterwege. De basisconditie is zelfs nooit zo goed geweest, alleen mis ik nog wat snelheid en wedstrijdritme.
De Maasrun dan, één van m'n favoriete wedstrijden met nog elk jaar een stijgend aantal lopers. Omstreeks half 3 werden maar liefst 470 atleten met lijnbussen naar Oud-Rekem gebracht, waar de 11de editie van start zou gaan. Het weer was prima dit jaar, een beetje wind, dat wel, maar met 18 °C mochten we zeker niet klagen, want vorig jaar was het bijna 10 graden warmer. Toen liep ik er een vrij zwakke chrono van 40'24" maar dat was na een jaar vol blessureleed. Vanaf het startschot ging het behoorlijk hard, het deelnemersveld was dan ook behoorlijk sterk, me niet laten vangen en direct m'n eigen tempo lopen, dat lukte me vandaag alweer vrij goed. Na een eerste km (3'30") liep ik al heel alleen. Wat zou ik doen? Ik had 3 keuzes: een tandje bij om me misschien op te blazen, alleen blijven lopen tegen de wind of ff inhouden om met een goed gevoel te lopen in een goede groep. Ik koos voor de 3de optie en liet het groepje, met daarin de 2de dame, tot bij me komen. Dit liep plots een stuk comfortabeler. Haar coach (denk ik) en ik gingen op zoek naar de 1ste dame en deden afwisselend kopwerk. We haalden loper per loper in, het tempo bleef hoog. Na goed 4 km liepen we tot bij de eerste dame. Deze dame volgde ons nog een tweetal km maar kon ons tempo niet volgen. Op goed 2 km van de finish was onze dame haar overwinning binnen en begon ik nu ook aan m'n eigen wedstrijd te denken. Haar trainer z'n werk zat erop en liet ons begaan. Vanaf hier ging het tempo de hoogte in en op de steilere stukken moest ik zelfs een gaatje laten. De laatste 500m was gelukkig vrij vlak waardoor we toch nog samen over de finish liepen in een goede tijd van 37'32". De laatste km liep ik nog voorbij 3 lopers van mijn categorie waardoor ikzelf op een 2de plaats eindigde.
Na eerst een bedankje te hebben ontvangen van de winnares merkten ze bij de finish op dat ik m'n chip was kwijtgespeeld. Ik moest me snel melden bij iemand van de organisatie, deze stuurde me door naar de mensen van de tijdsregistratie. Ze stelden me gerust dat ze bij een verloren chip een beroep doen op foto's (waar m'n borstnummer op te zien moest zijn). Gelukkig maar, want deze 2de plaats M35+ leverde me toch een behoorlijk centje op.
Vandaag stond m'n 10de wedstrijd van het jaar, de Brouwerijloop, op het programma. Niet slecht als je weet dat ik vorig jaar maar 3 wedstrijden liep. Het werd de 2de wedstrijd op rij die ik met vermoeide trainingsbenen zou afwerken, vanaf morgen wordt er afgebouwd naar Dwars door Hasselt over 3 weken. Het km-totaal wordt dan gehalveerd maar er wordt wel meer interval gedaan.
Aan de start veel dezelfde gezichten als vorige week, want ook deze wedstrijd telde mee voor het Haspengouw Challenge criterium. Ook Ronny Neven en Patrick Nijs waren deze week van de partij, mannen van ongeveer hetzelfde niveau, ideaal om m'n tempo wat op af te stemmen. Met zo'n 200-tal atleten namen we de start op de piste, waar we eerst 2 rondes dienden te lopen voor we 2 grote lussen van 4 km met nog telkens een ronde op de piste liepen. De temperatuur was toch al wat milder dan vorige week, maar met 22°C was't nog meer dan warm genoeg. De start verliep erg goed, vanaf de eerste meter liep ik in het spoor van Ronny en Patrick. Patrick z'n groepje liep net iets te hard voor mij, hij nam enkele meters maar we verloren hem nooit uit het zicht. Voor Ronny liep ik dan weer net iets te hard maar nam hem op sleeptouw en bij onze doorkomst bij 5 km hadden we Patrick terug bijgehaald. Ik vroeg Patrick om aan te klampen, maar hij had teveel last aan de kuit. Zo gingen Ronny en ik er alleen van door, maar na goed 6 km moest Ronny toch lossen en was ik op mezelf aangewezen. Net als vorige week kon ik nu loper na loper passeren, na goed 8 km kon ik Schoels bijhalen. Zo liep ik nog een laatste snelle km (3'33'') maar Lode Raskin nog bijhalen zat er vandaag niet meer in en liep ik binnen in 37'48" of een volle minuut rapper dan vorige week. Tevreden met het resultaat en vooral tevreden met het gemak waarmee ik vandaag liep t.o.v. vorige week waar het toch vooral afzien was.
Na een zeer goede trainingsmaand qua volume en snelheid gaat het nog steeds behoorlijk goed met de voet, de pijn is er soms nog maar ik mag zeker niet klagen. De laatste maanden doe ik dagelijks een workout om vooral de kuiten en voeten te versterken, iets wat stillekes aan z'n vruchten lijkt af te werpen. Het doel is nog steeds Dwars door Hasselt dus hoog tijd om wat wedstrijdritme op te doen. Zo loop ik volgende week ook in Alken en over 3 weken de Maasrun.
Vandaag volgde een 1ste test om te kijken hoe goed de conditie werkelijk was, ware het niet dat ik alweer een foute dag uitgekozen had met tropische temperaturen. De Fruitloop in St-Truiden is nochtans een ideale wedstrijdopener met een vrij vlak parcours over 2 rondes van 5 km. In het verleden liep ik er al enkele keren de 5 km, dus de parcourskennis was er. Bij de start zeer veel bekende gezichten en tussen de 200-tal lopers behoorlijk wat schoon volk die streden voor hun HC-klassement.. Van de concurrentie ging ik me vandaag niet teveel aantrekken, ik wou vooral m'n eigen wedstrijd lopen, zonder me op te blazen. Ik had voor deze wedstrijd niet echt rust genomen omdat ik deze nog als een training beschouw en het zeker niet wou forceren. Dan kwam er nog bij dat ik sinds vrijdag met een keelontsteking en verkoudheid sukkelde, dus wonderen hoefde ik vandaag niet te verwachten.
Na het startschot hield ik me direct in, om de hartslag de eerste km's niet te hoog laten oplopen. Ik denk dat ik in zowat 30ste positie de piste afliep. De eerste 3km liepen behoorlijk soepel maar daarna begon het gevecht tegen de warmte en in lichtere mate ook de wind. Ik keek naar m'n garmin en was toch wel behoorlijk geschrokken van m'n tussentijd (15,8 km/u) en het zwaardere werk moest nog komen. Het kopke niet laten hangen en overschakelen op karakter was de boodschap. Na zowat 4 km passeerde ik Marc Schoels, normaal toch een stuk sterker dan mij momenteel, en dit gaf me een mentale boost. Ik haalde loper na loper in en werd zelf niet meer gepasseerd. Na zowat 7 km kwam ik zelfs tot bij het groepje van Lode Raskin, dus ik was zeker niet de enige die afzag vandaag. Ook dit groepje liet ik achter en haalde nog loper na loper in, de ingehouden start was mijn geluk geweest en zo finishte ik toch nog in een verdienstelijke 38'49" op een 20ste plaats als 9de M+35.
Na een relatief rustige maand, met enkele extra rustdagen vanwege citytrips naar Barcelona en Parijs, stond ik na 5 weken nog eens aan de start van een wedstrijd. Zonder hoge verwachtingen hoopte ik er vandaag vooral een goede training van te maken. Het volgende doel is dwars door Hasselt, dus ik heb nog 2 maanden om daar proberen een PR te lopen op de 15 km. Rond 17u stonden we met een 120-tal lopers klaar in't centrum van Bilzen om er een bochtig en toch wel moeilijk parcours af te leggen, en dat in 4 rondes van 2,6 km. Een vrij sterk deelnemersveld, met de plaats die ik liep, hield ik van bij de start niet echt rekening. Gewoon m'n eigen tempo lopen en hopelijk met de juiste groep mee. Ik startte zeker niet te snel en na goed 500m zat ik in een groep van een zevental lopers, met oa Roossen, Neven R, Maurissen, Vangeel zat ik in de ideale groep. Roossen liep weg bij ons en Vangeel moest lossen, zo bleven we nog met een viertal over na halfweg wedstrijd. Daarna moesten we ook Maurissen enkele meters geven, waardoor Ronny Neven en ik alweer voor de 3de wedstrijd op rij samen bleven, die 4de loper moest ons lossen. Bij het ingaan van de laatste km gaf Ronny er nog een lap op, zodat we nog enkele lopers opraapten en op een 5-tal seconden strandden van Maurissen. Uiteindelijk aangekomen als 12de (4de master) in 39'27" (garmin 10,34km) en tevreden dat ik niet stilviel zoals me in Lafelt overkwam. Volgende opdracht wordt waarschijnlijk de Champignonloop over 2 weken.
Zaterdag liep ik in Lafelt mee aan de Grote Oversteekrun, waar we vroeger nog de oversteek maakten naar Rosmeer, bleven we nu in Lafelt en liepen we 2 plaatselijke rondes van 5 km. Over m'n wedstrijd ga ik kort zijn, gewoonweg slecht, zeg maar heel slecht. Bij de opwarming merkte ik al dat de benen absoluut slechter waren dan vorige week in Bilzen, de 10 °C extra zullen er waarschijnlijk ook tussen gezeten hebben maar daar wil ik het niet alleen op steken. De supercompensatie die vorige zeer goed z'n werk deed, was totaal uitgewerkt. De eerste 2 km liepen nog redelijk maar toen ik naar m'n hartslag keek, wist ik al hoe laat het was. Vanaf hier was het nog 8 km afzien, vreselijk afzien, net alsof ik m'n 1ste wedstrijd ooit liep. Nooit eerder heb ik zo overwogen om halverwege (waar we de start terug passeerden) uit te stappen, ik voelde me misselijk. Maar vermits ik nog nooit uitgestapt was, besloot ik ook nu om door te zetten, liever het tempo nog wat omlaag dan opgeven. Uiteindelijk zwalpte ik over de finish in 39', ik was vertrokken om 37' te halen, dan weet je het wel. Luc Nassen won de wedstrijd voor Marc Maurissen, ikzelf werd nog 5de. Achteraf nog met wat andere lopers gesproken, en ze bleven bijna allemaal ver onder hun niveau van vorige week in Bilzen, waardoor ik dit slecht resultaat toch alweer wat kan relativeren. Ik heb afgezien, en van afzien worden we beter, dus...
Vandaag stond ik zowaar aan de start van de halve marathon in Bilzen, wie me dat enkele maanden geleden zou zeggen verklaarde ik voor gek. Het gaat dus duidelijk de goede kant op met m'n voetblessure, maar het blijft toch opletten en ijsleggen is en blijft dagelijkse kost. Aan de start enorm veel bekende gezichten, en aan sterke deelnemers geen gebrek, top 20 lopen zou al super zijn. Ronny Neven, waar ik vorige week in Tongeren ook mee samen liep, ging vandaag voor tempo 4'00''/km. We spraken af om tot Rosmeer, waar de eerste en zwaarste helft van het parcours achter de rug ligt, samen te lopen aan dit tempo. En dat lukte ons, op enkele seconden na, vrij goed. De benen en hartslag waren halfweg wedstrijd super, het voordeel van de regen zeg maar. De bedoeling was om vanaf hier wat te versnellen, was het niet dat ik al enkele km's steken in de zij had. Weer teveel gedronken voor de wedstrijd, zelfs bij het opwarmen had ik al steken. Ik besloot dus wijselijk om in het groepje van Ronny te blijven totdat de steken zouden verdwijnen. Dit duurde echter tot km 17, vanaf daar ging het wat beter en liep ik weg uit het groepje om zo tot bij Jean Tempels te lopen. Erop en erover, Jean was kapot, maar onder de aanmoedigingen van Rik Ceulemans liep Jean op karakter in m'n spoor tot aan de finish, waar ik zelfs nog geklopt werd in de spurt. Ik liep over de meet in 1u23'34", ik denk net buiten de top 20, maar toch zeer tevreden met m'n wedstrijd. Goed gedoseerd, en nooit in de problemen gekomen, alleen spijtig van die steken in de zij. Nu wat recuperatie tot zaterdag, waar ik waarschijnlijk zal deelnemen aan de Oversteekrun 10km.
Ondertussen ben ik begonnen met afbouwen met het oog op Hasselt, volgende week, waar ik m'n PR op de 15 km ga aanvallen. 
Vandaag stond m'n 10de wedstrijd van het jaar, de Brouwerijloop, op het programma. Niet slecht als je weet dat ik vorig jaar maar 3 wedstrijden liep.
