Afgelopen maand heb ik goed kunnen trainen, laat me zeggen, veel kunnen trainen. Qua kwantiteit zit het goed maar aan kracht en snelheid heb ik nog behoorlijk wat werk. Ik ben vooral blij dat mijne voet vrij goed standhoudt, de pijn is er soms nog wel, maar het wordt zeker niet erger. De haklanding begint stillekes aan terug een automatisme te worden maar natuurlijk brengt dit m'n knie weer in de problemen. Zo liep ik zondag m'n lange duurloop, de eerste 15 km geen enkel probleem, maar dan begint die knie te verstijven en tegen het einde echt te knagen. Het slecht sporen van de knieschijf waardoor het kraakbeen wordt aangetast is hiervan de oorzaak. Wat kan ik hieraan doen? Enkele dagen geen loopbelasting, veel ijs, rekken van de hamstrings en verstevigen van de quadriceps (binnenkant bovenbenen) door krachtoefeningen. Vandaag ben ik terug gaan lopen en het ging toch al stukken beter, hopelijk was dit maar een kortstondig ongemak en kan ik een vervolg breien aan de goede start van het jaar, met aan het einde van de maand mogelijk een eerste wedstrijd.
't Is alweer ff geleden dat ik nog eens wat postte, veel valt er dan ook niet te vertellen. De nieuwe zooltjes zijn ondertussen ingelopen maar veel verbetering aan de voetpees is er nog steeds niet. Ik ga een paar maanden geduld hebben met die zooltjes en ze echt overal in dragen, zowel al sportend, op't werk als in vrije tijd. In april, wanneer het de 2de verjaardag van deze blessure is, zal ik de balans opmaken, zooltjes weg of misschien shockwave therapie overwegen. Enfin, om het jaar met een positieve noot af te sluiten, ik blijf bezig en kan nog steeds m'n km's afmalen, als ik sommige andere lopers over hun problemen hoor, zal ik maar niet teveel klagen. Morgen hoop ik nog een lange duurloop in Kanne af te werken en kan ik het jaar toch nog afsluiten met bijna 2300 km op de teller, daar moet ik zeker tevreden over zijn. Beste wensen aan iedereen en dat we allemaal blessurevrij mogen blijven (of worden).
Ondertussen ben ik langsgeweest bij Paul Borgions, na uitgebreid onderzoek bleek ik toch 'nieuwe' zooltjes nodig te hebben. Het te ver naar binnen kantelen (overpronatie) is nog steeds het grootste probleem. En doordat ik nogal op m'n voorvoet land, kwam er veel te veel druk op de voorkant van die voetpees. Ook m'n bekken was gekanteld, de hamstring verkort (door die voorvoetlanding) en m'n enkel zat vast, dus werk voor m'n osteopaat. Maar niet alleen m'n lichaam werd afgekeurd, ik had ook al m'n schoenen meegenomen. Natuurlijk veel lichtere types, ideaal voor voorvoetlanding. Van de 5 paar schoenen mag ik er 4 weggooien, alleen de stevigere trainingsschoen met veel stabiliteit mag ik nog dragen, ook tijdens wedstrijden, dus geen lichte wedstrijdschoenen meer voor mij. Die nieuwe zooltjes dragen, andere schoenen kopen en naar osteo gaan is allemaal nog niet zo erg, maar terug op die hakken gaan landen, dat wordt weer een werk van lange adem en wie kan me garanderen dat m'n knieklachten (anno 2007) niet gaan terugkeren? En zo blijf ik dus met vragen zitten, we zullen voorlopig maar doen wat ze zeggen zeker, maar ik heb m'n twijfels aan dit alles!