God is een meester in - timing-. Ik ben meestal ongeduldig en wil het liever gisteren dan vandaag maar langzaam begin ik het wachten te leren. Vriendin Annelie was een midweek weg en ik zou naar kennissen van haar toegaan met mijn bemoedigende boeken en cursusmap over supplementen die kanker overwinnen.

De kennissen zijn ouders die een zeer moeilijke tijd meemaken nu hun volwassen zoon ernstig ziek is.

Ik merkte dat ik geen ruimte had in de week dat Annelie er niet was en voelde ook dat met zijn twee gaan een beter plan is.

Ik besloot; " ik wacht op God".

Toen Annelie weer terug was hielde we contact en op een goed moment kreeg ik de vrijdagavond in gedachten. Het bleek haar ook uit te komen. Die vrijdag waren we allebei erg moe en hadden allebei flink gerust. Nog maar net wat bekomen ging ik bij haar langs. We gingen eerst haar nieuwe garderobe bekijken en wat nieuwtjes delen en samen bidden. Eindelijk gingen we dan op pad. Eerst leek het alsof ze niet thuis waren want niemand deed open. Maar Annelie zei; : "ze zitten vast in de tuin.". En dat was zo. We mochten aanschuiven op de tuinstoelen en wat bleek, de timing was perfect! Ze waren nog maar net weer thuis uit het ziekenhuis en op die dag wisten ze ook pas wat de oorzaak is van de ziekte. Vroeger komen was niet goed geweest!. Het leek alsof alles voorbereid was.

Ze waren uitgeput van al het ziekenhuisbezoek en samen vulden Annelie en ik elkaar heel goed aan. Ik kwam met de woorden dat we goed nieuws hadden. Ik deelde van de supplementen en de kennis van het wetenschappelijk instituut op basis van natuurgeneeskunde op cellulair niveau. Zij hadden zelf ook dergelijke ervaringen van hun eigen leven en stonden er echt voor open. Ook konden we hen bemoedigen met indrukken van ons gebed en met Gods woord. Wat zij vertelden bemoedigde mij ook weer, zoals hoe hij met havermout en lijnzaad zijn cholesterol op peil had gekregen en hoe zij met goede vitamines van haar beenpijn af was gekomen. De lucht klaarde op. We deelden diepgaand mee van al hun strijd en het enorme lijden van hun zoon en mochten voor hun bidden ook. Sam, de hond zat met zijn vrolijke oren genoeglijk tegen zijn vrouwtje aan, gevleid op de tuinbank. De regen gutste naar beneden op de tuinluifel en Annelie en ik waren geraakt door het welkom en Gods timing.

Vandaag was ik in de kerk. Vorige week gaf ik iemand dertig euro omdat ik gedroomd had dat ze maar 3 euro had en ik een drankje voor haar kocht. het kwam in me op om het met tien keer te vermenigvuldigen. Vandaag liet ze mij een briefje zien waar iemand op had geschreven dat God zou vermeerderen wat ze heeft... We keken elkaar lachend aan. Ze vond het zo leuk dat ik het x 10 had gegeven.

Ik vind het ook heel leuk. Gods timing is THE BEST!