Heling, genezen, aan het genezen. Bekende woorden die we vaak in de mond nemen, maar het blijft een mysterieus, onzichtbaar proces waar we als mens niet precies de vinger op kunnen leggen. Ik merk dat God mij aan het genezen is; fysiek maar ook innerlijk. Ik zie het aan hoe ik op foto's sta en ik merk het aan hoe ik me voel. Rustiger, kalmer van binnenuit, blijer en meer rechtop; waardig.

De laatste weken stroomt het behoorlijk in mijn traanbuisjes. Mijn gevoel zit gauw vooraan en ik huil snel als mijn hart vol wordt van liefde voor mensen om me heen of als ik geraakt wordt door vriendschap en liefde om me heen, schoonheid.

Op de expositie in de kerk in Amersfoort waren drie kunstenaars. Ze vertelden met grote integerheid over hun manier van werken. Hoe ze gekauwd hadden op teksten van Hooglied, hoe ze keer op keer opnieuw begonnen waren; ego uit de weg en bidden voor het juiste verbeelden. Ze voelden zo enorm dichtbij, in de taal die ze spraken die ook mijn taal is. In de kleren die ze droegen, in de wijsheid van hun zinnen, in het tere en kleurrijke, de diepgang en kracht. Na afloop van hun introductie kon ik mijn tranen nauwelijks bedwingen totdat ik Jackie uit de grond van mijn hart kon bedanken. Ze omhelsde me en toen kwamen de diepe tranen tot op de bodem van mijn zijn, van wat ik gemist heb aan voorwaarden om me te laten kennen en om gekend te zijn. Het huilen doet zeer, het is vermoeiend, het komt bij lagen die je al zo lang hebt toegestopt. maar Jackie bad voor olie van de Trooster en hield me vast. Met een doorweekte zakdoek liep ik even later rond bij de bronzen beelden en de schilder- en textieldoeken. Mijn hongerende ziel verzadigde zich nog meer aan schoonheid en kunst alsof ik door Gods kunstzaal liep met Hem om me heen.

Ik voelde me als in een roze wolk doordat kleine Olga zo op een helende manier was getroost en haast opnieuw geboren is in mij. Elke dag tranen en elke dag een lichter hart. Ik huil mijn lasten van me af en mijn gebroken persoon wordt langzaam echt heel. Permanent, voorgoed. Ik weet het, ik voel het. Mensen zeggen dat ik straal. Kleine Olga stapt moedig de wereld in met nieuwe stappen. Ze heeft Olga's hand en Jezus' hand stevig vast. Ze zwemt dapper mee in het diepe wedstrijdbad in plaats van het warme- chronisch zieke mensen bad-. My time has come. Healing is here.

Het is een wonder.