Op family7 televisie op mijn laptop zag ik twee mensen die door de graftuin liepen in Jeruzalem. Enthousiast liepen ze door de prachtige tuin. De man leidde haar rond. Je voelde hoe zijn hart klopte voor deze plek. Hij liet Laura-Lynn haar ogen sluiten en nam haar bij de hand een trap op. Toen kwam ze op een soort terrasje waar je uitzicht hebt op de rots met de vorm van een schedel erin. Je ziet twee gaten waar ogen in hadden gekund. Daar bovenop heeft het kruis van Jezus gestaan. Ik zie het ook en begin direct diep te huilen. Het gaat langs mijn verstand heen. Het is zo heftig, mijn Jezus hing daar...
Als Laura -Lynn en de presentator over de schilderachtige oude paadjes omgeven door bloemperken verder lopen door de tuin, voert de spanning op als je weet dat ze op weg zijn naar het graf. Laura-Lynn heeft het graf nog nooit gezien en mijn emoties gaan mee in de komende onthulling.
De presentator vertelt trots over de sterke engel Gabriël die het klusje van de enorme steen wegrollen heeft geklaard. En dan stappen ze samen als een heilige stap naar binnen in het graf en komt er een soort heilige stilte en verdriet in het moment. Ze pauzeren de camera en pikken het even later weer op.
Ik moet een poosje zo diep huilen en ben niet de enige want Laura-Lynn heeft ook zitten huilen bij het graf. Het raakt me zo, dat door en door gepreekte verhaal, als een geprakt oud vertrouwd prakje wat plots een nieuwe verse maaltijd is en me wakker maakt. Mijn geliefde lag hier.
Dan komt het goede nieuws van de opstanding, dat Jezus voor altijd leeft. Geen reden meer voor angst. Ik weet het maar diep van binnen ben ik wel nog steeds zo bang, en dat verwart me ook. Kom toch in die plek Here Jezus, help me U toe te laten, steeds dichterbij.
Leeg gehuild besluit ik na deze emotionele dag een bad te nemen. Ik maak de tobbe goed heet, giet er olie in, leg een boek over de opname van de gemeente op de kruk en een kop nachtkruiden thee. Ik roep poes Myou om me te vergezellen in de kleine douche. Ze zit mauwend op het oranje matje. Als de spiegel beslaat, teken ik er Jezus Zijn naam in met een hart.
Ik sla het boek open en lees gelijk het stukje van de opname, als we de lucht ingaan om Hem te ontmoeten. Alles roert zich in mijn hart. Het christendom is niet iets van alles weten en studeren en de rechte dingen doen. Ja, dat doe je maar het is een mysterie, het is liefde. Ik houd zo van Hem.Hij heeft mijn ziel geraakt en ik wil Hem volgen, ik wil dicht bij Hem zijn, voor altijd en met Hem schommelen, voor Hem zingen, tekenen, schilderen en dansen. Hem vertellen hoe mooi ik alles vind wat Hij maakt. Hem bedanken. Ik wil tegen Hem aankruipen en nooit meer bang zijn. Ik wil met hem paardrijden tegen een sterke wind in en een sterke strijdster zijn. Ik wil Zijn geur ruiken, Zijn mantel voelen en Zijn haar zien wapperen in de hemelse wind, mijn gezicht opheffen en duizenden woorden in één blik leggen, wetende dat Hij het ziet.
Mijn Jezus..
|