We zaten in het leuke theehuis, achter de biologische winkel. Zes meiden, of eigenlijk- laat in de veertig- vrouwen, die samen komen voor een klein feestje ter ere van Rianne's nu betaalde werk. We hebben een langwerpige tafel voor ons alleen, en allemaal een drankje met wat lekkers voor ons.

Ik heb zin in niet zo moeilijk gepraat en begin over Ann's outfit en hoe ze goed in een kostuumdrama zou kunnen spelen. Ze is een ware schoonheid en altijd erg smaakvol gekleed in bij elkaar passende kleuren met sieraden. Manden vol heeft ze daarvan in tegenstelling tot mijn meestal, twee dezelfde kettingen.

Dit keer heeft ze een gebreid gilet over een blouse aan met stoere grove noppen erop, iets wat zij gewoon kan hébben! "Ik wil ook wel in een film spelen", zeg ik. Wat voor rol zou bij mij passen? Een alternatief iemand die in een tuin werkt? ( vanwege mijn wat eenvoudiger outfit)

" Nee", zegt Anneke," daar ben jij te fijn voor gebouwd. Jij kan een soort fee zijn die langsdanst, of nee een zeer begeerde ongetrouwde freule die in haar theehuis gedichten schrijft. Er komt een duif voorbij en, ja, je schrijft iets op over de duif, ta die dom". Ik grijns. Ineens voel ik mijn plekje weer aan de tafel van het leven.

Geen zwaar werk. Ik mag Ólleke zijn en zomaar thee drinken en wat schrijven. Heerlijk! Een begerenswaardige vrouw. Als Anneke gaat fantaseren komt haar creativiteit helemaal los en spettert haar kleur over de tafel. Geweldig, al onze eigenheden in verscheidenheid samen te vieren.