Al een poos ben ik me gewaar van stapels cadeaus die ik vrijwel onuitgepakt laat liggen. Wat gebeurt het niet gauw dat we een cd krijgen of kopen, maar hem amper beluisteren. Een boek wat je zo aansprak staat nog ongelezen in de kast. Hoe vaak koop ik niet heel bewust een komkommeer die weer niet goed ligt te worden of plakjes kaas die beschimmeld zijn. Alles met zorg uitgezocht en gekocht. De verleiding is er om steeds weer nieuwe spullen te kopen. Maar voor we het weten ligt er nog zoveel onuitgepakts! Wat laat ik veel liggen door de haast van het leven of door een soort van verwendheid ook. Gewend aan het vele krijgen. Cadeautjes openmaken is ook het begroeten van een nieuwe morgen, zoals vanmorgen op de fiets. Wow, wat een lucht! Of nog even buiten stilstaan en genieten van de maan, voordat ik de buitendeur sluit. Cadeautje van twee kinderen die als een plaatje op de wc-rollen verpakking zitten. Te kort moment voor een foto, want dan zitten ze al weer anders, maar wel een genietmoment. Wat krijgen we veel. Wat geven we veel aan elkaar. Wat geeft God ons veel. Ik voel me de laatste tijd als een kind die nog zoveel cadeautjes half uitgepakt heeft liggen. Zoveel schatten in mijn huis. Vroeger met sinterklaas, hadden we zoveel cadeautjes, dat je, net één uitgepakt, al haast bezig was met de volgende. Wat een domper voor de gever. Ik heb een prachtig huis gekregen met leuke kamers. Maar die moeten nog uitgepakt worden; behangen, geverfd, meer eigen gemaakt. Ik heb een persoonlijkheid gekregen, talenten. Nog een eeuwigheid tegoed om dat uit te pakken. Ik heb een dot van een kat die ik ook te vaak "for granted" neem. Ongemerkt gaan de jaren voorbij en loop je er zomaar aan voorbij, aan al die speciale momenten van dat ze verkennend door de tuin loopt, speelt met een blaadje, opgekruld voor de verwarming ligt, of trouw naast me op het kussen. Een gekregen I-phone waar ik de gebruiksaanwijzing nog van door moet lezen en de vele mogelijkheden ontdekken. Goeie kleren die je om wat voor reden ook niet vaak draagt. Zoveel! Adem de dag, zegt Annelies, daar denk ik ineens aan. Mooi gezegd, en dan één voor één maar eens uitpakken en met mate nieuwe dingen erbij verzamelen. Ik heb al weer twee vakanties in het vizier. Een zomaar onverwachte en een hele mooie, met zorg geplande, alvast vroeggeboekt. Ach ja, voorpret is ook wat waard!
