Voel me als een broze vlinder.

Mijn slaapgebrek maakt dat ik haast onwerkelijk nog net in deze paar uurtjes 'werk' kan staan.

We lopen hand in hand. Ze is lief. Ik voel haar zachtheid door haar donkere ogen heen als ze me aankijkt zonder veel te weten of te snappen.

We lopen naast elkaar met lichte tred door de herfsttuin. Heen en weer zodat ze wat energie kwijt kan en het veilig is.

Ik heb mijn lange zwarte tussendoorjas loshangen vanwege het aangename weer. Zij draagt een joggingbroek en een blauwe doorgestikte jas.

Ze is wat kleiner dan ik. Ik voel me een beetje als een moeder en tegelijk voelen we gelijkwaardig, en samen. Naast elkaar, als doorzichtig voor God, voor het Licht der wereld.r telt slechts mijn - zijn-.

 Of ik veilig en lief ben. Dat maakt onze tred licht , lief en samen. Ik ben geraakt door ons broos zijn in bestaan. Fladder even later weer wat gelukkiger naar huis.