Vroeger had ik een vriendin, Susanna, die vertelde dat zij getroost was doordat haar voorganger haar gave erkende en er ruimte aan gaf.

Hij zag in haar de gave om aanbidding te leiden en gaf haar de ruimte dit te doen en een aanbiddings groep op te zetten. En wat een zegen werd dit, voor zovelen, zeker ook voor God zelf.

Ik geniet ervan om deze priincipes te herkennen en te zien werken.

Op vakantie met Gera erkende zij in mij mijn gave van zingen en liedjes maken, zomaar spontaan. Na de koffie speelde ik wat en ze zei me dat ze het mooi vond en toen ik een klein liedje maakte vond zij dat mooi, net als ik.

Er zijn maar weinig mensen die dit kwetsbare van mij ruimte kunnen geven doordat ze het zien, voelen, erkennen, respecteren en ervan genieten. Gera, met haar fijnbesnaard zijn, kan dat.

Het doet mij bloeien. Bij Gera kan ik een heerlijke salade maken of lekkere roerei en de bedden goed opmaken. Het geeft me een blij en trots gevoel.

Bij Annelies voel ik me speciaal. Ik voel me iemand die God op een heel eigen manier kent, vrij, iemand die creatief is en wat apart en kunstzinnig. Zij geeft me het gevoel dat het een cadeau is om mij te kennen.

Robert geeft me het gevoel dat ik echt talent heb om te schrijven als hij uitziet naar een stukje van mij een me weer een topwaardering geeft. Bij hem voel ik me speciaal, bijzonder en talentvol op menig gebied.

Ik kan zonder moeite iets te eten maken en durfde zelfs voor hem piano te spelen. Dingen niet durven, of kunnen heeft ook met de ander te maken. Je voelt onbewust of de ander je talenten erkent of niet en er ruimte voor maakt of niet.

Anneke geeft me het gevoel dat ik waardevol en kostbaar ben, intelligent en de moeite waard. Ik ben een volwaardige gesprekspartner en mijn mening doet er toe. Er is herkenning in het hoog sensitief zijn en gevoel voor kunst.

De buurmannen geven me het gevoel dat ze graag bij me zijn, mijn gezelschap waarderen en dat ze van me houden. Ze zoeken me op en staan voor me klaar.

Iemand met wie ik regelmatig bel geeft me het gevoel dat ik een fijn iemand ben om te vertrouwen, om zijn verhaal bij kwijt te kunnen, om vrij te kunnen delen. Als ik met Betty ben pak ik de gitaar en gaan we samen zingen.

Als ik met Hannah ben luisteren we muziek en gaan we dansen en laat ik haar lekkere dingen bakken en koken. Net als andere Anneke, die is daar een ster in!

Bij de muziekgroep Lev Sheloh kon ik vooraan gaan dansen omdat ik voelde dat ik die ruimte kreeg; die erkenning.

In de auto met Fred en Jannie vragen ze hoe of ik de dienst vond en ik voel ruimte om echt wat tre zeggen van hoe ik het ervaar. Ruimte voor mijn beleving, mening.

Bij John voelde ik me sexy en mooi, bijzonder en speciaal. Talentvol, stoer en vrouwelijk.

In de tekenles bij cultura voel ik een erkenning waardoor ik durfde te tekenen. Respectvolle waardering voor mijn voorzichtige werk.

Wat een cadeau's om elkaar te geven. What a joy om  met die mensen te zijn die jou de ruimte geven, waar jij op je mooist, best kan zijn zodat je kracht krijgt en moed om het ook te kunnen vasthouden bij mensen  die het niet in je zien, niet erkennen.

Troost gaf het mij inderdaad, toen Gera mijn kleine liedje open ontving als een kostbaar kleinood. iets wat ik zo vaak weggeef, in de stilte, als ik wat zing, één op éen met een gehandicapte of zomaar alleen.

In de hemel wordt het gezien en Vader geniet ervan. Die ene klank die alleen jij kan maken. Die lach van jou, dat gedicht, jouw talent van ordenen of raad geven, een wijs woord of je stil gebed.

Het maakt je mooi en geeft eer aan Hem. De vijand wil het van ons afsnoepen, ons ontmoedigen, beknotten, stilzetten, afhakken.

Laten we open harten hebben voor elkaars gaven en elkaar erin bemoedigen en niet vergeten dat het ook troost brengt.

Shalom.