Ik sliep in (waarschijnlijk) hetzelfde bed als de mij bekende Amerikaanse schrijver die bevriend is met de eigenaar van dit geweldige huis, in de bergen bij Wicklow. Drie honden, een poes, twee woonkamers, een fourwheeldrivecar en veel land om het huis heen. Kippen ,een houtschuur en een blokhut waar dochterlief muziek maakt/composeert voor tekenfilms. Houtkachel erbij; isn't it a story from a book? Impressive; twee dochters die professioneel werken in de muziek. Hij voormalig pastor van een kerk en leraar wetenschap. Mensen met smaak en kennis. Zijn warme bruine ogen vertellen me dat hij Jezus kent, rust in Zijn liefde en zo voelde ik me aardig op mijn gemak. Gelijk de eerste dag lag ik al languit bij ze op de bank en roerde even in de soep zodat die niet aanbrandde en knuffelde met hond Lucy ( erg lief!) 's Avonds moest ik gewoon huilen, want eindelijk was er iemand die me heel veel van Ierland kon vertellen en hoe God dit land bezocht heeft met een golf van Zijn Geest, over héél Ierland, en hoe de katholieke kerk dat niet kon hándelen. Het doet pijn van binnen, in mijn hart als ik van alles hoor. Pijn van een passie, iets dieps, als een vurige liefde, een verlangen. Tranen bleven stromen als ik vertel ervan en als ik hang aan Davids lippen die me zoveel weet te vertellen. Buiten, als we wandelen en de machtige bergen me ook intens raken, beroeren met iets van de majesteit van God, Zijn kracht, Zijn verhevenheid, barst mijn hart zowat van geluk en verwachting. Zoveel verwachting heb ik voor dit land. Promises that are made to be fullfilled. Alles wacht.. Het barst ook van het water om ons heen na maanden van regen. Dikke watervallen in plaats van het gebruikelijke stroompje uit de rotswand en een kolkende rivier. Schaapskudde wordt heel smoothly bijeengedreven door een ervaren sheepsdog. We lopen in onze regencapes in beetje wind, niet te koud en mijn ene bergschoenzool begaf het plots, liet los, dus loop ik nu mank. Ik wil zoveel zoveel. I'm so happy", zeg ik spontaan. Ik wil nog zoveel meer bergen en wandelen en uitzichten en Ierland en houtkachelgeur en lekkere soep en voor elkaar bidden en dit land voelen. Het voelt als een betere jas om me heen. Dichter bij mezelf en bij God, vrijer. Mijn hart zo vol. Ach wat houd ik van de leuke dorpen, het échte eten, de heerlijke taal en het land, het land. "It's addictive", zeg ik in de auto. Ik wil er weer heen, als je ervan proeft wil je meer en meer. Maar goed, money runs out en 'k slaap niet goed ondanks de heerlijke bedden en Ierse wollen dekens nog bovenop het dons en complete rust. Ik wil teveel, teveel, teveel ,only have these few, few days. Maar Vader weet, en gelúkkig ga ik met veel vrede weer terug in the plane. Back in Holland, I've got work to do, in de drukke lage landen. De bergen wachten in mijn hart.
