Ik stond in de tuin mijn gratis compost erop te gooien en bladeren weg te halen. Het regende een beetje. Ik rook de aarde en genoot van het grove tuinwerk terwijl ik de aarde door mijn handen voel gaan. Dacht aan God en dat Hij me niet vergeet in al mijn woelende gedachten en zoekende leven. Dacht aan vergeet me nietjes, waar ik zo van hou. "S middags komt mijn vriendin met de bus. Grappig om haar in de bus te zien langsrijden terwijl ik uit de auto stap. We beleven het grappige moment samen, terwijl het gebeurt. Zij is altijd een feest om te zien in haar vrolijke kleren en prachtige krullen. In haar volle leven maakt ze toch weer tijd voor mij. To catch up. En in haar tas zitten twee lichtblauwe vergeet-me-nietjes, feestelijk ingepakt, voor mij! Gods unexpected wink for me again; wow! Na onze koffietijd en rondleiding in de feestwinkel zet ik ze gelijk in de tuin; naast elkaar, to remember al die trouwe zetjes van Vader om mij te helpen volhouden. En dan is er weer een buurman die effe aanwipt en iedere keer me weer uitdaagt mijn eigen spoor te vinden in life. Niet mijn tijd te verdoen maar te weten wat ik wil. Ach ja, als het zo eenvoudig was.. 'S avonds, al zappend, kom ik bij een erg leuke komediefilm en de hoofrolspeelster doet me eigenlijk erg aan mezelf denken. Ze doet alles op háár manier, is eigenlijk heel ongecompliceerd, gaat smilend door het leven, maakt met iedereen contact en weet toch rake, serieuze dingen te zeggen. Ze doet het voelend, al zwierend met een tas en allerlei kleurtjes kleding en lekker gek, een meisje en een vrouw, net als ik te jong geschat. Ze dóet gewoon. And she is just a joy to be with, mensen aankijkend, contact makend en door dingen heenprikkend.En vooral veel lachen. En dan snap ik ook weer waarom mijn competente vriendin toch tijd neemt om mij op te zoeken; omdat ik ook zoiets ben. Ik wou alleen dat het bij mij ooit ook nog weer eens in een baantje of anderszins meer vorm krijgt. Ergens zak ik zo door mijn voegen als haar vriendin van de feestwinkel vol kleur haar creatieve baan uit de doeken doet; ik wou dat ik dat zelfvertrouwen had.Maar ja, geduld, nog megaprojecten op stapel. Voor gisteren was het: He forgets me not en vandaag komt er weer zo'n parel van een vriendin langs. Bof ik even!
bye the way, filmtip: Happy go lucky, met Sally Hawking, de rijlesscènes zijn zóóóó grappig!!
