Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag is het de waar we naar toe gewerkt hebben, de Brussels marathon, mijn tiende wedstrijd vor de M-U Cup. We hopen vandaag een beste jaarsprestatie op de marathon te lopen, momenteel is dat de 2:51:33 tijdens de Maas en Waal. Het liefst zou ik nog onder de 2:50:00 lopen, maar dan zal ik top moeten zijn en een zeer goede dag moeten kennen. We blijven hopen op die dag dat alles weer in de juiste plooi valt en we er weer tegen aan kunen gaan ls vanouds. Normaal krijgen we in het begin wel steun van een groepje van een man off vijf en daarin moet ik zolang mogelijk stand houden. Stand houden maar niet over mijn toeren gaan, in brussel begint de marathon echt op kilometer 32, met een zwaar, lang stuk vals plat. Maar meer daar over deze namiddag, want de wedsstrijd start al om 09:00, en dus hopen we voor twaalf uur binnen te zijn.
102
Vandaag los gelopen goed voor 8.350 meter gelopen in 0:41:35, hsm 107. Hopelijk zijn de benen beter morgen dan tijdes deze traiing, zware benen en een moeilijke ademhaling. Er stond weer redelijk wat wind en de regen gutste uit de hemel, depressief weertje moet ik bekennen. De hartslag bleef dan wel in de zone, hoewel de snelheid niet je dat was, na twee kilometer stond 0:11:10 op de chrono. Het zal morgen veel beter weer zijn dan vandaag, dat word toch voorspeld, droog weer en veel minder wind. Alle omstandigheden zullen moeten mee zitten om het doel te halen (2:49:59), weer, vorm van de dag, loopgroep. Ik zal er in elk geval voor gaan, doorlopen vanaf de eerste kilometer met in het achterhoofd het besef dat het voor een volle marathon is.
Vaandaag een duurloop van 11.600 meter met een paar versnelingen gelopen in 0:52:01, hsm 125. De beenspieren wat op spanning proberen krijgen met ee paar versnellingen over tweehonderd meter. Zo kan ik eens voelen hoe het met de is gesteld, nog niet volledig uitgerust, maar toch al beterschap tegenover gisteren. Het moet redelijk goed gegaan zijn want thuis stelde ik vast dat ik een kilometer meer had gelopen. Omdat er een stevige bries stond was ik naar de plaatselijke piste gelopen om wind mee en tegen snel af te wisselen. Zo liep ik de versnellingen wind mee, en moest ik niet teveel krachten verspillen om op tempo te komen. Morgen staat er een korte recuperatieloop op het programma, hopelijk staat er dan minder wind.
Vandaag een recuperatieloop van 11.200 meter gelopen in 0:55:20, hsm 108. Nog altijd last van vermoeide benen en na twee kilometer stonden al elf minuten op de chronometer. Daarna ging het wat beter maar zeker niet super, toch bleef de hartslag onder controle. Het was miezerig en er stond redelijk wat wind, wat de training toch wat zwaarder maakte. Nu begon ook de onderrug wat stijf aan te voelen en neem daarbij rechter -knie, -achillespees en heup bij. Je zult begrijpen dat ik blij was dat de training gedaan was, straks moet ik gelukkig nog langs bij de kinésist. Voor morgen staat er een duurtraining van tien kilometer op het programma, met daarin enkele versnellingen verwerkt.
Vandaag een duurloop van 12.200 meter gelopen in 0:53:29, hsm 122. De benen voelden net iets te vermoeid aan om nog sneller te lopen, zeker na een lange werkdag. En niet te vergeten de marathon van drie dagen geleden, het is moeilijk om dit evenwicht te vinden. Tussen toch wat training en een zo snel mogelijk herstel, met al die chronische ontstekingen. Volledige rust zou zelf slechter uitvallen dan gewoon door trainen, dus zoek ik het in een combinatie van rust en training. Ik word een handje geholpen door de omstandigheden, dinsdag en donderdag moet ik niet werken, dus kan ik extra rust inbouwen. De benen deden dus pijn aan deze snelheid een branderig gevoel in de bovenbenen en een lichte pijn in de knie en heup. Met de hartslag ging het uitstekend, het is te zeggen die bleef laag gezien het geleverde tempo, maar ik kreeg die hsm niet omhoog. Het word een dubbeltje op zijn kant om tegen zondag weer top te zijn en onder die 2:50:00 te lopen op de marathon. Voor morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma en daarna een bezoekje aan de kinesiste.
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:12:26, hsm 113. Ik kon hett niet laten en heb dan maar vijftien kilometer gelopen in plaats van de voorziene tien kilometer. Zoals gisteren reeds aangehaald werkt de recuperatiedrank uitstekend en de pijn in de benen na de marathon is veel minder. De training volledig aafgewerkt op de onverhrde weggen van het Merodese bos in Herenthout, kwestie van de benen minder te belasten. Met de rechterknie is het nog niet wat het moet zijn, een lichte stijfheid met af en toe een pijnscheut bij het overstrekken van de knie. Een gevoel die ik de dagen na de drie laatste marathons gehad heb, die knie ziet goed af tijdens zo'n marathon. Ook de heup en de rechterachillespees zijn gevoeliger na zo'n een marathon, wat natuurlijk volstrek normaal is bij overbelasting. Voor de rest gingg het redelijk vlot deze training, ook de ademhaling was iets beter, hopelijk verdwijnt die verkoudheid volledig. Morgen sttaat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, straks het bezoek aan de kinesist, alles goed loskrijgen.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 gelopen in 0:59:13, hsm 112. De recuperatie drank doet zijn werk, niet dat ik met superbenen rond loop maar ik heb me al slechter gevoeld na een marathon. Wel last van de knie en de heup en de achillespees, alles aan de rechterkant, hoewel de kinesitherapy wel wat helpt. Na een trage kilometer om de spieren op temperatuur te krijgen, gaat het aan de juiste snelheid, en juiste hartslag. Morgen mag het wel nog iets rustiger, de benen moeten op korte tijd herstellen en de vijf dagen die resten lijken weinig. Een moeilijke taak, actieve rust en toch de flow behouden, het is als dansen op een dunne koord en hopen dat alles goed gaat. Morgens taat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma en een bezoekje aan de kinésist.
Zondag 30 september, een nieuwe marahon voor mijn lijstje de marathon van Oostende pas de tweede editie van deze wedstrijd. We waren met 23 personen die op een of andere manier binding hebben met de plaatselijke atletiekclub uit Herenthout. De meeste gingen deelnemen aan de acht kilometer, drie man aan de halve marathon en ikzelf nam de volledige marathon voor mijn rekening.. Om 09:45 werden de wedstrijden op gang geschoten, buiten de marathon die om 10:30 van start ging, goede zet van de organisatie. Zo bleef ik nog wat langer op de kamer van ons hotel, en kon ik me rustig gereedmaken voor de marathon en had mijn privé-toilet. Toch begaf ik me op tijd naar de start, in de wind en uit de zon was het lekker warm, aan de start besefte ik dat ik mijn wedstrijdnr niet had. Zo moest ik drie kilometer opwarmen om mijn nummer nog op te halen, ons hotel lag immers anderhalve kilometer van de start verwijderd. Met nog vijf minuten voor de start van de marathon was ik weer aan het startersvak, ruim voldoende tijd om mijn plaats op te eisen. Er stond snel volk aan de start, Nico serroen, Eddy Bossiers, Bart de Wispelaere, Jeroen Swinnen, Lorenzo Coopman,allemaal 2:40:00 of sneller gelopen. De eerste kilometer ben ik nog voorzichtig (03:53) van start gegaan en in het begin hebben we wind voordeel, daarna gaat het sneller. Een tempo die ik tot kilometer tien (0:38:36) zal volhouden en dan laat ik het groepje lopen en vervolg alleen en een stuk trager mijn weg. Ik heb volgende week zondag een belangrijke wedstrijd op het pogramma staan, de Brussels marathon, wil ik onder de 2:50:00 lopen. Nu is het de bedoeling om een tempo rond de 4:05-4:10 te lopen en nie te diep in de reserves te tasten, ik voel me ook niet top vandaag. De valling is nog niet uit het lichaam en ik ben al dik evredeen met de tien kilometer tijd, na twaalf kilometer lopen we door de polders. Ik kan de lopers die voor mij lopen lang zien en verlies niet zoveel tijd, de wegen zijn hier wel niet zo goed als langs he kanaal. De kilometer tijden blijven vrij stabiel en ik ben niet vermoeid ondanks de valling, de ademhaling gaat ook vlotter aan dit tempo. Halfweg de marathon (1:23:41) loop ik in elfde positie en nu draaien we het kanaal weer op, er staat een goed voelbare tegenwind nu. Kort achter mij volgt een groeje van vier ik ga proberen daar achter te gaan lopen om toch wa beschermt te lopen tegen die winderige omstandigheden. Ik kan met enige moeite aanpikken maar toch haak ik mijn wagonnetje aan, en ik schuif een plaatsje op, na 26 kilometer zijn we nog met drie. Tussen kilometer 28-29 is er een drankpost en laat ik een gaatje en kan niet meer aanpikken, het word alleen knokken tegen de wind in. Aan kilometer dertig (2:00:47) staan er twee supporters met de rest van mijn drinken en vloeibaar eten, maar ook mijn vrouw met een fiets. Ze gaat de rest van de marathon mee fietsen zo kan ik toch uit de wind lopen even later komt ook Annick aangereden met een fiets. Een echte luxe situatie en ik kan zelf versnellen en even later zelf Pascal Waterloos inhalen, en loop nu in achtste positie. Deze positie zou ik vasthouden tot het einde, al krijg ik het de laatste kilometer nog echt zwaar, finish ik in een nettotijd van 2:53:11. Het is een mooi resultaat, aangezien ik de twee weken tussen Hilvarebeek en Oostende echt ziek ben geweest en dus niet top was. Verder kan ik al een tip van de sluier lichten aangaande de voedingsupplementen, de recuperatiedrank doet zijn werk fantastisch. De isotone sportdrank heeft daar en tegen niet kunnen vermijden dat ik teveel zouten en electrolyten verlies tijdens het zweten. Waar door ik teveel rendement verlies na zesentwintig kilometer, het blijft dus nog even verder testen en waarschijnlijk zoeken. Het word toch een moeilijke taak om topfit te geraken tegen zondag, de knie en achillespees zien toch veel af tijdens zo'n marathon.
Vandaag een korte trage duurloop van 8.200 meter gelopen in 0:39:14, hsm 113. De benen wat los gaan lopen en het gevoel in die benen ondervinden, meestal voelen die sterk aan de dag voor een marathon. Nu voelden ze eerder vermoeid aan, de ademhaling was ook al niet wat het moest zijn, die dekselse valling. Ik hoop nog altijd op redelijke benen voor morgen, hoewel een tijd net onder de drie uur voldoende is voor morgen. Maar om onder de drie uur e lopen zijn goede benen ook welkom, normaal moet een gemiddelde van 4:10/km el kunnen. Veel zal afhangen van de omstandigheden, het weer, de tegenstand, kanik in een groepje lopen, de vorm van de dag. Het verslagje van de marathon zal maar tegen maandag op deze blog staan, wan ik blijf een weekend aan zee.
Vandaag een duurloop van 10.900 meter gelopen in 0:47:30, hsm 124. Er stond nog heel wat wind vandaag wat deze training indelen niet vanzelfsprekend maakte. Met de wind mee, dan maar aan duurloopsnelheid gelopen, in de plaats van de gelande versnellingen afwerken. De benen voelden niet super aan maar ik kon toch een redelijk tempo ontwikkelen, een gemiddelde van 4:21/km gehaald. Straks staat de laatste werkdag op het programma, en daarna kan ik me focussen op de marathon van Oostende. Een marathon die niet vol uit dient gelopen te worden, maar meer een finetuning is voor de marathon van Brussel volgende week. Morgen staat er een korte recuperatieloop op het programma en rond 14:00 richting oostende voor een marathon-weekend.
Vandaag een trage duurloop van 10.710 meter gelopen in 0:51:25, hsm 112. De benen voelden vandaag toch iets beter aan en de hartslag lag ook iets lager voor het geleverde tempo. Er stond wel nog heel wat wind zodat de training iets te hoog lag om te kunnen spreken van een recuperatietraining. Maar de benen zullen niet te fel afgezien hebben van deze training, ik moet ook denken aan de recuperatie tenslotte. Het weer lijkt wel de goede kant op te gaan, met de beste dag op zondag, ideaal want dan loop ik de marathon van Oostende. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, met na vijf kilometer enkele versnellingen.
Vandaag een tempoloop van 15.400 meter gelopen in 1:02:58, hsm 134. De benen waren nog niet super en de vraag was zou ik de drempel van de tempoloop (4:05/km) zou halen? Met de hakken over de sloot dus, en ik was zelf niet te slecht begonnen 4:29 over de eerste kilometer. Het was de rechter- heup, knie en achillespees die tegenstribbelden, de hartslag was bijna continue te laag voor een tempoloop. Maar sneller gaan ging niet, hoe ik ook trok en sleurde het gingg niet harder, de valling doet er natuurlijk ook geen goed aan. Ook de omstandigheden waren niet top, met een kille wind, niet ideaal met die loopneus en het snot en rochel gedoe. Dus al bij al zal ik maar tevreden zijn en hopen dat het vanaf nu in stijgende lijn gaat, het zal nodig zijn om in Brussel onder 2:50:00 te lopen. Vanaf morgen begint de serieuze afbouw naar de marathon van Oostende toe, met een recuperatieloop van tien kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:14:14, hsm 114. Een rustig duurloop, maar zonder een goed gevoel in de benen, de verkoudheid is nog niet helemaal uit het lichaam. Het begin was weer met uitermate stijve benen, het duurde tot de vierde kilometer eer ik het juiste tempo had. Daarna ging het aan 4:45/km, zonder al te veel moeite, maar niet zo vlot als ik nu zou mogen verwachten. Na de training naar de kinesist, om de rechterachillespees te laten behandelen, vandaag hebben we vooruitgang geboekt. De achillespees is pijnlijk op een bepaalde plaats, iets verder is niets te voelen en lijkt de achillespees kengezond. Op zoek dan maar naar de triggerpoints die in verband staan met de achilles, twee plaatsen in de kuit waren overgevoelig. Zo overgevoelig dat ik het niet kon houden van de pijn, maar eens deze los gemasseerd waren was de achilles minder gevoelig. Morgen staat er een duur of tempoloop van vijftien kilometer aan marathontempo op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:13:15, hsm 115. De benen waren niet super, maar dat hoefde niet echt, een duurtraining om kilometers te verzamelen. Het is de bedoeling dat ik deze week wat van de verloren kilometers van verleden week op haal. Omdat de week totaal kilometers al een tijdje op een laag pitje staan, kan ik nu zonder veel inspanning de kilometers ophalen. De vermindering is er gekomen door het kaduuke rechterbeen, dat is nog altijd niet beter, maar blijft stabiel. Ook is de marathon van Oostende volgende zondag een tussendoortje, ik had er evengoed de halve marathon kunnen lopen. Het is de bedoeling de eerste drie trainingsdagen van deze week een vijftien kilometer meer te lopen dan het schema van 100 km/week. Morgen staat er dus een trage duurloop van vijftien in plaats van tien kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 28.200 meter gelopen in 1:57:42, hsm 129. De training wat langer dan voorzien aan een tempo om onder de drie uur te lopen op de marathon. Het zwaarste van de kleine griepaanval is verdwenen, alleen nog de nare nadelen, teveel snot een korte ademhaling. Ook de benen die nog wwat zwaar aanvoelen, de hartslag daar en tegen bleef echt goed in de zone, dus een verantwoorde training. Na een moeilijke eerste kilometer (04:50) om het tempo er in te krijgen, met de eerste helft een lichte tegenwind. Ging het in het juiste tempo, maar ik had nooit het gevoel dat het vanzelf ging, het was hard werken om tempo te houden. Voor mijn eigen had ik een tempo van 4:12/km voor op gesteld, een tempo dat ik toch nog vlot zou halen. Ik had wat cola en druivesuiker mee om de innerlijke mens te versterken, en echt zwaar kreeg ik het niet echt, alleen dat gevoel as minder. Halfweg na 14.100 meter had ik een gemiddelde van 4:14/km, maar ik ging een negatief split lopen, het tempo zat dus goed. De terugweg was met lichte wind in de rug, en dus was iets versnellen niet te zwaar voor de benen, alleen die concentratie houden. Zelf het tempo op peil houden is zowat het moeilijkste dat er is, de gedachten iets te ver laten afdwalen en tempoverlies is een feit. De focus houden was dus nodig, iets wat daarbij van nut was, was de kniepijn die opkwam bij 14 km/uur, niet leuk wel van nut.
Voor morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, vijf kilometer meer kan ik ook lopen, we zien wel.
Vandaag een trage duurloop van 16.620 meter gelopen in 1:20:57, hsm 112. Een iets langere trage duurloop om te eten hoe het lichaam gaat reageren op langere afstanden. Hoewel ik niet boven de trage duurloopgrens ging was ik toch wat vermoeid, de valling geeft nog problemen. De training van vandaag weer gelopen zonder de rechterknie in te tapen met kenesiotaping. Ik denk dat het tegen volgende week zondag toch weer allemaal op plooi moet komen en de marathon ga lopen in Oostende. Morgen staat er een echte test op het programma, een vijventwintig kilometer lange duurloop.
Vandaag een trage duurloop van 10.000 meter gelopen in 0:45:58, hsm 117. Het eerste testloopje om te zien hoe het verzwakte lichaam reageert op de griepaanval. Pas deze namiddag voelde ik een opstoot van energie en besliste dan maar om de tesloop te doen. Deze kon elk moment ofgebroken worden en zou niet meer als tien kilometer lang mogen zijn. Het waren de voorwaarden die ik mezelf had opgelegd, en niet in ademnood geraken of spastische hoestbuien krijgen. Ik ben dus all the way kunnen gaan en de tweede ronde van vijf kilometer zelf wat kunnen versnellen. De knie was ook niet ingetaped, aangezien ik tijdens de rustdagen geen hinder meer ondervond. Helaas krijg ik tijdens het lopen nog af en toe een waarschuwing dat de knie nog altijd wat verzwakt is. Met de benen daarentegen ging het redelijk goed, ik ko het tempo stelselmatig opdrijven, de benen waren sterk genoeg. Voor morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, als er geen terugval is.
