Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een herstelduurloop van 12.500 meter gelopen in 1:09:43, hsm 103. Nog maar een bewijs dat de recuperatie minder vlot is als men gewoon suikers naar binnen werkt. Met de recuperatieshake van herbalife gaat het echt vlotter en je krijgt geen vet binnen. Het rechterbeen was nog goed pijnlijk, de knie nog het meest, ik ben vannacht verscheidene keer wakker geworden van de pijn. Ik hoef niet te vertellen dat de kilometers traag vooruit gingen, de eerste duurde zelf 06:30, het ging alles behalve vlot. Maar ik ben al tevreden dat ik 12.5 kilometer kan lopen de dag nadat ik het zo zwaar gehad heb op een marathon. Voor morgen staat er een soort gelijke training op het programmaa, twaalf kilometer aan een iets sneller tempo.
Vandaag was het decor voor mijn tachtigste marathon, in Etten-Leur, de Oers Brabant Marathon. Geert en Annick van de Herenthoutse sportwinkel sport2, kwamen me ophalen met drie is het plezanter. Annick ging er de tien kilometer lopen en Geert ging er de halve marathon lopen in voorbereiding van de hel van Kasterlee. Het was nog aan het vriezen toen we vertrokken maar de lucht was helderblauw en er stond bijna geen wind. Traditioneel waren er veel belgen aanwezig, de meeste waren Kempenaren en dus goede bekenden en enkele snelle lopers. Ik wou vandaag een tijd van rond de 2:55:00 lopen zonder te diep moeten gaan, binnen veertien dagen moet ik een vijftig kilommeter lopen. Na de start van de tien kilometer met Annick was het tijd om ons in het startvak te begeven en nog wat over de verwachte eindtijden te praten. De start werd goed op tijd gegeven en ik geraakte maar slecht uit de startblokken en moest eerst een eerste groepje laten lopen. Nog voor de eerste kilometer moest ik ook een tweede groepje laten lopen, het duurde tot kilometer drie eer ik dat groepje weer bjhaalde. Er op en erover en op de brug doortrekken naar het eerste groepje dat ik moest laten lopen, ik geraakte duidelijk in het juiste ritme. Ik zat nu weer in de groep die geleid werd door Bart de Grove en daar zou ik zo lang mogelijk bij proberen blijven, hoelang? Na zes kilometer versnelde Bart weg van het groepje ik twijfelde, maar ging er finaal toch maar achteraan, het ging nog goed. Zo'n 150 meter voor ons liep er nog een redelijk mooi groepje en na kort overleg gingen we er rustig proberen naar toe lopen. Ik heb maar een keer de kop moeten overnemen en toen zei Bart dat hij het wel ging dichtlopen en ik alleen maar moest volgen. Rond kilometer acht waren we er bij en het ging nog redelijk vlot, maar ik besefte wel dat ik mijn rechterbeen overbelaste aan deze snelheid. Aan kilometer tien kwamen we door in (0:38:58) en de mannen waren niet van plan om gas terug te nemen, en mijn heup begon al te zeuren. Maar nu ik al zover mee gegaan was ging ik zo lang mogelijk proberen volgen, ik moest wel rekening houden met een serieuze terugval. Juist voor half marathon (1:22:12) moest ik het groepje laten gaan, maar ik had een goede halve marathon gelopen, nu nog finishen. De veer was gebroken en het rechterbeen was fel aan het achteruit gaan, de heup, de knie en achillespees deden serieus pijn. Ook straalde die pijn uit naar de hammstrings, en dat maakte dat de foullee een stuk korter, en de kilometertijden gingen omhoog. Ik werd voorbij gesnelt door een tiental atleten en nergens kon ik aanpikken, de km-tijden gingen richting 04:30, het mocht niet trager. Als ik onder die drie uur wou blijven moest ik dit tempo aanhouden, het was nu geen plezier meer die trage kilometers afmalen. Gelukkig ben ik sterk in het hoofd en kan ik goed relativeren, nog zes kilometer te gaan, en ik mag nu 5:00/km lopen om onder de drie uur te finishen. Met nog vijf kilometer te gaan gaat de eerst vrouw me voorbij, een oude rakker in het publiek roept me toe volg dat, het is het schoonste dat je deze marathon gaat zien. De hinde gaat er inderdaad met nog een souplesse vandoor, ik lig al vijftig meter achter, maar probeer nu gelijke tred te houden. Op kilometer 38 loop ik er net achter, en plaats een versnelling om het gat te slaan, ik hou dat tempo aan tot kilometer veertig. Nog twee kilometer te gaan de Hollandse klinkers zijn een geseling voor het rechterbeen de heup in het bijzonder, waar blijft de meet. Uiteindelijk finish ik in 2:56:23 op een 23ste plaats maar wel als eerste vijftig-plusser, het is echt zwaar geweest vandaag. Annick geeft haar tien kilometer gelopen in ee nettotijd van 0:58:55, Geert loop zijn halve marathon in 1:26:56 als zestigste. Het was de eerste marathon na de testen met de herbalife producten, en het verval was nu wel veel groter, dus toch maar proberen met herbalife de volgende wedstrijden.
Vandaag lopen we de marathon Brabant in Etten -Leur, nummer tachtig in de rij. Ik loop deze herfstklassieker voor de achtste maal, dus heeft het parkoers geen geheimen meer voor mij. Het is een goed georganiseerde marathon, met veel publiek in het centrum zelf, daarbuiten is het minder. De bedoeling is deze marathon aan te vatten als tempotraining voor de vijftig kilometer van Bottrop binnen 14 dagen. Een verslagje en het resultaat mag je in de late namiddag of avond verwachten, ik hoop op een tijd onder de drie uur te finishen.
Vandaag een herstelloop van 7.440 meter gelopen in 0:36:55, hsm 107. De koude was goed voelbaar, het duurde tot en met kilometer drie eer dat de handen verwarmt geraakten. Het was best fris voor de blote benen en het duurde wel even voor ik wat gevoel had, en wat snelheid. Natuurlijk was het vandaag de bedoeling om even los te lopen, maar dat gaat best als ik wat doorloop. De laatste drie tot vier kilometers gingen dan in het juiste ritme om een wat beter gevoel te krijgen. Morgen staat mijn tachtigste maarathon op het programma, de bedoeling is om onder de drie uur te lopen.
Vandaag een duurloop met versnellingen gelopen in 0:48:55, hsm 123. De kaap van de 5.000 kilometer gehaalt in 2012 met de training van vandaag, een respektabel aantal. Een training die begon met de eerste helft tegen de wind in, dat kwam goed uit want ik wou versnellen in het tweede gedeelte. Het liep wel redelijk stroef en dat verbeterde eens ik met de wind in de rug kon versnellen, tegen een gemiddelde van ruim 14 km/uur. Ik hoop dat ik hiermee klaar ben voor de Brabant Oers Marathon in Etten-Leur van aanstaande zondag, daar ga ik toch van uit. Morgen staat er nog een lossloopje van een zestal kilometer op het programma, en hopelijk wat rust wat niet evident is.
Vandaag een recuperatieloop van 10.400 meter gelopen in 0:51:08, hsm 108. Een training op hartslag gelopen, deze stond dan ook volledig in het teken van actieve recuperatie. Het ging me weer niet zo goed af, dat verplicht inhoudend lopen, niet echt mijn stijl, maar noodzakelijk. De rechterachillespees deed zich weer fel gevoelen, de knie is daar en tegen onder controle met de patellabrace. Ik hoop nog iets beter te herstellen de volgende dagen en zondag een goede dag te hebben om onder de 2:55:00 te lopen. Morgen staat er eenzelfde training van tien kilometer op het programma, met in de tweede helft wat versnellingen.
Vandaag een tempoloop van 12.150 meter gelopen in 0:48:26, hsm 136. Het hoeft geen betoog dat ik met deze training dik tevreden ben, het is al een tijdje geleden dat ik die snelheid op training behaal. Ik was gisteren een patella brace gaan halen bij de aphoteker, om de knieschijf te ondersteunen bij het sporten. Deze had ik vandaag dan ook onmiddelijk uitgeprobeert tijdens de tempotraining om te zien hoe ver ik de rechterknie kon belasten! Na een eerste kilometer in 04:25 nam het vertrouwen toe en verlengde ik de paslengte om aan die 15 km/uur te geraken. Een eerste gedeelte van de training die vrij zwaar was met de tegenwind, ik had de indruk dat ik op mijn limiet zat. Maar daarvoor was de hartslag te laag, ik ontbeer natuurlijk nog altijd kracht in dat rechterbeen, en dat komt dit jaar niet meer goed. Wind mee ging het iets vlotter natuurlijk en gingen de kilometers onder de vier minuten, en bleef de hartslag relatief laag. De laatste twee kilometer was het weer opboksen tegen de wind en zat er nog een stuk vals plat in, al bij al goed stand gehouden. Morgen staat er een recuperatieloop vaan tien kilometer op het programma, verder de benen laten herstellen tegen zondag.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 0:57:07, hsm 118. Hetzelfde parkoers van gisteren onder ongeveer dezelfde omstandigheden, 64 seconden sneller gelopen. Een teken van een sneller herstel, maar dat heb ik de week van de late wel meer, trainen na de nachtrust. Voor het lichaam maakt dat verschil tussen na de nachtrust of na de werkdag trainen veel uit. Met een uitgerust lichaam de training aangevat dus en na een traditioneel trage kilometer kwam ik op tempo. Zonder veel moeite het tempo kunnen vasthouden en zelf een iets kunnen versnellen en de hartslag in de zone houden. Ik had weer wat minder last van de overbelastings kwetsuren en dan word het alleen maar plezanter om te trainen. Morgen hoop ik een interval of een tempoloop van twaalf kilometer af te werken aan een redelijke snelheid.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 0:58:11, hsm 116. De benen deze week wat sparen zo dat ze zondag uitgerust aan de Brabant Oers marathon kunnen beginnen. Mijn tachtigste marathon zou ik graag onder de drie uur finishen, en veel overschot heb ik niet. Het is geen wedstrijd die mee telt voor de marathon en ultra cup, dus moet ik alleen voor die drie uur gaan. Vandaag ging het redelijk de chronische onstekingen deden wat minder pijn, en dat is altijd een opluchting. Een prachtig loopweertje vandaag trouwens, 18° en weinig wind, we mochten vandaag niet klagen. Voor morgen staat er eenzelfde trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop 24.150 meter gelopen in 1:39:05, hsm 138. Een testloop om na te gaan hoe ik recupereer na een dag relatieve rust, 24 kilometer aan marathontempo. Het zal redelijk kloppen volgende week in Etten-Leur, de marathon lopen in 2:54:00 moet kunnen denk ik. Vanaf morgen staat alles in het teken van de recuperatie, zo worden alle trainingen afgewerkt binnen het uur. Tel daarbij dat ik maximaal drie dagen moet gaan werken volgende week en dan nog met de late. De training van vandaag ging de eerste helft met een lichte tegenwind, zodat ik een negatief split heb kunnen lopen. Een tweede helft met lichte rugwind zorgde ervoor dat ik het tempo tot het einde kon vasthouden. Nog altijd het gevoel dat er veel te weinig kracht in de benen zat, vooral dat rechterbeen heeft niet voldoende kracht. De knie was goed ingetaped en ik had er minder last van dan tijdens de rest van de week, het blijft een punt om aan te werken. Het meeste pijn had ik in de rechterachillespees, constant een brandend gevoel, ook de heup werd stroever met het vorderen van de kilometers. Voor morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, rustig herstellen van de voorbije week.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:15:30, hsm 113. De benen waren al wat eter dan gisteren en de voorbije dagen het geval was. Niet moeiliijk met ee zware werkweek, en dan thuis de huishodelijke taken van Carine overnemen. Zo bleef er bitter weinig tijd over om te herstellen en dat betaal je cash, natuurlijk. Ik kon vandaag gewoon de trage duurloop afwerken binnen de voorziene hartslagwaarden. Goed zo want volgende week staat mijn tachtigste marathon op het programma, in Etten-Leur. Maar eerst morgen nog een tempoloop van vierentwintig kilometer afwerken aan marathontempo.
Vandaag een recuperatieloop van 14.500 meter gelopen in 1:12:30, hsm 109. Na een superzware werkweek zat er geen duurloop meer in, de benen waren volgelopen nog voor ik vertrok. Het ging dus gecontroleert langzaam en met een oog op de hartslagmeter, zo was het nog te doen. Ik had last van de voetpezen en ook van het recterbeen van de heup tot de achillespees, Blij dat het week-end is en ik wat meer kan rusten en bovenal niet zolang recht moet lijven staan. Voor de training was ik nog naar de dokter geweest voor een inspanningstest voor het hart. Een cardiogram, een onderzoek door de hartspecialist een inspanningstest en een echo van het hart, stond op het programma. Ondanks de zware vermoeidheid die ik voelde werd alles doorstaan en goedgekeurd, ik mocht blijven doorsporten. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, nog steeds een rustig tempo.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.000 meter gelopen in 1:36:47, hsm 114. Het werd een zware training, goed vermoeid en ook last van het rechterbeen en de voetpezen. De training werd gelopen in de Merodese bossen, er lagen al redelijk wat modderstroken. Een cresendo gelopen training werd het met ronden van respektievelijk, 25:10, 24:38, 23:56, 22:59. Wat gezien het gevoel in de benen nog een redelijk goede training is, zeker rekening houdend met de pijn. Morgen moet ik na de vroege shift om 16:00 een inspanningstest doen voor het hart te testen. Daarna als ik nog een gaatje vind een trage duurloop lopen, we zien wel hoeveel kilometer.
Vandaag een duurloop van 15.300 meter gelopen in 1:05:03, hsm 126. Dat is wat er vandaag nog in de benen zat na een korte nacht en een lange werkdag. Het ging dus best moeizaam, ik kreeg de grote molen niet rond gedraaid, er zat niet veel op. Ik had serieus last van de voetpezen, het duurde twee kilometer voor dat de pijn wat dragelijk werd. Een training die ik normaal aan zou moeten kunnen, tien dagen na de laatste marathon moet er een tempoloop inzitten. Het valt dus zwaar om die trainingen weer naar een hoger niveau te tillen, het lichaam recupereert niet snel genoeg. Uiteindelijk heb ik nog nipt de 14 km/uur gehaald, de hartslag daar en tegen zat wel in de juiste zone. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:13:08, hsm 113. Het ging iets sneller dan gisteren en de pijn in de knie was al een stuk minder erg. Nochtans heb ik zonder de knie in te tapen gelopen, dus het is echt van het sneller lopen dat ik meer last krijg. De rechterachillespees brande daar en tegen gans de training, normaal voel ik deze pijn na een kilometer niet meer. Ik ga deze week ongeveer 120 kilometer proberen lopen in de plaats van de voorziene 100 kilometer. Natuurlijk moeten de pijntjes waat minderen, maar zolang ik onder die pijngrens kan lopen ga ik door. Er stond ook een stevige bries vandaag, maar ook tegen de wind in kon ik het gevraagde tempo onderhouden. Het is vechten tegen beter weten in, want om volledig te herstellen en daarna een beter niveau te halen moe ik een tijdje rusten. Misschien is er zelf een operatief ingrijpen nodig, maar dan duurt een terugkeer naar het huidige niveau al zes maand. Daarom is het zo moeilijk die knoop door te hakken, ook al omdat er geen garantie is op beterschap, laat staan succes. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, de benen zullen het tempo dicteren.
Vandaag een recuperatieloop van 15.000 meter gelopen in 1:15:41, hsm 109. De benen waren nog vermoeid en ook de voeten deden zeer na een werkdag, dus gans dag rechtstaan. Het viel dus niet mee de eerste twee kilometer de voeten deden elke keer pijn toen ze de grond raakten. Ik weet uit ervaring dat dit verdwijnt na twee kilometer, dus beten we door het ging met de kilometer toch verbeteren. Ook de rechterknie, rechterachillespees en rechterheup deden hun duit in het zakje, maar het bleef loopbaar. Toch moet pijnvrij lopen een heerlijke ervaring zijn, misschien is dat voor mij ooit ook eens weggelegt. Morgen staat er eenzelfde training op het programma, een trage duurloop van vijftien kilometer.
Vandaag een lange duurloop van 25.200 meter gelopen in 1:45:57. De eerste helft met wind in de rug langs het kanaal, ging het nog vrij vlot, juist aan tempoloop tempo. Natuurlijk was de terugweg een ander paar mouwen, daar ging het alles behalve vlot, het werd zwaar. Geen kracht in de benen en dan zakt het tempo snel als je tegen de wind in moet beuken. Die kracht mis ik vooral in het rechterbeen, die rechterkant waar ik alle problemen met ken. Zo zorgen de problemen aan de rechterheup en rechterknie voor een kleinere paslengte. Een ander probleem is de klap die ik krijg bij de landing, de rechterachillespees en de rechterknie zien daarbij af. Het algemene probleem van krachtverlies komt dus vooral van uit de rechterheup en daar wens ik iets aan te laten doen. Waarschijnlijk laat ik na de marathon van Kasterlee de diverse problemen nogmaals onderzoeken. En dan maar aanhoren wat de eventuele oplossingen zijn, en dan beslissen wat ik er aan laat doen. De training van vandaag heeft me dus weer wat wijzer gemaakt, de kwetsuren gaan niet vanzelf genezen. Alleen al door wat meer kilometers af te werken, voel ik dat de pijn toe neemt en die kilometers heb ik nodig om beter te worden. Volgende week word een zware week, een vroege werkweek en mijn vrouw op krukken, dat word werken. Morgen staat er normaal een trage duurloop van tien kilometer op het programma, het kan natuurlijk wat meer worden.
