Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:14:46, hsm 116. De training afgewerkt in de gietende regen, het voelde wat frisjes aan, eens ik gans doorweekt was. Ik heb de laatste zeven dagen 137 kilometer gelopen, de marathon van Brussel inbegrepen en dat voel ik goed. Zo heb ik wat meer last van de chronische ontstekingen, zeker van de rechterheup en rechterachillespees. Bij snellere trainingen doet dan ook die rechterknie pijn, ik hoop dat de knie snel hersteld, maar vrees dat daarvoor volledige rust nodig is. De training van vandaag was zo een typische training om kilometers te stapelen en de basis weer waat te verbreden. Nog minimaal twee marathons en een vijftig kilometer te gaan en dan beslis ik, of ik er me stop om helemaal te herstellen. Het kan evengoed dat ik er mee door ga en zie waar het schip strand, het zal hett lichaaam zijn dat beslist. Morgen staat er een lange duurloop of tempoloop van enentwintig kilometer op het programma.
Vandaag en duurloop van 13.100 meter gelopen in 0:55:28, hsm 132. Het was goed te voelen vandaag, dat het rechterbeen maar aan 80-85% werkt, die gehavende rechterheup. Natuurlijk heb ik ook last van de rechterknie en rechterachillespees, als ik probeer sneller te lopen. Toch ben ik tevreden van de training want buiten de eerste twee kilometer (5:03-4:23) kon ik aan marathontempo lopen. Het was wel nog tegen het limiet lopen om deze snelheid te handhaven, maar het lukte toch vrij aardig. Buiten de pijn in de heup was de rest best te verdragen, en de heup was dan nog maar pijnlijk bij momenten. Ik probeer toch wat meer kilometers af te malen als de voorgeschreven maximum van 100 km/week. We zullen wel gewaar worden wanneer ik weer moet afbouwen, ik voel dat de basis niet breed genoeg is om vlotte maraathons te lopen. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, maar dat zullen er vijftien worden denk ik.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.910 meter gelopen in 1:40:17, hsm 115. Ik kom nog altijd kracht tekort om zo'n lange training moeiteloos af te werken, wat normaal wel zou moeten kunnen. De benen rken vol na een twaalf kilometer, ik heb me nu niet veel rust gegunt na de marathon van Brussel. Het grootste gedeelte van de training, vijftien kilometer gelopen in het bos, daar was het wel langs de frisse kant. Maar al bij al een goed loopweertje, spijtig dat mijn valling nooit volledig verdwijnt, wat nefast is voor een goede ademhaling. De fysieke ongemakken waren vooral de rechterheup en de rechterachillespees, de voetpezen en de rechterknie waren al wat beter dan gisteren. Voor vandaag en morgen heb ik verlof genomen, Carine ondergaat momenteel een heupatroscopie en zal de eerste dagen wat hulp kunnen gebruiken! Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, aan een tempo van 04:30/km.
Vandaag een duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:08:35, hsm 121. Het is dus gelukt om tegen 13,2 km/uur te lopen drie dagen nadat ik me murw gelopen had in Brussel. De eerste 2.600 meter rustig in het tempo komen, dan twee ronden va 5.000 meter doorgelopen en weer 2.600 rustiger. Ik voeld al de pijnpunten vooral aan de rechterkant voetpees,quadriceps, knie, scheenbeen, achillespees, en rechterheup. Aan de linkse kant alleen de quadriceps en de linkervoetpees, ook wat last van de onderrug en de nekspieren, alléé een echt wrak dus. Toch ging het lopen nog redelijk, ik heb meer last als ik alleen maar, gedurende lange tijd recht moet staan. Een laatste bezoekje aan de kinésiste leerde dat ik na een marathon terug naar af ga met die linkerachillespees. Het is aan te raden twee weken niet meer te lopen, en alleen fietsen en zwemmen, om daarna het lopen voorzichtig op te bouwen. Daarvoor heb ik absoluut geen tijd en zullen we de stabilisatie en versterkings-oefenigen maar doen, om de M-U Cup af te kunnen werken. Morgen staat er normaal een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, als ik de tijd vind tenminste.
169 Vandaag een trage duurloop van 15.600 meter gelopen in 1:17:34, hsm 115. De benen voelden al beter aan dan gisteren, buiten de eerste twee kilometer dan ging het nog moeizaam. Eens dat de benen opgewarmt waren kon ik een regelmatig tempo aanhouden van ruim 12 km/uur. Ook de knie voelde minder vermoeid en pijnlijk aan dan gisteren en dus maakte ik er een langere training van. Zonder me evenwel te forceren, natuurlijk voelden de benen niet fris aan maar ik bleef ruim onder de pijnggrens. Het moet zijn dat het een goed idee waas om gisteren twee korte trainingen af te werken, normaal is de tweede dag de zwaarste. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op he programma, als de benen het toestaan natuurlijk.
Vandaag twee herstelduurlopen gedaan in totaal 13.400 meter gelopen in 1:12:27, hsm 105. Ik moet waarschijnlijk niet vertellen dat de benen niet goed waren vandaag, dat kan moeilijk anders na gisteren. Pijnlijke rechterknie, pijnlijke rechterachillespees, pijnlijke rechterheup, pijnlijke voetpezen, waarom ik dan toch loop? Als voorstander van actieve revalidatie en recuperatie, weet ik dat het beter is te blijven bewegen als het enigzins kan. Binnen de pijngrens blijven dit wou vandaag zeggen tegen de 5:30/km joggen, en daaraan heb ik me dan ook gehouden. Ik hoop zo binnen de week weer op een normaal niveau te kunnen trainen, en verder te werken aan mijn conditie. Het belangrijkste is de diverse overbelastingen en de pijnlijke knie niet te zwaar te belasten en genoeg rust te hebben tussende trainingen. Niet altijd evident voor een werkende mens, maar we doen ons best om het evenwicht te bewaren. Voor morgen staat er een trage duurloop of een herstelduurloop van tien kilometer op het programma, de benen zullen beslissen.
Gisteren de marathon van Brussel gelopen met een idee in het achterhoofd nog eens onder de 2:50:00 lopen. S'morgens vroeg om 05:45 opstaan, ik heb niet zo goed geslapen en had dan ook geen wekker nodig om wakker te worden. De been voelen nog altijd niet super aan bij het afdalen van de trap, ook de knie laat zich gevoelen, maar die moet nog ingetaped worden. Van de nood een deugd maken en goed ontbijten, yougurt, een boterham met choco en de formula 1 sport van Herbalife, voor de wedstrijd. Een koffie en een halve liter hydratate 24 van Herbalife, tot een uur voor de wedstrijd te benuttigen om de hydratatie op peil te houden. De knie goed intapen met Kenesiotaping, en nu nog hopen dat het lichaam wakker word en ik alsnog een goede dag heb. Carine staat op om zeven uur om me te vergezellen naar Brussel, ze heeft nog geen enkele keer een marathon overgeslagen. Het is zowat mijn manager en tevens mijn trouwste supporter, wie weet hoe dikwijls ik anders al had opgegeven tijdens een marathon? Er zijn over de 2.000 inschrijvingen voor deze marathon van de Europese Hoofdstad, en ook veel buitenlandse vrijetijdlopers. Ik hoor Portugees, Pools, Neederlands, Engels, Frans, Italiaans en Spaans en nog enkele talen waar ik niet direkt een land kan op plakken. Aan de start sta ik op de eerste rij, zo kom ik toch eens in beeld op de televisie, de eerste twee kilometer zijn in dalende lijn. Het kanonschot die de start moet geven doet wat nukkig en er volgen een paar verkeerde aftellingen, uiteindelijk lukt het toch. De afdaling is direkt een goede test voor de rechterknie, ik probeer mijn grootste foullee op te zetten, dat lukt maar half. Een volledige strekking van het rechterbeen veroorzaakt pijn bij het overstrekken in de zweeffase enn bij de landing en afzet van de voet. Uiteindelijk is het al straf dat ik kan blijven trainen, laat staan een marathon uitlopen, met al deze overbelastings kwetsuren. Na een kleine twee kilometer weet ik al dat het niet voor vandaag zal zijn die tijd onder de 2:50:00, weinig kracht en veel pijn iin de benen. Het word nnog erger als we de mat met klok overlopen 0:41:10 heeft die klok aan op mijn polar is de afstand dan 10.420 meter. Iets wat beter overeen komt met de snelle start, ik ging vandaag proberen vol uit te blijven lopen, met in het achterhoofd het is een marathon. Spijtig genoeg voel ik tijdens de hellende stukken, dat de benen de marathon van Oostende nog niet volledig verteerd hebben. Bergaf smijt ik me dan ook volledig om zoveel tijd als mogelijk goed te maken, dan loop ik atleten voorbij die me bergop voorbij liepen. Tijdens het lopen benuttig ik de hydratate sportdrank en als vloeibaar voedsel de prolong van Herbalife, voor de derde opeen volgende marathon. Vandaag ging ik er een oordeel over geven, dat bewaar ik voor het einde van het verslag, na achttien kilometer verwacht ik een verse drinkbelt. Carine zou daar gereed staan en zo gebeurde het ook, spijtig genoeg verloor ik daarbij een flesje van de isotone hydraterende sportdrank. Erg zal dat vandaag niet worden want vandaag staan er een vijftiental drankposten, dus echt te weinig drinken zit er niet in. Ik vertraag juist voor de zwaarste drie kilometers van deze marathon tot halfweg gaat de baan vals plat omhoog, ik maak amper snelheid. Hier gaan er een paar atleten los over mij en ik kan niet aanpikken, de benen lijken leeg, en alleen bergaf kan ik tempo maken. Op de halve marathon kom ik door in 1:25:52, en ik voel me zo belabberd dat ik vrees om niet onder de drie uur uit te kunnen lopen. Mijn loopstijl die is normaal al niet om aan te zien, nu moet het er dus nog erger uit zien, de fut is er volledig uit en toch probeer ik. Harken en sleuren als het wat omhoog gaan, de paslengte vergroten als het bergaf gaat, door het tervuurse park zie ik af bij de beesten. Kilometer dertig 2:03:19, mijn polar heeft hier 30.700 meter aan, het verschil kan zo wel hoog oplopen aan het einde van de marathon. Er lopen een paar atleten voorbij op het stuk vals plat, hoe hard ik ook probeer ik kan niet aanpikken, leeg geen kracht meer in de benen. Op mijn leeftijd met al die overbelastings kwetsuren en die pijnlijke knie zijn twee marathons op acht dagen duidelijk teveel. Na kilometer drieendertig gaat het gelukkig tot kilometer zesendertig bergafwaarts, ik probeer de paslengte alsmaar te vergroten. In deze drie kilometer ga ik vijf marathonatleten voorbij en is het alsof ik weer goede benen heb, ik weet wel beter natuurlijk. Toch is het drie kilometer genieten flink de pas er in en weer uitzicht op een tijd onder de drie uur, ik hoop de volgende klim te doorstaan. De volgende drie kilometer gaan vals plat omhoog tot aan de het Jubelpark, vanaf hier komen de halve marathonlopers op het parkoers. Het werkt echt demotiverend de een na de andere die je voorbij loopt en je weet niet of er marthonnlopers bij lopen, niet plezant. De laatse drie kilometer gaan er 600 meter in stijgende lijn, de rest is allemaal in dalende lijn, maar ik krijg het grote verzet niet meer rond. Alles doet pijn zelf mijjn pinken, vraag me niet hoe of waarom, de laatste strook kasseien zijn een echte martteling voor het gehavende lichaam. Lang geleden dat ik zo blij was die eindmeet te zien, tocch bleef ik helder denken en greep direkt mijn recuperatiedrank om de spieren te voeden. Zeer teleurgesteld over mijn tijd, ik had wat anders voorop gesteld, toch tevreden omdat ik gevochten heb voor wat ik vandaag waard was. Nu komen de producten van Herbalife aan bod, de isotone sportdrank (http://nl.coach4everybody.be/producten/h3o-pro), de sportvoeding(http://nl.coach4everybody.be/producten/herbalife24-formula-1-sport), de wedstrijdvoeding (http://nl.coach4everybody.be/producten/herbalife24-prolong) de recuperatiedrank (http://nl.coach4everybody.be/producten/herbalife24-rebuild-endurance). Ik moet eerlijk tooegeven voor mij doet de recuperatiedrank zijn werk voor 100%, de sportdrank en wedstrijdvoeding geef ik 75%. De sportvoeding gebruikte ik enkel de maaltijd voor een marathon en geef ik 50%, omdat ik het nut ervan niet echt kan inschatten. Wat het surplus is tegenover een normaal uitgebalanceert voeding is bijna nihil, alleen van de recuperatiedrank ben ik heel zeker, doen. De isotone drank en de wedstrijdvoeding gaven een klein surplus en mijn maag aanvaarde het zonder tegenpruttelen, een sterk punt. Met een moeilijke maag als mijn maag die weinig tot geen sportdranken accepteert, laat staan sportgellekes en anderen. Alleen over de prijs die redelijk hoog uitvalt, of het moet zijn dat je het alleen tijdens marathons gebruikt, da valt het nog mee.
Vandaag is het de waar we naar toe gewerkt hebben, de Brussels marathon, mijn tiende wedstrijd vor de M-U Cup. We hopen vandaag een beste jaarsprestatie op de marathon te lopen, momenteel is dat de 2:51:33 tijdens de Maas en Waal. Het liefst zou ik nog onder de 2:50:00 lopen, maar dan zal ik top moeten zijn en een zeer goede dag moeten kennen. We blijven hopen op die dag dat alles weer in de juiste plooi valt en we er weer tegen aan kunen gaan ls vanouds. Normaal krijgen we in het begin wel steun van een groepje van een man off vijf en daarin moet ik zolang mogelijk stand houden. Stand houden maar niet over mijn toeren gaan, in brussel begint de marathon echt op kilometer 32, met een zwaar, lang stuk vals plat. Maar meer daar over deze namiddag, want de wedsstrijd start al om 09:00, en dus hopen we voor twaalf uur binnen te zijn.
102
Vandaag los gelopen goed voor 8.350 meter gelopen in 0:41:35, hsm 107. Hopelijk zijn de benen beter morgen dan tijdes deze traiing, zware benen en een moeilijke ademhaling. Er stond weer redelijk wat wind en de regen gutste uit de hemel, depressief weertje moet ik bekennen. De hartslag bleef dan wel in de zone, hoewel de snelheid niet je dat was, na twee kilometer stond 0:11:10 op de chrono. Het zal morgen veel beter weer zijn dan vandaag, dat word toch voorspeld, droog weer en veel minder wind. Alle omstandigheden zullen moeten mee zitten om het doel te halen (2:49:59), weer, vorm van de dag, loopgroep. Ik zal er in elk geval voor gaan, doorlopen vanaf de eerste kilometer met in het achterhoofd het besef dat het voor een volle marathon is.
Vaandaag een duurloop van 11.600 meter met een paar versnelingen gelopen in 0:52:01, hsm 125. De beenspieren wat op spanning proberen krijgen met ee paar versnellingen over tweehonderd meter. Zo kan ik eens voelen hoe het met de is gesteld, nog niet volledig uitgerust, maar toch al beterschap tegenover gisteren. Het moet redelijk goed gegaan zijn want thuis stelde ik vast dat ik een kilometer meer had gelopen. Omdat er een stevige bries stond was ik naar de plaatselijke piste gelopen om wind mee en tegen snel af te wisselen. Zo liep ik de versnellingen wind mee, en moest ik niet teveel krachten verspillen om op tempo te komen. Morgen staat er een korte recuperatieloop op het programma, hopelijk staat er dan minder wind.
Vandaag een recuperatieloop van 11.200 meter gelopen in 0:55:20, hsm 108. Nog altijd last van vermoeide benen en na twee kilometer stonden al elf minuten op de chronometer. Daarna ging het wat beter maar zeker niet super, toch bleef de hartslag onder controle. Het was miezerig en er stond redelijk wat wind, wat de training toch wat zwaarder maakte. Nu begon ook de onderrug wat stijf aan te voelen en neem daarbij rechter -knie, -achillespees en heup bij. Je zult begrijpen dat ik blij was dat de training gedaan was, straks moet ik gelukkig nog langs bij de kinésist. Voor morgen staat er een duurtraining van tien kilometer op het programma, met daarin enkele versnellingen verwerkt.
Vandaag een duurloop van 12.200 meter gelopen in 0:53:29, hsm 122. De benen voelden net iets te vermoeid aan om nog sneller te lopen, zeker na een lange werkdag. En niet te vergeten de marathon van drie dagen geleden, het is moeilijk om dit evenwicht te vinden. Tussen toch wat training en een zo snel mogelijk herstel, met al die chronische ontstekingen. Volledige rust zou zelf slechter uitvallen dan gewoon door trainen, dus zoek ik het in een combinatie van rust en training. Ik word een handje geholpen door de omstandigheden, dinsdag en donderdag moet ik niet werken, dus kan ik extra rust inbouwen. De benen deden dus pijn aan deze snelheid een branderig gevoel in de bovenbenen en een lichte pijn in de knie en heup. Met de hartslag ging het uitstekend, het is te zeggen die bleef laag gezien het geleverde tempo, maar ik kreeg die hsm niet omhoog. Het word een dubbeltje op zijn kant om tegen zondag weer top te zijn en onder die 2:50:00 te lopen op de marathon. Voor morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma en daarna een bezoekje aan de kinesiste.
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:12:26, hsm 113. Ik kon hett niet laten en heb dan maar vijftien kilometer gelopen in plaats van de voorziene tien kilometer. Zoals gisteren reeds aangehaald werkt de recuperatiedrank uitstekend en de pijn in de benen na de marathon is veel minder. De training volledig aafgewerkt op de onverhrde weggen van het Merodese bos in Herenthout, kwestie van de benen minder te belasten. Met de rechterknie is het nog niet wat het moet zijn, een lichte stijfheid met af en toe een pijnscheut bij het overstrekken van de knie. Een gevoel die ik de dagen na de drie laatste marathons gehad heb, die knie ziet goed af tijdens zo'n marathon. Ook de heup en de rechterachillespees zijn gevoeliger na zo'n een marathon, wat natuurlijk volstrek normaal is bij overbelasting. Voor de rest gingg het redelijk vlot deze training, ook de ademhaling was iets beter, hopelijk verdwijnt die verkoudheid volledig. Morgen sttaat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, straks het bezoek aan de kinesist, alles goed loskrijgen.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 gelopen in 0:59:13, hsm 112. De recuperatie drank doet zijn werk, niet dat ik met superbenen rond loop maar ik heb me al slechter gevoeld na een marathon. Wel last van de knie en de heup en de achillespees, alles aan de rechterkant, hoewel de kinesitherapy wel wat helpt. Na een trage kilometer om de spieren op temperatuur te krijgen, gaat het aan de juiste snelheid, en juiste hartslag. Morgen mag het wel nog iets rustiger, de benen moeten op korte tijd herstellen en de vijf dagen die resten lijken weinig. Een moeilijke taak, actieve rust en toch de flow behouden, het is als dansen op een dunne koord en hopen dat alles goed gaat. Morgens taat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma en een bezoekje aan de kinésist.
Zondag 30 september, een nieuwe marahon voor mijn lijstje de marathon van Oostende pas de tweede editie van deze wedstrijd. We waren met 23 personen die op een of andere manier binding hebben met de plaatselijke atletiekclub uit Herenthout. De meeste gingen deelnemen aan de acht kilometer, drie man aan de halve marathon en ikzelf nam de volledige marathon voor mijn rekening.. Om 09:45 werden de wedstrijden op gang geschoten, buiten de marathon die om 10:30 van start ging, goede zet van de organisatie. Zo bleef ik nog wat langer op de kamer van ons hotel, en kon ik me rustig gereedmaken voor de marathon en had mijn privé-toilet. Toch begaf ik me op tijd naar de start, in de wind en uit de zon was het lekker warm, aan de start besefte ik dat ik mijn wedstrijdnr niet had. Zo moest ik drie kilometer opwarmen om mijn nummer nog op te halen, ons hotel lag immers anderhalve kilometer van de start verwijderd. Met nog vijf minuten voor de start van de marathon was ik weer aan het startersvak, ruim voldoende tijd om mijn plaats op te eisen. Er stond snel volk aan de start, Nico serroen, Eddy Bossiers, Bart de Wispelaere, Jeroen Swinnen, Lorenzo Coopman,allemaal 2:40:00 of sneller gelopen. De eerste kilometer ben ik nog voorzichtig (03:53) van start gegaan en in het begin hebben we wind voordeel, daarna gaat het sneller. Een tempo die ik tot kilometer tien (0:38:36) zal volhouden en dan laat ik het groepje lopen en vervolg alleen en een stuk trager mijn weg. Ik heb volgende week zondag een belangrijke wedstrijd op het pogramma staan, de Brussels marathon, wil ik onder de 2:50:00 lopen. Nu is het de bedoeling om een tempo rond de 4:05-4:10 te lopen en nie te diep in de reserves te tasten, ik voel me ook niet top vandaag. De valling is nog niet uit het lichaam en ik ben al dik evredeen met de tien kilometer tijd, na twaalf kilometer lopen we door de polders. Ik kan de lopers die voor mij lopen lang zien en verlies niet zoveel tijd, de wegen zijn hier wel niet zo goed als langs he kanaal. De kilometer tijden blijven vrij stabiel en ik ben niet vermoeid ondanks de valling, de ademhaling gaat ook vlotter aan dit tempo. Halfweg de marathon (1:23:41) loop ik in elfde positie en nu draaien we het kanaal weer op, er staat een goed voelbare tegenwind nu. Kort achter mij volgt een groeje van vier ik ga proberen daar achter te gaan lopen om toch wa beschermt te lopen tegen die winderige omstandigheden. Ik kan met enige moeite aanpikken maar toch haak ik mijn wagonnetje aan, en ik schuif een plaatsje op, na 26 kilometer zijn we nog met drie. Tussen kilometer 28-29 is er een drankpost en laat ik een gaatje en kan niet meer aanpikken, het word alleen knokken tegen de wind in. Aan kilometer dertig (2:00:47) staan er twee supporters met de rest van mijn drinken en vloeibaar eten, maar ook mijn vrouw met een fiets. Ze gaat de rest van de marathon mee fietsen zo kan ik toch uit de wind lopen even later komt ook Annick aangereden met een fiets. Een echte luxe situatie en ik kan zelf versnellen en even later zelf Pascal Waterloos inhalen, en loop nu in achtste positie. Deze positie zou ik vasthouden tot het einde, al krijg ik het de laatste kilometer nog echt zwaar, finish ik in een nettotijd van 2:53:11. Het is een mooi resultaat, aangezien ik de twee weken tussen Hilvarebeek en Oostende echt ziek ben geweest en dus niet top was. Verder kan ik al een tip van de sluier lichten aangaande de voedingsupplementen, de recuperatiedrank doet zijn werk fantastisch. De isotone sportdrank heeft daar en tegen niet kunnen vermijden dat ik teveel zouten en electrolyten verlies tijdens het zweten. Waar door ik teveel rendement verlies na zesentwintig kilometer, het blijft dus nog even verder testen en waarschijnlijk zoeken. Het word toch een moeilijke taak om topfit te geraken tegen zondag, de knie en achillespees zien toch veel af tijdens zo'n marathon.
Vandaag een korte trage duurloop van 8.200 meter gelopen in 0:39:14, hsm 113. De benen wat los gaan lopen en het gevoel in die benen ondervinden, meestal voelen die sterk aan de dag voor een marathon. Nu voelden ze eerder vermoeid aan, de ademhaling was ook al niet wat het moest zijn, die dekselse valling. Ik hoop nog altijd op redelijke benen voor morgen, hoewel een tijd net onder de drie uur voldoende is voor morgen. Maar om onder de drie uur e lopen zijn goede benen ook welkom, normaal moet een gemiddelde van 4:10/km el kunnen. Veel zal afhangen van de omstandigheden, het weer, de tegenstand, kanik in een groepje lopen, de vorm van de dag. Het verslagje van de marathon zal maar tegen maandag op deze blog staan, wan ik blijf een weekend aan zee.
