Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:12:26, hsm 113. Ik kon hett niet laten en heb dan maar vijftien kilometer gelopen in plaats van de voorziene tien kilometer. Zoals gisteren reeds aangehaald werkt de recuperatiedrank uitstekend en de pijn in de benen na de marathon is veel minder. De training volledig aafgewerkt op de onverhrde weggen van het Merodese bos in Herenthout, kwestie van de benen minder te belasten. Met de rechterknie is het nog niet wat het moet zijn, een lichte stijfheid met af en toe een pijnscheut bij het overstrekken van de knie. Een gevoel die ik de dagen na de drie laatste marathons gehad heb, die knie ziet goed af tijdens zo'n marathon. Ook de heup en de rechterachillespees zijn gevoeliger na zo'n een marathon, wat natuurlijk volstrek normaal is bij overbelasting. Voor de rest gingg het redelijk vlot deze training, ook de ademhaling was iets beter, hopelijk verdwijnt die verkoudheid volledig. Morgen sttaat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, straks het bezoek aan de kinesist, alles goed loskrijgen.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 gelopen in 0:59:13, hsm 112. De recuperatie drank doet zijn werk, niet dat ik met superbenen rond loop maar ik heb me al slechter gevoeld na een marathon. Wel last van de knie en de heup en de achillespees, alles aan de rechterkant, hoewel de kinesitherapy wel wat helpt. Na een trage kilometer om de spieren op temperatuur te krijgen, gaat het aan de juiste snelheid, en juiste hartslag. Morgen mag het wel nog iets rustiger, de benen moeten op korte tijd herstellen en de vijf dagen die resten lijken weinig. Een moeilijke taak, actieve rust en toch de flow behouden, het is als dansen op een dunne koord en hopen dat alles goed gaat. Morgens taat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma en een bezoekje aan de kinésist.
Zondag 30 september, een nieuwe marahon voor mijn lijstje de marathon van Oostende pas de tweede editie van deze wedstrijd. We waren met 23 personen die op een of andere manier binding hebben met de plaatselijke atletiekclub uit Herenthout. De meeste gingen deelnemen aan de acht kilometer, drie man aan de halve marathon en ikzelf nam de volledige marathon voor mijn rekening.. Om 09:45 werden de wedstrijden op gang geschoten, buiten de marathon die om 10:30 van start ging, goede zet van de organisatie. Zo bleef ik nog wat langer op de kamer van ons hotel, en kon ik me rustig gereedmaken voor de marathon en had mijn privé-toilet. Toch begaf ik me op tijd naar de start, in de wind en uit de zon was het lekker warm, aan de start besefte ik dat ik mijn wedstrijdnr niet had. Zo moest ik drie kilometer opwarmen om mijn nummer nog op te halen, ons hotel lag immers anderhalve kilometer van de start verwijderd. Met nog vijf minuten voor de start van de marathon was ik weer aan het startersvak, ruim voldoende tijd om mijn plaats op te eisen. Er stond snel volk aan de start, Nico serroen, Eddy Bossiers, Bart de Wispelaere, Jeroen Swinnen, Lorenzo Coopman,allemaal 2:40:00 of sneller gelopen. De eerste kilometer ben ik nog voorzichtig (03:53) van start gegaan en in het begin hebben we wind voordeel, daarna gaat het sneller. Een tempo die ik tot kilometer tien (0:38:36) zal volhouden en dan laat ik het groepje lopen en vervolg alleen en een stuk trager mijn weg. Ik heb volgende week zondag een belangrijke wedstrijd op het pogramma staan, de Brussels marathon, wil ik onder de 2:50:00 lopen. Nu is het de bedoeling om een tempo rond de 4:05-4:10 te lopen en nie te diep in de reserves te tasten, ik voel me ook niet top vandaag. De valling is nog niet uit het lichaam en ik ben al dik evredeen met de tien kilometer tijd, na twaalf kilometer lopen we door de polders. Ik kan de lopers die voor mij lopen lang zien en verlies niet zoveel tijd, de wegen zijn hier wel niet zo goed als langs he kanaal. De kilometer tijden blijven vrij stabiel en ik ben niet vermoeid ondanks de valling, de ademhaling gaat ook vlotter aan dit tempo. Halfweg de marathon (1:23:41) loop ik in elfde positie en nu draaien we het kanaal weer op, er staat een goed voelbare tegenwind nu. Kort achter mij volgt een groeje van vier ik ga proberen daar achter te gaan lopen om toch wa beschermt te lopen tegen die winderige omstandigheden. Ik kan met enige moeite aanpikken maar toch haak ik mijn wagonnetje aan, en ik schuif een plaatsje op, na 26 kilometer zijn we nog met drie. Tussen kilometer 28-29 is er een drankpost en laat ik een gaatje en kan niet meer aanpikken, het word alleen knokken tegen de wind in. Aan kilometer dertig (2:00:47) staan er twee supporters met de rest van mijn drinken en vloeibaar eten, maar ook mijn vrouw met een fiets. Ze gaat de rest van de marathon mee fietsen zo kan ik toch uit de wind lopen even later komt ook Annick aangereden met een fiets. Een echte luxe situatie en ik kan zelf versnellen en even later zelf Pascal Waterloos inhalen, en loop nu in achtste positie. Deze positie zou ik vasthouden tot het einde, al krijg ik het de laatste kilometer nog echt zwaar, finish ik in een nettotijd van 2:53:11. Het is een mooi resultaat, aangezien ik de twee weken tussen Hilvarebeek en Oostende echt ziek ben geweest en dus niet top was. Verder kan ik al een tip van de sluier lichten aangaande de voedingsupplementen, de recuperatiedrank doet zijn werk fantastisch. De isotone sportdrank heeft daar en tegen niet kunnen vermijden dat ik teveel zouten en electrolyten verlies tijdens het zweten. Waar door ik teveel rendement verlies na zesentwintig kilometer, het blijft dus nog even verder testen en waarschijnlijk zoeken. Het word toch een moeilijke taak om topfit te geraken tegen zondag, de knie en achillespees zien toch veel af tijdens zo'n marathon.
Vandaag een korte trage duurloop van 8.200 meter gelopen in 0:39:14, hsm 113. De benen wat los gaan lopen en het gevoel in die benen ondervinden, meestal voelen die sterk aan de dag voor een marathon. Nu voelden ze eerder vermoeid aan, de ademhaling was ook al niet wat het moest zijn, die dekselse valling. Ik hoop nog altijd op redelijke benen voor morgen, hoewel een tijd net onder de drie uur voldoende is voor morgen. Maar om onder de drie uur e lopen zijn goede benen ook welkom, normaal moet een gemiddelde van 4:10/km el kunnen. Veel zal afhangen van de omstandigheden, het weer, de tegenstand, kanik in een groepje lopen, de vorm van de dag. Het verslagje van de marathon zal maar tegen maandag op deze blog staan, wan ik blijf een weekend aan zee.
Vandaag een duurloop van 10.900 meter gelopen in 0:47:30, hsm 124. Er stond nog heel wat wind vandaag wat deze training indelen niet vanzelfsprekend maakte. Met de wind mee, dan maar aan duurloopsnelheid gelopen, in de plaats van de gelande versnellingen afwerken. De benen voelden niet super aan maar ik kon toch een redelijk tempo ontwikkelen, een gemiddelde van 4:21/km gehaald. Straks staat de laatste werkdag op het programma, en daarna kan ik me focussen op de marathon van Oostende. Een marathon die niet vol uit dient gelopen te worden, maar meer een finetuning is voor de marathon van Brussel volgende week. Morgen staat er een korte recuperatieloop op het programma en rond 14:00 richting oostende voor een marathon-weekend.
Vandaag een trage duurloop van 10.710 meter gelopen in 0:51:25, hsm 112. De benen voelden vandaag toch iets beter aan en de hartslag lag ook iets lager voor het geleverde tempo. Er stond wel nog heel wat wind zodat de training iets te hoog lag om te kunnen spreken van een recuperatietraining. Maar de benen zullen niet te fel afgezien hebben van deze training, ik moet ook denken aan de recuperatie tenslotte. Het weer lijkt wel de goede kant op te gaan, met de beste dag op zondag, ideaal want dan loop ik de marathon van Oostende. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, met na vijf kilometer enkele versnellingen.
Vandaag een tempoloop van 15.400 meter gelopen in 1:02:58, hsm 134. De benen waren nog niet super en de vraag was zou ik de drempel van de tempoloop (4:05/km) zou halen? Met de hakken over de sloot dus, en ik was zelf niet te slecht begonnen 4:29 over de eerste kilometer. Het was de rechter- heup, knie en achillespees die tegenstribbelden, de hartslag was bijna continue te laag voor een tempoloop. Maar sneller gaan ging niet, hoe ik ook trok en sleurde het gingg niet harder, de valling doet er natuurlijk ook geen goed aan. Ook de omstandigheden waren niet top, met een kille wind, niet ideaal met die loopneus en het snot en rochel gedoe. Dus al bij al zal ik maar tevreden zijn en hopen dat het vanaf nu in stijgende lijn gaat, het zal nodig zijn om in Brussel onder 2:50:00 te lopen. Vanaf morgen begint de serieuze afbouw naar de marathon van Oostende toe, met een recuperatieloop van tien kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:14:14, hsm 114. Een rustig duurloop, maar zonder een goed gevoel in de benen, de verkoudheid is nog niet helemaal uit het lichaam. Het begin was weer met uitermate stijve benen, het duurde tot de vierde kilometer eer ik het juiste tempo had. Daarna ging het aan 4:45/km, zonder al te veel moeite, maar niet zo vlot als ik nu zou mogen verwachten. Na de training naar de kinesist, om de rechterachillespees te laten behandelen, vandaag hebben we vooruitgang geboekt. De achillespees is pijnlijk op een bepaalde plaats, iets verder is niets te voelen en lijkt de achillespees kengezond. Op zoek dan maar naar de triggerpoints die in verband staan met de achilles, twee plaatsen in de kuit waren overgevoelig. Zo overgevoelig dat ik het niet kon houden van de pijn, maar eens deze los gemasseerd waren was de achilles minder gevoelig. Morgen staat er een duur of tempoloop van vijftien kilometer aan marathontempo op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:13:15, hsm 115. De benen waren niet super, maar dat hoefde niet echt, een duurtraining om kilometers te verzamelen. Het is de bedoeling dat ik deze week wat van de verloren kilometers van verleden week op haal. Omdat de week totaal kilometers al een tijdje op een laag pitje staan, kan ik nu zonder veel inspanning de kilometers ophalen. De vermindering is er gekomen door het kaduuke rechterbeen, dat is nog altijd niet beter, maar blijft stabiel. Ook is de marathon van Oostende volgende zondag een tussendoortje, ik had er evengoed de halve marathon kunnen lopen. Het is de bedoeling de eerste drie trainingsdagen van deze week een vijftien kilometer meer te lopen dan het schema van 100 km/week. Morgen staat er dus een trage duurloop van vijftien in plaats van tien kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 28.200 meter gelopen in 1:57:42, hsm 129. De training wat langer dan voorzien aan een tempo om onder de drie uur te lopen op de marathon. Het zwaarste van de kleine griepaanval is verdwenen, alleen nog de nare nadelen, teveel snot een korte ademhaling. Ook de benen die nog wwat zwaar aanvoelen, de hartslag daar en tegen bleef echt goed in de zone, dus een verantwoorde training. Na een moeilijke eerste kilometer (04:50) om het tempo er in te krijgen, met de eerste helft een lichte tegenwind. Ging het in het juiste tempo, maar ik had nooit het gevoel dat het vanzelf ging, het was hard werken om tempo te houden. Voor mijn eigen had ik een tempo van 4:12/km voor op gesteld, een tempo dat ik toch nog vlot zou halen. Ik had wat cola en druivesuiker mee om de innerlijke mens te versterken, en echt zwaar kreeg ik het niet echt, alleen dat gevoel as minder. Halfweg na 14.100 meter had ik een gemiddelde van 4:14/km, maar ik ging een negatief split lopen, het tempo zat dus goed. De terugweg was met lichte wind in de rug, en dus was iets versnellen niet te zwaar voor de benen, alleen die concentratie houden. Zelf het tempo op peil houden is zowat het moeilijkste dat er is, de gedachten iets te ver laten afdwalen en tempoverlies is een feit. De focus houden was dus nodig, iets wat daarbij van nut was, was de kniepijn die opkwam bij 14 km/uur, niet leuk wel van nut.
Voor morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, vijf kilometer meer kan ik ook lopen, we zien wel.
Vandaag een trage duurloop van 16.620 meter gelopen in 1:20:57, hsm 112. Een iets langere trage duurloop om te eten hoe het lichaam gaat reageren op langere afstanden. Hoewel ik niet boven de trage duurloopgrens ging was ik toch wat vermoeid, de valling geeft nog problemen. De training van vandaag weer gelopen zonder de rechterknie in te tapen met kenesiotaping. Ik denk dat het tegen volgende week zondag toch weer allemaal op plooi moet komen en de marathon ga lopen in Oostende. Morgen staat er een echte test op het programma, een vijventwintig kilometer lange duurloop.
Vandaag een trage duurloop van 10.000 meter gelopen in 0:45:58, hsm 117. Het eerste testloopje om te zien hoe het verzwakte lichaam reageert op de griepaanval. Pas deze namiddag voelde ik een opstoot van energie en besliste dan maar om de tesloop te doen. Deze kon elk moment ofgebroken worden en zou niet meer als tien kilometer lang mogen zijn. Het waren de voorwaarden die ik mezelf had opgelegd, en niet in ademnood geraken of spastische hoestbuien krijgen. Ik ben dus all the way kunnen gaan en de tweede ronde van vijf kilometer zelf wat kunnen versnellen. De knie was ook niet ingetaped, aangezien ik tijdens de rustdagen geen hinder meer ondervond. Helaas krijg ik tijdens het lopen nog af en toe een waarschuwing dat de knie nog altijd wat verzwakt is. Met de benen daarentegen ging het redelijk goed, ik ko het tempo stelselmatig opdrijven, de benen waren sterk genoeg. Voor morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, als er geen terugval is.
Een onsteking van de bovenste luchwegen, met een griepbeeld, luide de diagnose bij de huisdokter. De kuur is drie dagen volledige rust en vijf dagen medicatie slikken, en geen antibiotica kuur. Het zal dus hopelijk allemaal nog allemaal meevallen wat betreft de conditie, hoewel er voorlopig nog geen verbetering is. Als alles min of meer op zijn plooi is gekomen tegen zaterdag, ga ik een trage duurloop proberen. Dan is het afwachten hoe het lichaam reageert, om de geplande trainingen weer te kunnen hervatten. Morgen moet ik weer naar de kinesist om de linkerachillespees en voetwreef te laten behandelen. De benen en overbelastingsblessures kunnen er maar wl bij varen, bij de drie verplichte rustdagen.
Vandaag een verplichte rusdag, door een grieperig gevoel, neus potdicht, keelpijn, spierpijn, buikkrampen en pijnlijke bronchen. Ik zal er hoog waarschijnlijk een paar dagen uitliggen, tot de bronchen weer adem-en pijnvrij zijn. Misschien moet ik een antibiotica kuur volgen, wat altijd nefast is voor de conditie, hopelijk blijft het vormverlies binnen de perken. Zelf denk ik dat drie rustdagen zeker geen ramp moeten betekenen, het lichaam moet zo snel als mogelijk herstellen. Voor volgende week zondag staat er een marathon op het programma die ik kan aanpakken als training. De marathon van Oostende staat niet in de marathon en ultra cup, en ik was niet zinnens vol uit te gaan. Morgen kan ik wat meer informatie verstrekken over mijn actuele gezondheidstoestant.
Vandaag een trage duurloop van 13.200 meter gelopen in 1:04:17, hsm 114. Zoals verwacht waren de benen slechter dan gisteren, reken daarbij een goede valling met verstopte neus en pijnlijke keel. Iets dat waarschijnlijk zondag al in het lichaam zat en het slechte gevoel accentueerde, maar dat is maar gissen. Deze morgend om 04:30 op, om 05:15 moeten we aanwezig zijn, en dat tot 15:00, negen uur werken en een half uur pauze. Naar huis rijden loopkledij aantrekken en de trining aanvatten, best wel zwaar en ik vraag mezelf soms af, waarom! Omdat als ik niet loop, het gevoel heb iets gemist te hebben, en na een douche doet het zo deugt om beloont te worden met een voldaab gevoel. Ik zou alles kunnen op noemen wat pijn deed, maar laat stellen meer als anders en dan nog een mottig gevoel door de valling. Toch ruim alles gedaan wat op het schema voorschreef, de pijn verbijtend ook omdat ik weet dat het later op de week weer beter word. Na de training en de douche, naar de kinesiste om de pijnpunten onder handen te laten nemen, ze verstond het niet det ik daarmee een marathon kon lopen. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programmaa, het tempo zal bepaald worden door de staat van de benen.
Vandaag een recuperatieloop van 12.270 meter gelopen in 0:59:56, hsm 110. De benen waren niet te stijf om er weer tegen aan te gaan, de recuperatiedrank heeft zijn nut. Ook hier blijft het verder uittesten om echt uitsluitsel te krijgen, is het echt de samenstelling van de recuperatiedrank of het placebo effect. Meerdere dagen ongeveer tot en met vrijdag zullen al een beter zicht geven, zeker nu ik met de vroege sta, dan heb ik het aaltijd zwaar. Niet vandaag want een recupdag genomen op het werk, maar vanaf morgen moet ik er om 04:30 uit voor negen uur arbeid. De training van vandaag ging dus redelijk vlot, wel wat last van de rechterknie en rechtervoetwreef en rechterachillespees. Toch was deze last ook iets minder dan veertien dagen geleden na de marathon, hopelijk blijft het positief evolueren. Er stonden maaar tien kilometer op het schema, maar aangezien het goed ging ben ik wat langer door gegaan, niet te zot gedaan. Morgen staatt er een traage duurloop van tien kilometer op het programma, en daarna een bezoekje aan de kinesiste.
Vandaag was het tijd voor mijn negende wedstrijd van de marathon en ultracup, de Beekse Marathon in Hilvarenbeek. We vertrokken op tijd Carine mijn vrouw en ik, het was ruim een uur rijden, wel allemaal binnendoor, zo was de gps ingesteld; Het verliep vlot tot in Kasterlee daar moesten we een ommetje van ruim een kilometer maken, het rond punt richting turnhout onderbroken. In Turnhout kwamen we vast te zitten achter een file met paardentrailers, die op weg waren naar een of ander wedstrijd. Eens voorbij deze file werden we door de gps een boslaan van ruim drie kilometer ingestuurd, een geasfalteerde smalle weg. We moesten rechts afdraaien en daar stonden we voor een, gesloten hefboom en op slot gedaan, rechtsomkeer dan maar zeker. Een goede zes kilometer verder moesten we weer een bosweg in, weer een kilometer of drie lang, met zeker tien verhoogde snelheidsdrempels. Zo kwamen we amper veertig minuten voor de start van de marathon in Hilvarenbeek aan, maar juist op tijd om alles gedaan te krijgen. Het afhalen van de nummers, me omkleden, nog een grote boodschap, en de drankflesjes gereed maken, op tijd is goed genoeg. Vandaag werden er verschillende afstanden gelopen, vijf kilometer, tien kilometer, een halve marathon en natuurlijk de marathon. Het parkoers ging over vier ronden, de eerste vijf kilometer, de tweede 16.100 meter, de derde 8.900 meter, de vierde 12.200 meter. Al de afstanden vertrokken om 11:00, lekker gezellig druk aan de start dus, met veel jonge atleten en ervaren rotten voor de lange afstanden. Ik vertrok van op de tweede lijn om niet te hard vvan stapel te lopen, na een kilometer zou ik wel versnellen en zien hou de benen zijn. En zo ging het ook voor de vijfde kilometer (0:19:30) had ik zeker vijftig aatleten ingehaald, daar kreeg ik te horen dat ik tweede liep. Op de eerste plaats liep de ongenaakbare Bram van rijswijck die voor het parkoerrecord ging (2:23:21)? geen spek voor mijn bek. Maar ik ben hier om punten te sprokkelen voor de marathon en ultra cup, proberen mijn tijd van in de Maas en Waal te verbeteren (2:51:34). Dat zit er wel niet echt in want ik heb niet echt een goede dag vandaag, het word werken om die 04:00/km zo lang mogelijk aan te houden. Kilometer tien gaat in (0:39:54) niet echt vlot dus, er lopen twee atleten van de dertig kilometer voorbij en ik kan niet aanpikken. Ik zal de lange stukken tegen de wind in voor mijn rekening moeten houden dus, toch probeer ik weer naar die 04:00/km te gaan. Het is dus werkkendag geblazen, het parkoer loop ook niet echt vlot, klinkers, beton, asfalt en onverhard alles krijgen wwe te verwerken. Aan een lus waar we rond een kegel 180° moeten draaien kan ik de achterstand en voorsprong op de atleten voor en achter me inschatten. Bram ligt niet zoveel voor op mij en gaat zeker niet voor het wedstrijdrecord, Lucien Taelman loopt een minuut achter mij als derde. Kilometer twintig (1:19:47) mijn tweede tien kilometer ging op een seconde na even snel als de eerste tien kilometer, niet slecht dus. Maar de benen staan toch gespannen en de vraag is wanneer ga ik kraken, om maar het slechte gevoel weer te geven, geen superdag vandaag. De doorkomst half marathon heeft een verassing in petto, Bram van Rijswijck stapt uit de wedstrijd, ik loop zowaar op kop van de marathon. Met mijn slecht gevoel is dat een goede oppepper, ik ga proberen de volgende ronde op schema te blijven, dat word zware kost vandaag. Gelukkig geeft de maag geen krimp met de nieuwe isotone dorstlesser enn het vloeibaar voedsel die ik voor het eerst uitprobeer in wedstrijd. De wegen en fietspaden liggen hier meestal bol en dat is een gesel voor mijn rechtervoet wreef, elke stap voel ik de pijn aanzwellen. Na dertig kilometer kom ik door in (2:00:57) dus een minuutje teveel verloren, maar ik krijg te horen dat Lucien ook uit de wedstrijd is gestapt. Ik heb bijna vijf minuten voor op de derde, Wim Driessen dat moet volstaan om deze marathon op mijn naam te schrijven nog 12.200 meter te gaan. Het is nu kwestie van niet volledig te kraken en zo snel als mogelijk de finish te bereiken, toch simpel een marathon lopen, of niet? De kilometertijden lopen nu wel op en het gaat richting 14 km/uur, geen tijd onder de 2:52:00 vandaag dat is nu al een zekerheid. Ik heb voor de laatste ronde begeleiding van een motard gekregen, en word onderweg aangemoedigd door atleten en toeschouwers. Kilometer veertig gaat in (2:44:18) nog 2.200 meter te gaan en ik win mijn tweede marathon, dit maal als vijftigjarige, best knap. Mijn begeleider valt in panne met zijn moto, gelukkig draaien bij mij de benen nog rond, ik finish in 2:53:41 als eerste, niet slecht. Op naar de volgende marathon word een tussendoortje want die telt niet mee voor de maraton en ultra cup, goed alles verder uit testen.
Vandaag kan ik nog niet echt oordelen over de isotone drank en het vloeibaar voedsel, alleen dat alles binnen gebleven is, op zich al een succes. Het definitieve oordeel over de aanvullende voedingssupplementen volgt dan ook zoals belooft na de brussels marathon. De eerste bevindingen zijn dat ik er gisteren tijdens de marathon met slechte benen, het verval iets minder snel is doorgezet dan anders. Met een resultaat dat er mocht wezen mijn tweede marathonoverwinning, hoewel dat meer te maken had met externe factoren.
