Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange duurloop van 20.630 meter gelopen in 1:29:58, hsm 130. De benen waren redelijk goed vandaag en ik kon een goede lange duurloop afwerken, zonder afzien. Het was nochtans niet vanzelf sprekend, dat de benen goed zouden reageren na al die trainings arbeid van de voorbije dagen. Liefst 167 kilometer over de laatste zeven dagen, wat me uiteindelijk moet doen inzien dat de basisconditie goed is. De rechterheup en rechterachillespees zeuren wel een klein beetje, maar eenmaal in rust verdwijnt ook dat zeuren. Ook de hartslag bleef redelijk binnen de perken, maar ik voel de algemene vermoeidheid wel, ik slaap ook niet goed. In combinatie met de volle werkweek en een zare trainingsweek is het wellicht normaal dat het lichaam de vermoeidheid voelt. Nog een dag de late en dan is het week-end in aantocht, misschien kan ik dan wat beter herstellen, alhoewel zondag staat er 45 km op het schema. Voor morgen sstaat er dan weer een trage duurloop van vijftien kilometer op het progrmma, blijven doorgaan tot we het kunnen.
Vandaag een lange traage duurloop van 24..520 meter gelopen in 1:58:25, hsm 122. De benen waren nog niet hersteld van de trainingen van de voorbije dagen, maar dat is ook niet de bedoeling. Fare Fatigue, zoals de Italiaanse ex-wielrenner het zo mooi kon zeggen, letterlijk met vermoeide benen leren lopen. Een denkbeeldige grens wat verleggen, want de grootste weerstand zit in het hoofd, een mens kan meer verdragen dan algemeen aangenomen. Het is wel het aftasten van die grenzen die enig risico inhouden, maar als je kwetsuren kan vermijden word je er sterker van. In mijn geval is het de degradatie van het lichaam zo goed mogelijk te vertragen, de jaren beginnen slijt te brengen aan het gestel. De tweede helft van de training liep de hartslag iets te snel op, maar met ruim 154 kilometer over de laatste zeven dagen best normaal. Voor morgen staat er weer een zware training van twintig kilometer op het programma aan een duurloop tempo van 4:35/km.
Vandaag een tempoloop van 15.320 meter gelopen in 1:01:46, hsm 142. Dat was nog eens goed diep gaan, de benen waren er eigenlijk nog niet aan toe, maar ik heb het toch maar gedaan! Ik heb de training dan nog een stuk ingekort, tot tweemaal toe zelf, ik was van plan om er 20 km te lopen, maar die benen, man! Ook de 16 kilometer heb ik nog een 700 meter afgesneden, om de benen toch wat te sparen, de verzurig was te groot. Maar ik ben uiterst tevreden met deze training, en het duurde even voor ik weer op adem kwam, mijn lichaam leek wel een bron. Het zweet bleef maar komen, maar tien minuten en een verkwikkende douche later was ik helemaal voldaan, mooi toch zo afzien. Natuurlijk is het snelle herstel die je doet beseffen dat je in prima conditie bent en daarvoor doen we toch, al die inspanningen. Ondertussen heb ik al twee reactie's gekregen op hoe de andere marathon en ultra cup lolers hen trainingen indelen, zie de reactie's. Morgen staat er een lange trage duurloop van vierentwintig kilometer op het programma, zo ontspannen mogelijk lopen.
Vandaag een lange trage duurloop van 22.160 meter gelopen in 1:46:48, hsm 123. En voor de vierde dag op rij een twintigplusser, met daarbij een marathon, de uithouding en weerstand moeten dringend omhoog. De benen geraken ook moeilijk hersteld, na de zware marathon van schimmert, maar drie halve marathons is niet ideaal als herstel. Het is ook uiterst moeilijk te combineren zo'n marathon en ultra cup en dan nog een paar andere mooie wedstrijden lopen. Maar bovenal is het moeilijk om een volledig seizoen, een redelijke conditie te onderhouden, dat is een moeilijke planning. Nochtans zijn er atleten die nog een zaarder seizoen succesvol afwerken, spijtig genoeg geven ze weinig gegevens vrij over hun doen en laten. Bij mij is het zo hard mogelijk trainen en hopen dat ik de goede kant van de dunne lijn aan houd, de balans tussen vorm en kwetsuur. Het was vandaag zoegen in het begin om toch een deftig tempo aan te houden, het is dus weer een negatief split geworden. Voor morgen staat er een tempoloop of duurloop op het programma van goed zestien kilometer, hopelijk zijn de benen dan iets beter.
Vandaag een trage duurloop van 21.020 meter gelopen in 1:45:31, hsm 117. De benen voelden niet zo goed aan als gisteren, dus de eerste helft van de training was aan recuperatietempo. Na een kilometer of twaalf overschakelen naar een hoger tempo, zoals steeds is de tweede dag na een marathon de zwaarste. Vanaf morgen zou het beter moeten gaan, hoewel ik toch mijn twijfels heb, zonder ook maar een dag recuperatie na de marathon. Het zou wel eens iets langer kunnen duren, zo waren de quadriceps weer wat gevoeliger dan gisteren tijdens de training. Nog een geluk dat ik de laatste twee ronden niet meer aangedrongen had in de child learn marathon, dan was ik hervallen. Ik moe nog serieus wat aansterken voor ik mijn niveau va een paar jaar terug kan bereiken, en in minder dan een maand word ikvijftig. Morgen staat er weer een lange trage duurloop op het programma van ruim twintig kilometer, verder kilometers afmalen.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.030 meter gelopen in 1:38:34, hsm 126. Minder dan achttien uur na de marathon stond er een training van 21 kilometer op het trainingsprogramma. Het op gang geraken duurde welgeteld twee kilometer daarna ging het aan een deftig tempo en verder in een negatief split. Er stond nog iets teveel wind vandaag, maar het was een vlak parkoer met enkele stroken vals plat soms iets steiler, maar alles verhard. In niets te vergelijken met het parkoers van gisteren in Schimmert, dat was met twaalf zware heuveltje een stuk zwaarder. De quadriceps waren licht gevoelig, maar er is sprake van verbetering, de rechterheup en achillespees is een paar andere mouwen. Op deze pijnpunten zal gewerkt moeten worden, want volgende week word een zware trainingsweek met 160 km op het programma. Het was een goede voorbereiding op deze zware week, dit zwaar week-end met een heuse dubbeldekker van 63 kilometer. Morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, de eerste dag van de zware week.
Vandaag stond er nog eens een marathon op het wedstrijdlijstje, het zou mijn 75ste marathon kunnen worden, als ik uitloop ten minste. De lucht was dreigend en er stond een strakke wind, het had de voorbije dagen geregeld geregend en op een voor 60 % onverhard parkoer! Aan de start stonden veel namen van de toppers in de marathon en ultra cup, De leider Rudy Van Daele, maar ook de winnaar van verleden jaar Gert Mertens. Ook de recordhouder op dit parkoer, Bart de Grove was van de partij en zal de wedstrijd ook domineren vanaf de eerste meters. Ikzelf had er geen goed oog in, de benen voelden al gans de week slecht aan en een parkoer als deze is onverbiddelijk, een halfzware marathon. Dus was ik van plan om niet te snel te starten en keek de kat uit de boom van bij de start, ik nestelde me in het spoor van Gert Mertens. Na een eerste modderige passage, draaiden we met nog steeds rugwind een licht hellende asfaltweg op nog eens 500 meter verder, gaat het bergaf. Ik laat me naar benenden vallen zonder echt in te houden en loop zomaar ineens op de tweede positie, Bart heeft al 150 meter voorsprong. Beneden aan de helling komt Patrick vandebeek in mijn spoor hangen, we moeten voor de eerste maal de zwaarste helling op, met tegenwind. De benen doen al pijn als we de uitloper vals plat nemen, wind pal op de neus in een open landschap, dit word een zware marathon. Toch nemen we serieus gas terug op de hellingen om niet te vroeg te ontploffen, na vijf kilometer (0:20:30) wat een goed tempo is. In een smalle onverharde afdaling word het trickie, vier ruiters te paard laten weinig ruimte, we moeten serieus brullen om wat ruimte te krijgen. Na vijf en een halve kilometer lopen drie en een halve kilometer wind in de rug of bergaf, daar gaat de snelheid weer omhoog. De eerste ronde van zeven kilometer (0:28:38), de verdeling over een ronde gaat als volgt ik loop vijf km op kop, Patrick twee km. Het zijn wel twee zware kilometers voor patrick met een zware helling en continu tegenwind, dus heb je zeer weinig recuperatie dan. Kilometer tien (0:40:37) een heel goede tijd en eigenlijk volledig onverwacht, natuurlijk komen de drie zwaarste kilometers er nu aan. Het is echt krabben om boven te geraken zonder teveel snelheid te verliezen, mijn beurt van vijf kilometer zit er op na twaalf km. Nu in het spoor hangen en twee kilometer herstellen, er is een slecht geplaatste drankpost waar Patrick over neemt, het gaat vanzelf dus. Een klim die begint op het asfalt dan draaien we linksaf daar waar de drankpost is en waar Patrick het tempo maakt, gaat het verder omhoog op het onverhard, en in het onbeschutte gedeelte, een korte afdaling en weer omhoog, echt een rot stuk om tempo te maken, super zwaar. De tweede ronde gaat in (0:28:44) amper zes seconden trager als de eerste ronde, de tijd na veertin kilometer is 0:57:22, nog steeds goed. Ik heb het tempo weer de hoogte ingejaagd, met de wind in de rug en meer naar beneden dan omhoog is dat de aangewezen tacktiek. Een vraag wanneer gaat het minder, dit kan ik geen volledige marathon aan, bergop en tegen de wind in spelen de quadriceps toch wat op. Maar voor de rest kan ik mijn ding nog doen ondanks mijn mindere conditie en dat is tempowerk leveren, het gaat me beter af dan bergop lopen. Na de zes uur van Steenbergen heb ik veel te weinig kilometers kunnen trainen en dat zal zich vandaag zeker wreken, onder deze omstandigheden. In elk geval kan ik in de derde ronde nog tempo maken en loop met een afdaling van 600 meter mij snelste km van vandaag 3:49. Nu nog een zware helling voor mijn beurt en dan weer even proberen recupereren in het spoor, we lopen 150 meter achter de winaar van de halve marathon. Ik kan de laatste kilometer van de derde ronde weer aan mijn vijf kilometer tempo beginnen, de derde ronde gaat in (0:28:45) perfekt dus. Aan het begin van de vierde ronde gaat het iets minder met Patrick en moet een klein gaatje laten, het gaat nochtans ook wat minder met mezelf. De voeten en de rechterachillespees doen zich voelen en de afzet is minder krachtig aan het worden, de eerste zware klim van ronde vier krijg ik het al enorm moeilijk, maar de volgende is nog te doen. Nu komt het stuk vol in de wind met een zware klim in, normaal had ik nu mijn twee kilometer recuperatie, nu natuurlijk niet. Op het einde van het zwaarste stuk komt Patrick weer aansluiten en ik kan met enige moeite aanpikken, proberen zolang mogelijk stand te houden. De vierde ronde gaat in (0:30:11) en 28 kilometer in (1:56:16), inn het begin van ronde vijf mis ik de drankpost en verlies twintig meter. Het is he einde van de droom om ondr de drie uur te finishen, ik kan wind mee het gat van vijftien meter niet meer dichtlopen, het is op. Veel te weinig karakter en dan maar spaarzaam zijn om de quadriceps zeker niet meer te forceren, alles doet nu pijn, zeker mentaal. Een supergroot verval zeker als het weer bergop gaat ik hou nog stand op de derde plaats tot voorbij kilometer dertig, dan gaat het snel. Dirk Swaelens en Gert Mertens lopen me op korte tijd voorbij, de vijfde ronde gaat in (0:33:47), kilometer vijfendertig in (2:30:03). Een tijd onder de drie uur gaat duidelijk niet lukken en ik beslis om nog twee kilometer te lopen en aan de eerste zware helling te wandelen. Ik was de vorige twee drankposten al gestopt om een bekertje cola en een bekertje water te drinken, en dan weer op gang trekken. De tweede van die kilometers was die met een steile bergaf op asfalt in en daar haal ik toch nog 4:19/km, maar het is genoeg geweest. Op de zwaarste helling wandel ik van beneden tot boven, wel met een stevige pas er in, hier loopt vincent Meers me voorbij, 6de plaats nu. Ik hoop ruim onder de 3:10:00 aan te komen en jog nu rustig verder, door de zware stukken rustig te doen voelt de quadriceps beter aan. De rechterheup en de beide voeten daarentegen doen ongelofelijk veel pijn, het oneffen onverhard zit hier voor veel tussen natuurlijk. Met de laatste kilometer voor de boeg en de wind in de rug kan ik stilletjes aan weer versnellen, ik finish als zesde in 3:08:30. Al bij al tevreden, al zat er duidelijk meer in, maar de dingen zijn wat ze zijn, de wind, modder en heuveltjes waren er voor iedereen.
Vandaag een recuperatieloop van 8.420 meter gelopen in 0:42:19, hsm 113. De benen voelden nog steeds vermoeid aan, ondanks het rustige tempo en de dag verlof. Een zware voormiddag, opgestaan rond 08:00 en vast gesteld dat de rolluik nog naar beneden was. Het tandwiel had het begeven en een goed uur nodig gehad om het te herstellen, gelukkig had ik alles bij de hand. Ondertussen bleef het maar regenen, en de oudste zoon had een mondeling examen om 10:40, hem dan maar met de auto naar shool gedaan. Daarvan geprofiteerd om de boodschappen in Herentals te doen, en Jorgi opgepikt om 11:30, om 12:15 gaan lopenen daarna eten. Tussen het kuisen door snel dit berichtje posten, ik had beter kunnen gaan werken want van rusten is niet veel in huis gekomen. Nog een goed half uurtje rust en dan ga ik anderhalf uurtje platte rust nemen, daarna is het ver tijd om aan het avondeten te beginnen. Een rustige dag zal het niet worden dus, maar ik hoop dat tegen morgenmiddag de frisse benen terug zijn, die heb ik eht wel nodig.
Vandaag een trage duurloop van 10.350 meter gelopen in 0:51:25, hsm 115. Gelukkig was het vandaag mijn laatste werkdag van deze vroege week, ik begin de vermoeidheid te voelen. Het gaat me alsmaar slechter af dat vroege begin uur en dan nog anderhalf uur langer werken en daarna nog trainen. De benen voelden zwaar aan, het was ook onweerachtig warm hoewel dit niet te zien was aan de lucht. Gisteren moest ik na het werk nog naar de arbeidsgeneeesheer in Antwerpen en kon maar laat trainen. Ik had daarna de moed niet meer om een berichtje te schrijven en viel bijna in slaap achter het scherm van de computer. Het begin van de tempoloop was ook enorm zwaar en de eerste twee kilometer geraakte ik amper op kruissnelheid. Vanaf kilometer drie ging het wat beter en bleven de km-tijden onder de vier minuten en in totaal tegen 15 km/uur. Morgen staat er een korte los loop van zeven kilometer op het programma en in de namiddag platte rust.
Vandaag een trage duurloop van 15.170 meter gelopen in 1:13:50, hsm 117. De benen voelden een tikje minder vermoeid aan dan gisteren, ik voel me nochtans even moe. Het is redelijk zwaar maar dat is niet echt anders, gewoon was het al een tijdje geleden. Maar we zitten in helft dus deze week gaan we ook weer overleven, zwaar een voltijdse job en deze zwware hobby combineren. Gelukkig was het vandaag droog en waren de temperaturen aangenaam, dat scheelt al een slok op de borrel. De rechterachillespees deed ook weer lastig en met de quadriceps ging het dan weer beter dan gisteren. Morgen word een drukke dag, na het werk naar de arbeidsgeneesheer in Antwerpen en daarna nog even tijd zoeken voor de training. Het zal al rond 19:00 voor ik de korte tempoloop van tien kilometer aan kan pakken, dan eten en slapen meer ruimte is er niet.
Vandaag een trage duurloop van 14.210 meter gelopen in 1:09:39, hsm 120. Na een lange werkdag voelden de benen alles behalve fris aan, niet moeilijk als je om 04:30 op moet staan. Terwijl ik dit berichtje tik vecht ik tegen de slaap, een ellendig gevoel die vermoeidheid van te weinig slaap. Deze avond al ik er vroeg in liggen zodat ik me toch iets frisser voel, en tegen zaterdag weer fris en monter ben. Vandaag was het een volledige training in de regen, dat houd een mens wel wakker, maar geef mij maar het zonnetje. Ik heb voor de eerste maal gelopen zonder ondersteuning voor de quadriceps en had de indruk dat die sneller vermoeiden. Met de rechter achillespees gaat het slecht, zeker als ik ga lopen na een werkdag, die negen uur rechtstaan doen er geen goed aan. Het zal moeten beteren met de dag om een iet of wat trefelijke prestatie te lopen in Schimmert nu zaterdag. Morgen staat er een trage duurloop van dertien kilometer op het programma, lekker rustig ontspannen lopen.
Vandaag een lange duurloop van 24.080 meter gelopen in 1:39:31, hsm 142. Het ging moeilijk worden om er een tempoloop van te maken, de benen voelden nog vermoeid aan. De eerste helft had ik wind mee dus daar moest ik onder de 4:00/km geraken om een gemiddelde tempo van 4:05/km te halen. Een eerste kilometer in 4:37 voorspelde niet veel goeds, een 20-tal seconden te traag om goed te zijn, rekening houdend met de wind. Vanaf kilometer twee ging het onder de 4:00/km, en de hartslag zat nog goed, het gevoel daarentegen was al veel minder. De volgende twee kilometers waren de beste ven deze training tweemaal 3:51/km dankzij de rugwind en het iets dieper gaan. Ik koos om toch iets te vertragen en een comfortabeler gevoel te hebben, terwijl 03:50/km met wind mee zeker moet kunnen. Gewoon aanvaarden dat het soms minder gaat als je de vijftig naderbij ziet komen, nog vijf weken en het s zover de volgende categorie. Na twaalf kilometer had ik een tijd van 0:48:24, een minuut of twee te traag maar dat is niet zo erg, alleeen komt nu twaalf kilometer. Twaalf kilometer met tegenwind, een wind die nog wat aanwakkert, of denk ik dat alleen maar omdat de vermoeidheid de overhand neemt. De kilometer tijden liggen tussen de 4:10 en 4:15/km, en het is soms best zwaar dit tempo te onderhouden, maar het lukt nipt. Met de quadriceps gaat het beter maar er is zeker heel wat spierverlies opgetreden en mijn sterkste been is mijn sterkste been niet meer. Ik beslis de laatste kilometers niet vol uit te gaan maar gewoon het tempo te onderhouden tot het einde van deze training. Na en iets te zwaar uitgevallen training, finish ik toch nog onder de 1:40:00, wat zeker niet slecht is, maar het kan ook beter.
