Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een intervaltraining van in totaal 15.000 meter gelopen in 0:58:32. Een schitterende eindtijd, waarvan ik dacht dat het nog een week of twee zou duren, voor ik die zou kunnen lopen, de rustige 500 meters waren wel nog te snel gelopen. Ook de benen voelden nog niet super aan, maar veel verval zat er toch niet op. Voor de trainingen die er toe doen zal ik de tussentijden er bij zetten, altijd goed om te leren. Ik had een nieuwe batterij gekocht voor in de borstband van hartslagmeter, het heeft niet veel geholpen. Spijtig want het is toch iets richtgevend voor de intensiteit van de diverse trainingen. Voor morgen weet ik nog niet goed of ik een lange trage duurloop of een trage duurloop ga doen. De lange duurlopen in de week gaan veel trager als die in het week-end en zijn toch nodig in een marathontraining. Ze zouden de vetreserves meer anspreken en efficienter omgaan met de koolhydraatreserves.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:01:51, hsm 118. De benen voelden nog wat vermoeid aan, toch ging het al wat sneller dan gisteren. Ik had er ook al meer zin in, het doel is nog eens een marathon onder de 2:47:00 te lopen. Toch mag ik er nu nog niet teveel aan denken, een voor het moment niet te halen doelstelling. Een gehavend lichaam in vorm houden, zonder kwetsuren op te lopen, en naar de topvorm evolueren. Het moet ook niet in de eerstvolgende marathons gebeuren, ik heb er een paar op het programma staan. Verstandig en beredeneerd lopen, iets wat niet mijn dada is, maar het zal wel nodig zijn om het doel te halen. Morgen staat er een interval op het programma, tien maal een kilometer aan marathontempo met 500 meter rustig tussen. Als het te hard regent en de gravelpiste van Herenthout er te slecht bijligt, dan word het een duur-tempoloop aan marathontempo.
Vandaag een trage duurloop van 15.450 meter gelopen in 1:16:43, hsm 112. De benen voelden vermoeid aan, na de lange duurloop van gisteren, dus een rustige trage duurloop. Niet abnormaal natuurlijk, het lichaam moet weer wennen aan de hogere belasting. Het is daarom van groot belang dat het lichaamsgewicht snel weer op peil is. Elke kilo dat je meer moet meesleuren is een extra belasting voor spieren en pezen. De kilometers gaan de volgende weken flink de hoogte in, ondanks dat de achillespees niet pijnvrij is. Het word dus weer een moeilijke evenwichtsoefening om de diverse ontstekingen binnen de perken te houden. Morgen staat er een kortere trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, iets sneller lopen dan vandaag.
Vandaag een lange duurloop van 26.500 meter gelopen in 1:52:47, hsm 138. Op de dag van mijn 49ste levensjaar, moest ik duidelijk maken dat ik nog niet aan het loop pensioen denk. Het was een klassieke training van Herenthout naar Herentals-sas en dan langs het Kempisch kanaal. Na 13.100 meter met wind in de rug was het rechtsomkeren en 13.100 meter terug met wind op de neus. Toch was het verval maar klein 0:56:05 met windvoordeel en 0:56:42 met tegenwind, 37 seconden dus. Een training die dus sneller verlopen is dan de laatste zestien trainingen en ook een stuk langer was. Veel sneller had het nog niet gekunt of er moest twee beaufort minder wind gestaan hebben. Dus heel tevreden over de uithoudingstest, de basis is dus meer dan voldoende om te pieken naar een marathon. Er is nog heel wat werk om in topconditie te geraken, maar normaal zullen de twee volgende marathons testen worden. Vandaag had ik ook niets mee van eten of drinken, dat is voor volgende week zondag, bij de eerste dertig-plusser. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, rustig lopen en dan weer gaan werken.
Vandaag een trage duurloop van 14.100 meter gelopen in 1:08:29, hsm 116. Een rustige training om wat te herstellen, de benen voelen nog niet fris aan. De verwachtingen zijn, dat het meestal harken zal worden, tot het gewicht op peil is. Er moet toch nog drie kilo af voor ik op wedstrijdgewicht ben, vanaf maandag de blok er op. Het voornaamste word wel kwetsuurvrij blijven, en met al die chronische overbelastingen geen sinecure. De training van vandaag was gedeeltelijk recuperatie en de benen hebben het moeilijk aan dat tempo. Uiteraard is dat niet nieuws, maar ik zou nog meer aan dat tempo moeten lopen, traag en lang. Morgen staat er lange duurloop van zes en twintig kilometer op het programma aan 4:20- 4:30/km.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:13:43, hsm 117. Ik ben terug uit vakantie, in het veel te warme Njivice, met temperaturen boven de 35°. Er zat zelf een piek in van 41° in de schaduw wel te verstaan, gewoon niet te doen. Op het stuk beton-strand waar we lagen, waren zelf doden te betreuren, twee bejaarde dames. Het was uit de zee komen en na drie minuten beginnen zweten als zot, en het hart dat aan de slag moet. Zelf s'morgens gaan lopen was al best pittig echt super heb ik me niet gevoeld tijdens de trainingen. Vandaag op mijn vertrouwd parkoers en in een stralend zonnetje, zodat het temperatuurs verschil niet te groot was. De benen voelden al heel wat frisser aan dan in Kroatie, het was dan ook een tien graden frisser. Het word vanaf vandaag dus menens, na een achttien dagen de teugels te hebben gevierd, Een verhoging van de kilometers in de komende weken staat voorop in het trainingsprogramma. Ook de snelheid moet serieus omhoog, maar het moet allemaal verzorgt en met mate gebeuren, geen bokkesprongen. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma, een beetje herstellen, van wat?
Vandaag een duurloop van 12.000 meter gelopen in 0:54:10, hsm 124. De benen waren iets minder vermoeid dan gisteren, doch nog niet optimaal. Met kleine vorderingen in de goede richting is deze bejaarde atleet al best tevreden. De twee rustige weken in dit overvolle seizoen komen er nu aan, dus genieten en herstellen. Het ging vandaag tegen duurlooptempo en daar was ik al terug op schema, vrijdag duurloopdag. Morgen gaat het richting Kroatie, ik hoop tegen de avong een kort traag duurloopje te doen. Als het enigzins lukt ga ik af en toe toch een berichtje proberen posten, we zien wel.
Vandaag een trage duurloop van 14.100 meter gelopen in 1:08:59, hsm 112. De benen voelden nog altijd vermoeid aan, maar niet alleen de benen, meer een algemene vermoeidheid. Het is zo dat de vroege meer vermoeidheid met zich meebrengt, ik word het maar niet gewend. Zeker om 04:30 opstaan, en dan het langdurig rechtstaan, het sloopt me mentaal en fysiek tegen het einde van de week. Gelukkig is het morgen de laatste werkdag, en dan zestien dagen verlof, ik snak ernaar. De benen en de geest zullen eindelijk tot rust kunnen komen, en zich opladen voor het tweede deel van het seizoen. Een rustige periode die niets te vroeg komt, de ontstekingen en kleine kwetsuren laten herstellen. Morgen staat er na de laatste werkdag een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:06:44, hsm 129. De benen waren nog niet hersteld, niet moeilijk gezien de abnormale warmte. Gelukkig was het vandaag al vriendelijker loopweer, maar de benen deden nog zeer. Het meeste last had ik met de qudriceps, een brandend en zwaar gevoel en vermoeidheid. Gans op het einde van de training, de laatste twee kilometer haalde ik de vijftien kilometer per uur. Maar echt deugd deed het niet, de vermoeidheid nam de overhand, vanaf nu kan het alleen beter gaan. Ik ben al zo ge focust op het najaar dat ik de laatste maanden altijd wel iet uitvond om niet te moeten letten op de voeding. Soms ben ik een echte vreter en kan ik binnen het uur ongelofelijk veel lekkers naar binnen spelen. De voeding is nochtans net als het fysieke en mentale aspect een essentieel onderdeel in de training. Ook voor de spieren, pezen en botten is twee kilogram minder een zegen, om nog maar te zwijgen van maag en darmen. Ik hoop genoeg zelfdisipline aan de dag te kunnen leggen, na het verlof, eerst ga ik me nog eens lekker laten gaan. Morgen staat er een rustige trage duurloop van dertien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 11.700 meter gelopen in 0:56:24, hsm 112. Gelopen in een tropische hitte 34° in de schaduw en een hoge luchtsvochtigheidsgraad. Ik ging wel zien hoe ver ik geraakte, met diens verstande dat de langste afstand twaalf kilometer mocht zijn. De vroege gehad vandaag dat wil zeggen om 04:30 op en 9:30 uur arbeid, best zwaar om daarna de training te doen. Het ging redelijk, al had ik wel snel last van zware benen, ook de quadriceps waren nog gevoelig. Nog drie werkdagen te gaan en dan op vakantie, weinig kilometers malen en wat herstellen. Morgen staat er een duurloop van een vijftien kilometer op het programma, om het af te leren.
Vandaag een duurloop van 12.000 meter gelopen in 0:54:50, hsm 123. Na een wanprestatie in een wedstrijd volgt steevast een straftraining de dag er op. Dit was niet anders vandaag, een eerste vier kilometer aan traag durlooptempo. Een fikse tempoversnelling tegen een goed duurlooptempo en nog een gemiddelde gehaald van 4:34/km. Zoals verwacht een stuk sneller dan mijn tempo van gisteren, en nog nooit eerder gebeurt. De dag na de marathon sneller lopen, het toont toch aan dat ik gisteren mentaal en fysiek een baaldag had. Nu is het niet de bedoeling dat ik stevig door ga trainen, vanaf nu is het drie weken rustig herstellen. Om de tweede helft van het seizoen betere resultaten te kunnen lopen na de opbouw naar de topconditie. Morgen staat er een rustige trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Ruim op tijd in Schimmert, of is het nu Nuth, om de vele ultracuplopers te begroeten, teveel om op te noemen. Ik had mijn zinnen op een goede tijd en klassering gezet, en kreeg een parkoer op mijn maat voorgeschoteld. Er zaten namelijk twee zware klimmetjes in het parkoer, maar er was ook plaats voor recuperatie. De regen van de laatste dagen had het parkoer geteisterd en af en toe was er modder op de grote delen onverhard. Om exact twaalf uur werd de start gegeven onder een bewolkte hemel, en dus waren de temperaturen ideaal. Er zijn twee man van de halve marathon die iets sneller starten dan mezelf, maar op kilometer een ga ik er op en over. De tweede kilometer is een steile strook bergaf, de eerste was er een strook van 500 meter vals plat op asphalt. Voor de eerste zware klim komt een vande halve marathon terug en Dirk Swaelen ligt al op de derde plaats. Na de klim ligt Dirk op een tweede plaats en heb ik een zeventigtal meter voorsprong, ik loop de tussenstrook tegen 4:00/km. Zes kilometer ver en we moeten naar rechts, daar splits de weg en we vragen de man die instaat voor het veilige verkeer de weg. Hij weet het niet, ik sta stil en Dirk volgt links na goed tweehonderd meter hebben we door dat we misgelopen zijn. Na 7420 meter komen we weer bij de camping waar de marathon vertrok we lopen nu in vijfde en zesde positie op 300 meter van de koplopers. Daar gaat de tijd onder de 2:50:00 en ik krijg een mentale dreun, de moed bijeen schrappen en naar de kop van de wedstrijd lopen. Met Dirk in het spoor maar die geen halve meter over neemt loop ik op twee kilometer het gat naar de koplopers dicht. Nu nog eens doortrekken op de helling en we hebben weer goed 100 meter voorsprong, ik ga nog door tot aan de tweede helling. Maar eens daarboven voel ik de benen blokkeren en laat Dirk overnemen, na elf kilometer is de koers gedaan voor mij. De benen wegen als lood, ik heb er geen verklaring voor maar zelf berg af geraak ik niet aan 4:00/km, een super slechte dag. Na de tweede doorkomst loop ik al tachtig meter achter Dirk aan, één kilometer verder komt de latere winnaar Gert Mertens voorbij. Gert is negen dagen geleden Belgisch kampioen 100 km geworden en is qua uithouding vele malen sterker dan Dirk Swaelens. Meer dan driehondert meter kan ik Gert niet volgen, en begint de eerste maal de gedachte op te geven op te komen. Toch is er een gedachte sterker, en dat is dat ik me maanden slecht ga voelen als ik opgeef, dus laat ik het tempo nog wat zakken. De doorkomst halfweg 1:28:30, dit word een lijdensweg telkens de weg omhoog gaat lopen de benen vol, en heb ik geen kracht meer. Het duurt nog tot het einde van de vierde ronde eer de derde atleet, Wim Driesen me voorbij gaat, ik loop nu trager dan tijdens de trage duurlopen. Ik begin zelf te wandelen de stukken bergop, de power in de benen is al lang verdwenen en de mentale weerbaarheid na de tweede ronde. De laatste ronde gaan er nog eens vier arleten over me heen terwijl ik aan het wandelen ben, voor een spannende strijd voor plaats vier. Paul van Hiel stapt even met me mee en moedigd me aan verde te lopen, maar pas twee kilometer voor het einde geraak ik weer op gang. Op sleeptouw genomen door mijn vrouw Carine die er de laatste kilometer nog een 4:55 uitperst, ik finish in 3:20:55 de marathon. Dit is mijn derde slechtste tijd op de 63 marathons die ik uitgelopen heb, tijd voor bezinnig en een degelijke opbouw naar de volgende.
